ابو حمزه ثمالی از یکی از امامین همامین، امام محمّد باقر یا امام جعفر صادق عیهما السّلام، روایت کرده است که: امیرالمؤمنین علیه السّلام روزی خطاب به اصحاب خود فرمود: کدامیک از آیات کلام اللّه مجید نزد شما امیدوار کننده‌ترین آیات است؟ بعضی گفتند آیه:
إِنَّ اللّهَ لاَ یَغْفِرُ أَن یُشْرَکَ بِهِ وَیَغْفِرُ مَا دُونَ ذَلِکَ لِمَن یَشَاء... [1]
همانا خداوند مشرک را نمی‌آمرزد و می‌آمرزد پایین‌تر از شرک را برای کسی که بخواهد...
حضرت فرمود: نیکو آیه‌ای است، اما امیدوار کننده‌ترین آیات برای غفران و آمرزش معاصی نیست.
عده‌ای دیگر گفتند آیه:
وَمَن یَعْمَلْ سُوءًا أَوْ یَظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ یَسْتَغْفِرِ اللّهَ یَجِدِ اللّهَ غَفُورًا رَّحِیمًا. [2]
و کسی که به کاری زشت بپردازد یا ستم بر خویشتن کند و سپس از خدا آمرزش خواهد، بیابد خداوند را آمرزنده مهربان.
حضرت فرمود: نیکو آیه‌ای است، امّا آیه مورد نظر نیست.
بعضی دیگر گفتند آیه:
قُلْ یا عِبادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلى أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعا...[3]
بگو‌ای بندگانم که با گناه به نفس خود اسراف می‌ورزید. از رحمت خدا ماءیوس نباشید، چون خداوند جمیع گناهان را می‌آمرزد....
حضرت فرمود: نیکو آیه‌ای است، امّا آیه مورد نظر نیست.
بعضی دیگر گفتند آیه:
«وَ الَّذِینَ إِذا فَعَلُوا فاحِشَةً أَوْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ ذَکَرُوا اللَّهَ فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِم...[4]
تقواپیشگان آنهایند که هرگاه کار ناشایستی از ایشان سر زند یا ظلمی به خویش کنند، خدا را به یاد آورند و از گناه خود استغفار نمایند...
حضرت فرمود: نیکو آیه‌ای است، اما آیه مورد نظر نیست. آیا آیه دیگری نمی‌دانید که به نظر شما امیدوار کننده‌ترین آیات قرآن باشد؟
اصحاب عرض کردند: نه امیرالمؤمنین، به خدا سوگند چیزی در نزد ما نیست که بخوانیم. امام فرمود: از حبیبم رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله و سلّم شنیدم که فرمود: امیدوار کننده‌ترین آیه در قرآن این آیه شریفه است:
و أقِمِ الصَّلاةَ طَرَفَیِ النهارِ و زُلَفاً مِنَ اللیلِ إنّ الحَسَناتِ یُذْهِبْنَ السَّیِّئاتِ ذلِکَ ذِکْرى لِلذَّاکِرِینَ[5]
نماز بگزار در دو طرف [آغاز و انجام] روز و ساعاتى از شب؛ زیرا نیکی‌ها بدی‌ها را از میان مىبرد این یادى است براى ذاکرین.
سپس پیامبر صلّی اللّه علیه و آله و سلّم فرمود: یا علی، به خدایی که مرا بشیر و نذیر قرار داد و مبعوث به رسالت گردانید، اگر یکی از شما به وضو قیام کند، گناهان و معاصی او از اعضای بدنش فرو می‌ریزد تا وقتی که با صورت و قلب خود متوجّه قبله شود، از قبله و نمازش بر نگردد مگر آنکه جمیع گناهان او بریزد و هیچ گناهی بر صحیفه عملش باقی نماند همچون روزی که از مادر متولد شده باشد و هرگاه ما بین دو نماز گناهی از او صادر شده باشد با خواندن نماز آمرزیده شود و از گناهان پاک گردد. آنگاه پیامبر نمازهای پنجگانه را که موجب آمرزش هستند، شماره کرد و فرمود: یا علی، بدان که منزلت نمازهای پنجگانه برای امّت من مانند نهری است که بر در خانه یکی از شما باشد. اگر شخصی بدنش چرکین باشد و هر روز پنج بار در آن نهر شستشو کند آیا چیزی از آن چرک‌ها باقی خواهد ماند؟ سوگند به خدا، نمازهای پنجگانه برای امّتم چنین است که تمام گناهانشان را پاک می‌کند و تیرگی قلبشان را می‌برد.
در حدیث دیگری حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام درباره این آیه شریفه می فرمایند:
إنّ اللّهَ عزّ و جلّ یُکَفِّرُ بکلِّ حَسَنةٍ سیّئةً، قالَ اللّهُ عزّ و جلّ: «إنّ الحَسَناتِ یُذْهِبْنَ السیّئاتِ».[7]
خداوند متعال با هر کار نیکى، یک کار بد را مىزداید. خداوند عزّ و جلّ فرموده است: «همانا نیکی‌ها بدی‌ها را از میان مى برد».
- جمعه ۳ مهر ۹۴
- ۱۷:۰۶
- ۱۵۶۹
- ۱
