گناه شناسی

طبق کلام معصومین حقیقتاً گناه بد بوست و بوی بد گناه آبروی انسان را می‌برد، ما با آبرو زنده‌ایم اگر ـ خدای ناکرده ـ آبروی ما برود، ما نمی توانیم زندگی کنیم.
بوی متعفن و بد گناهان، مومنانی را فراری می ‌دهد که دارای حس بویایی قوی شهودی هستند.

بوی بد گناه و راه درمان آن

البته حتی مومنان عادی یک نوع اشمئزاز و بیزاری را در خود نسبت به گناهکار می ‌یابند هر چند که علت آن را نمی ‌فهمند.

شهرت یافتن و انگشت نما شدن در لباس، مرکب (وسیله نقلیه) و هرچیزى دیگر در روایات متعدد، مذموم شمرده شده است.

از امام صادق علیه السّلام نقل شده است: شهرت در لباس مبغوض خداوند است

و نیز مى‌فرماید: براى خوارى فرد همین بس که لباسى بپوشد که موجب شهرت او گردد.

پیامبر اسلام ـ صلی الله علیه و آله ـ فرمود:

«اَلنَّظَرُ سَهْمٌ مَسموُمٌ مِنْ سِهامِ اِبْلیسَ‌ فَمَنْ تَرَکَها خَوْفاً مِنَ اللهِ اَعطاهُ اللهُ ایماناً یَجِد حَلاوَتَهُ فی قَلْبِهِِ»[1]

نگاه (به نامحرم) تیر زهرآلودی از تیرهای شیطان است و هر کس آن را از ترس خدا ترک کند، خداوند چنان ایمانی به او عطا کند که شیرینی اش را در دل خویش احساس کند.

امیرالمؤمنین علی علیه السلام:

«احْذَرُوا ضِیَاعَ الْأَعْمَارِ فِیمَا لَا یَبْقَى لَکُمْ فَفَائِتُهَا لَا یَعُودُ.»[1]

 بترسید از این عمرهایتان که ضایع بشود در آنچه که برای شما باقی نمی ماند، زیرا آنچه که از عمر فوت شد، دیگر برنمی گردد.

متاسفانه به کرات در برخی مجالس دیده می شود که به قرآن بی احترامی شده و هنگام تلاوت قرآن حاضرین در جلسه به احترام قرآن سکوت نکرده و به کلام الهی گوش نمی دهند. داستان ذیل حکایت قاری قرآنی است که در چنین جلسه ای به قرائت خود ادامه داده است.

هرچه شخص از عوالم معرفت بیشتر بهره برده و عظمت پروردگار را بیشتر درک نماید، قرآن مجید که کلام او است، نزدش عظیم‏تر است. و آنچه بتواند در رعایت ادب و احترام و تعظیم آن کوشش خواهد کرد. با اینکه خود را هم از اداى حق قرآن مقصر مى‏بیند.

چنین شخصى

1. هیچگاه دست بى‏وضو به قرآن نمى‏زند. یعنى در حال عدم طهارت حتى جلد و حواشى قرآن را هم مس نمى‏کند، و با دست متنجس هرچند خشک هم باشد، آن را مس نمى‏کند،

 1- جلد قرآن و غلاف آن و همچنین ورقهاى آن (یعنى جاهائى که خطوط قرآنى بر آن نیست مانند حواشى) مانند خطوط قرآن در حرمت هتک است. بنابراین نجس کردن آنها نیز حرام است اگر موجب هتک باشد، و در این صورت پاک کردن آن واجب مى‏شود.

2- نوشتن قرآن با مرکب نجس حرام است و اگر با مرکب نجس نوشته گردد یا پس از نوشته شدن نجس گردد، طاهر کردن آن واجب مى‏شود. و اگر نشود باید آن را محو کرد.

احترام قرآن ضرورى مذهب و دین است‏

نزد هر مسلمانى بدیهى است که از قرآن که کلام حضرت آفریدگار است، عزیزتر و شریف‏تر و لازم‏الاحترام‏تر در عالم اسلام، چیزى نیست. و رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله آن را ثقل اکبر یاد فرموده که دو چیز پربها بین شما مسلمانان پس از خود مى‏گذارم: آنکه بزرگتر است قرآن است، کوچکتر اهل بیت من‏[1] (على و حسن و حسین و اولاد طاهرین ایشان و سلسله جلیله سادات).

متاسفانه مردم فکر می کنند که در روز قیامت فقط باید جوابگوی حق الناس و شکایات مردم باشند در حالی که چنین نیست و باید به بسیاری از نعمتهایی که خداوند به ما ارزانی داشته است جوابگو باشیم.

از جمله این نعمتها قرآن کتاب آسمانی و کتاب هدایت انسانهاست که متاسفانه بسیاری از ما مسلمانان فقط ممکن است در مجالس ختم لای آن را باز کنیم.

حضرت‌ رسول‌ اکرم‌ صلّی‌ الله‌ علیه‌ وآله‌ وسلّم در این باره می فرمایند‌:

 یَجیءُ یَوْمَ الْقِیَمَةِ ثَلَاثَةُ یَشْکُونَ: الْمُصْحَفُ وَالْمَسْجدُ وَالعِتْرَةُ.

یَقُولُ الْمُصْحَفُ: یَا رَبِّ حَرَّقُونِی‌ وَ مَزَّقُونِی‌، وَ یَقُولُ الْمَسْجِدُ: یَا رَبِّ عَطُّلُونِی‌ وَ ضَیَّعُونِی‌. وَ تَقُولُ الْعِتْرَةُ یَا رَبِّ قَتُلوُنَا وَ طَرَدُونَا وَ شَرَّدُونَا؛ فَأَجْثُو لِلرُّکْبَتَینِ فِی‌ الْخُصُومَةِ، فَیَقُولُ اللَهَ عَزَّوَجَلَّ لِی‌: أَنَا أَوْلَی‌ بِذَلِکَ مِنْکَ.[1]

اگر برای بدست آوردن پول مجبوری #دروغ بگوئی و فریبکاری کنی ، تهیدست بمان!
اگر برای بدست آوردن جاه و مقامی باید چاپلوسی کنی و تملّق بگوئی ، از آن چشم بپوش!
اگر برای آنکه مشهور شوی ، مجبور می شوی مانند دیگران #خیانت کنی ، در گمنامی زندگی کن!
بگذار دیگران پیش چشم تو با #دروغ و #فریب ثروتمند شوند ، با تملّق و چاپلوسی شغل های بزرگی را به دست آورند و با خیانت و نادرستی شهرت پیدا کنند ، تو گمنام و تهیدست و قانع باش! ، زیرا اگر چنین کنی تو سرمایه ای را که آنها از دست داده اند ، به دست آورده ای...
و آن " شرافت" است.