گناه شناسی

پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود:

أیُّما رَجُلٍ رَضِیَ بِتَزَیُّنِ امرَأَتِهِ وتَخرُجُ مِن بابِ دارِها، فَهُو دَیّوثٌ، ولا یَأثَمُ مَن یُسَمّیهِ دَیّوثا. وَالمَرأَةُ إذا خَرَجَت مِن بابِ دارِها مُتَزَیِّنَةً مُتَعَطِّرَةً وَالزَّوجُ بِذاکَ راضٍ، بُنِیَ لِزَوجِها بِکُلِّ قَدَمٍ بَیتٌ فِی النّارِ.

هر مردی که زنش آرایش کند و از منزل خارج شود دیوث است و هرکس او را دیوث بنامد گناهکار نیست. و هر زنی که‏زینت کرده و خوشبو از منزل خارج شود وشوهرش بدان امر راضی باشدخدا در مقابل هر قدمی که برمیدارد برای شوهرش خانه‏ای دردوزخ بناخواهد کرد.

جامع الأخبار(للشعیری)، ص: 158

نشریه یالثارات در شماره اخیر خود عکس هایی از هنرمندان در مراسم جشن حافظ که چند روز پیش برگزار شده بود، منتشر کرد  و در مطلبی با عنوان "دیوث کیست؟ " نوشت:

امام صادق فرمودند: «بهشت بر دیّوث (کسی که نسبت به زن و دختر و خواهرش و ... بی تفاوت است و غیرت ندارد) حرام است.» (1)

رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله) فرمودند: «هر مردی که زنش خود را آرایش کند و با آن حالت از منزلش بیرون آید، آن مرد دیوث می باشد و اگر کسی چنین مردان بی تفاوت در مقابل همسر و (دختران و خواهرانشان) را دیوث بنامد گناهی نکرده است و نیز زنی که خود را رینت و خوشبو نماید و از خانه اش خارج شود و شوهرش به این کار راضی باشد برای هر قدمی که این زن بر می دارد برای شوهرش خانه ای در جهنم بنا می شود.» (2)

سه کسند که خداوند بهشت را بر آنها حرام کرده است؛ شرابخوار و آنکه پدر و مادر از او ناراضی باشند و دیوث که بی ناموسی را در خانواده خود ندیده بگیرد. (3)

پایگاه اطلاع رسانی بنیاد اسراء بعد از دیدار آیت الله جوادی آملی با عارف نماینده تهران و جمع دیگری از نمایندگان منتخب مجلس شورای اسلامی در روز یکشنبه 19 اردیبهشت سال جاری به کاربرد اصطلاح «دیاثت» از سوی آیت الله جوادی آملی پرداخت و در این رابطه نوشت: «فقیهان شیعه، در ابواب قضاء حدود و شهادت، بر اساس روایات معتبر امامان معصوم (علیهم السلام) احکام متعددی برای «دیوث» و «دیاثت» مطرح کرده اند. همانطور که در کتاب شریف مجمع البحرین آمده در اصطلاح ایشان، «دیوث» به مرد بی غیرتی گفته می شود که مردان بیگانه را بر همسرش وارد می کند.

دیاثت از گناهان کبیره است به گونه ای که در روایتی از وجود مقدس رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) آمده است که دیوث بوی بهشت را استشمام نمی کند. امام صادق (علیه السلام) نیز می فرماید: «بهشت بر دیوث حرام است». از این رو شهادت دیوث نیز در محاکم شرعی پذیرفته نیست.

1. کافی: ج 5 ص 537 .

2. بحار اانوار ج 103 ص 249 - سفینه البحار ج 2 ص 586

3. مفاتیح الجنان - 1221

این هم واکنش جالب غفوریان و پیشنهاد وی برای جشن حافظ 96

به لینک ذیل هم حتما مراجعه کنید:

بررسی حکم شرعی توهین نشریه یالثارات به بازیگران و واکنش جالب غفوریان به این موضوع

نشریه یالثارات در شماره ۸۴۴ مورخ ۹۵/۵/۶ عکس هایی از هنرمندان در مراسم جشن حافظ که چند روز پیش برگزار شده بود، منتشر کرده  و در مطلبی با عنوان "دیوث کیست؟" به تعدادی از احادیث اهل بیت علیهم السلام در نکوهش بی غیرتی اشاره کرده است که تا اینجای کار هیچ مشکلی در کار نشریه مذکور وجود ندارد جز اینکه در حاشیه این پست عکس های قرار داده است که مربوط می شود به  تصاویر منتشر شده جشن حافظ که در آن بازیگران زن و  مرد همراه همسرانشان با وضع بسیار زننده  و نامناسب ظاهر شده اند.

بسیاری از سایتها و خبرگزاری ها و جامعه هنری کشور! این کار هفته نامه  یالثارات را توهین و اهانت به هنرمندان و لباس آنها تلقی کرده اند در حالی که توهین در لغت از فامیل (وَهن) و بمعنای (غیر واقعی) است. (توهین) بمعنای (ناسزا و دشنام) نیست بلکه وقتی امری یا صفتی را که واقعیت نداشته باشد به کسی یا چیزی نسبت دهند، در واقع به آن شخص یا آن چیز توهین وارد کرده‌اند. بطور مثال، اگر کسی که دزدی نکرده باشد را (دزد) بنامیم، به او توهین کرده‌ایم.

البته بسیاری از لغتنامه ها هم توهین را به معنی خوار کردن و بی حرمتی کردن و تحقیر معنی کرده اند که در این صورت حق با سایتها و خبرگزاریهای مذکور است و توهین صورت گرفته است اما باید دید که این توهین چه حکمی دارد:

حضرت رسول(صلی الله علیه و آله)می‌فرماید:

حالا باید دید مصداق این هنرمندان!!! متجاهر به فسق هستند یا نه!!؟

به هر حال به نظر ما بی غیرتان واقعی و مستحقان یقینی اهانت و توهین مسئولینی (فرهنگی، سیاسی و مذهبی) هستند که اجازه دادند وضعیت مملکت به این درجه برسد که یک بازیگر بعد از شنیدن حرف حق بجای تسلیم یا حداقل سکوت در برابر آن به تمسخر آموزه‎های دینی غیرت و حجاب بپردازد.

حضرت رسول الله صلی الله علیه و آله:

فرأیت وادیاً فی جهنّم یغلى فقلت یا مالک لمن هذا فقال لثلاثة المحتکرین والمدمنین الخمر والقوّادین.

«درّه‏اى در جهنم دیدم که مى‏جوشد گفتم: اى مالک این براى کیست؟ گفت: براى سه گروه: احتکار گران، همیشه مستان و قوّادها (واسطه رساندن دو نفر برای زنا و لواط).»

جامع أحادیث الشیعة (للبروجردی)، ج‏25، ص: 798

قیادت، رسانیدن مرد و زنى براى زنا، یا دو مرد براى لواط است. و شبهه‏اى در حرام بودن بلکه کبیره بودن آن نیست. زیرا از گناهانى است که در نصوص معتبر بر آن وعده عذاب داده شده و در شرع مقدس براى آن حد معین شده است.

پیغمبر اکرم صلّى اللّه علیه و آله مى‏فرماید: «هرکس براى وقوع زناى مرد و زنى واسطه شود، خداوند بهشت را بر او حرام مى‏فرماید و جایش دوزخ است و بد جایگاهى است جهنم و همیشه مورد خشم خدا است تا بمیرد»[1].

پرسش:

حد و مجازات دلالی و رساندن زن و مرد یا دو مرد به یکدیگر برای عمل منافی عفت چیست؟

پاسخ:

با توجه به این که قوادی به معنای رساندن زن و مرد و یا دو مرد به یک دیگر به منظور ارتکاب عمل منافی عفت به کار می رود خداوند متعال برای جلوگیری از شیوع این اعمال فحشا، برای دلالان آن مجازات سختی در نظر گرفته است چنانکه در کتب فقهی آمده است:

(قواد) دلال را در هر بار که عمل قیادت را انجام مى‌دهد هفتاد و پنج ضربه تازیانه(سه چهارم حدّ زانى) باید زد به جرم اقدام به وساطت در این اعمال ناپسند علاوه بر آن باید سر او را تراشیده و در میان شهر بگردانند تا همگان او را بشناسند و آبرویش برود سپس او را نفى بلد کنند[۱] یعنى از آن شهر دور کنند.[۲]

و در این حکم فرق میان آزاد و بنده، مسلمان و کافر، و زن و مرد نیست مگر این که در مورد زن سر تراشیدن و نفى بلد نیست بلکه فقط دو حکم دیگر تازیانه و شهرت ثابت است.[۳]