سیصد و سیزده فدائی منجی انسانهایی هستند حلال زاده، با تربیتی درست، با ایمانی استوار چون کوه، دارای کسب حلال و گوش،چشم،زبان،شکم و دامن پاک
امام رضا علیه السلام:
«اَلْمُذِیعُ بِالسَّیِّئَةِ مَخْذُولٌ وَ الْمُسْتَتِرُ بِالسَّیِّئَةِ مَغْفُورٌ لَهُ»
هر که کار زشت (دیگران و خودش ) را بر ملا کند خوار می گردد و هر که آنرا بپوشاند خدایش می آمرزد.
میزان الحکمة، ج 2، ص 988
هر کس پی عیب دیگران می افتد خود نیز ز چشم مردمان می افتد
بر دفتر پرده پوش هم پرده ی لطف از سوی خدای مهربان می افتد
امام صادق علیه السلام:
مَنْ عابَ أخاهُ بِعَیْبٍ فَهُوَ مِنْ أهْلِ النَّارِ.
هرکس برادر ایمانی خود را برچسبی بزند و او را متّهم کند از اهل آتش خواهد بود.
بحارالأنوار: ج 75، ص 260، ح 58.
پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم:
مَن مَشی فی عَیبِ اَخیهِ و کَشْفِ عَورَتِهِ کانَت اوّلُ خُطوَةٍ خَطاها وَضَعَها فی‌جَهَنّم! وَ کَشَف اللهُ عَوَرَتَهُ عُلی رُؤوسِ الخَلائِقِ.
هر کس برای عیب‌جویی و فاش کردن اسرار برادر دینی‌اش قدم بردارد اولین قدم او ورود به جهنم خواهد بود! و خداوند اسرار و عیوب او را نزد همه خلایق فاش و علنی خواهد ساخت.
(لئالی‌الاخبار، ج ۵، ص ۲۴۱)
یکی از آفات زبان که که در اخلاق اسلامی از رذایل اخلاقی به شمار می رود سخن چینی یا نمّامی است. سخن چینی غالبا به این گفته می شود که سخن کسی را که پشت سر دیگری گفته به وی باز گوید، مثلا بگوید فلان درباره تو چنین و چنان گفت؟ یا نسبت به تو چنین و چنان کرد، و بدین سان نوع خاصی از افشاء سر و پرده دری و متضمن فساد یا بدگوئی و سعایت است.[۱]
قرآن مجید در نکوهش سخن چینی می فرماید: «وَیْلٌ لِکُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ»؛ وای بر هر عیب جوی سخن چین. (سوره همزه، 1)
در مورد دیگر می فرماید: «هَمّازٍ مَشّاءٍ بِنَمیمٍ»؛ از کسانی که بسیار عیب جو و سخن چین هستند پیروی مکن. (سوره قلم، 11)
عن أبی جعفر (علیه السلام) قال: قال رسول الله (صلى الله علیه وآله): یا معشرَ مَن أسلَمَ بلِسانِهِ ولَم یُسلِمْ بقلبِهِ، لاتَتَبَّعوا عَثَراتِ المسلِمینَ؛ فإنّه مَن تَتَبَّعَ عَثَراتِ المسلِمینَ تَتَبَّعَ اللّهُ عَثْرتَهُ، ومَن تَتَبَّعَ اللّهُ عَثْرتَهُ یَفْضَحْهُ..[1]
امام صادق (علیه السلام) از حضرت رسول اعظم (صلى الله علیه وآله) نقل می‌فرماید:«لغزش‌های مؤمنین را جستجو نکنید زیرا هر که لغزش‌های برادرش را جستجو کند، خداوند لغزش‌هایش را دنبال نماید و هر که خدا لغزش‌هایش را دنبال کند، رسوایش سازد گرچه در درون خانه‌اش باشد.»
[1] . شیخ کلینی، اصول کافی، ترجمه جواد مصطفوی، تهران، علمیه الاسلامیه، بی تا، اول، ج۴، ص۵۸.
«یا ایُّهَا الَّذِینَ آمَنَوا اجْتَنِبُوا کَثِیْراً مِنَ الظَّنِ انَّ بَعْضَ الظَّنَّ اثْمٌ وَ لا تَجَسَّسُوا وَ لایَغْتَبْ بَعْضُکُم بَعْضاً[1]؛
ترجمه: اى کسانى که ایمان آوردهاید از بسیارى از گمانها بپرهیزید چرا که پارهاى از گمانها گناه است و (در کار دیگران) تجسّس نکنید، و یکدیگر را غیبت ننماید ..».
موضوعاتی که در این پست بدانها پرداخته می شود:
طراح و مدیر سایت:سید محمد علوی زاده
کپی برداری از مطالب با ذکر منبع و افزودن لینکش سایت باعث امتنان و مسرت است و بدون آن بلامانع.
