امام صادق علیه السّلام فرمود:
مردى نزد عیسى ابن مریم علیه السّلام آمد و باو گفت: یا روح اللَّه من زنا کرده ام مرا پاک کن، عیسى علیه السّلام امر کرد: کسى در جایى نماند بلکه همه بیرون آیند براى پاک ساختن فلان کس، پس هنگامى که وى با مردم گرد آمدند و مرد براى سنگسار در حفره شد، فریاد زد: مرا حدّ نزند آن کس که حدّى بگردن دارد، پس همه مردم رفتند جز یحیى و عیسى علیهما السّلام، پس یحیى علیه السّلام بوى نزدیک شد و فرمود: اى گنهکار مرا موعظه کن، مرد عرض کرد:
لَا تُخَلِّیَنَّ بَیْنَ نَفْسِکَ وَ بَیْنَ هَوَاهَا فَتُرْدِیَک نفس خود را در کارها رها نکن که آزادانه هر چه هوا کند آن را انجام دهد زیرا این موجب سقوط تو باشد،
یحیى علیه السّلام فرمود: بیشتر برایم بگو!
مرد عرض کرد:
َ لَا تُعَیِّرَنَّ خَاطِئاً بِخَطِیئَة خطا کار را به خطایش ملامت و سرزنش نکن،
فرمود: برایم بیشتر بگو، مرد عرض کرد:
َ لَا تَغْضَب سعى کن غضب نکنى،
یحیى علیه السّلام فرمود: برایم کافیست.
برگرفته شده از: من لا یحضره الفقیه / ترجمه غفارى، على اکبر ومحمد جواد و بلاغى، صدر، ج5، ص: 361
- شنبه ۱۹ تیر ۹۵
- ۱۰:۳۹
- ۷۲۰
- ۲
