گناه شناسی

روزى امیرالمومنین علیه السلام در میان گروهى از اصحاب خود نشسته و به گفتگو مشغول بود، در این هنگام مردى نزد آن حضرت آمده گفت : یا امیرالمومنین ! لواط کرده ام مرا پاک گردان .
آن حضرت علیه السلام به او فرمود: اى مرد! چنین سخنى مگو شاید صفرایت طغیان کرده و اختلال به تو دست داده باشد.(توجه: اعتراف به گناه مانند خود گناه حرام است حتی برای امام معصوم ) .
فردا صبح نیز نزد آن حضرت آمده و گفت : یا امیرالمومنین ! لواط کرده ام مرا پاک کن .
باز امام علیه السلام به وى فرمود: اى مرد! به خانه ات برگرد، شاید حواس پرتى عارضت شده (و عجب این که عمر بر خلاف مقررات دینى مردم را به اقرار به حدود تهدید مى نموده ) و تا سه بار بعد از دفعه اول نزد آن حضرت آمده و سخن خود را تکرار کرد، تا دفعه چهارم که طبق قانون اسلام حد بر او ثابت شده بود، على علیه السلام به وى فرمود: پیامبر خدا صلى الله علیه و آله درباره مثل تو سه کیفر بیان فرموده و تو هر کدام را بخواهى اختیار کن . مرد گفت : آنها چیست ؟
فرمود:

1- یک ضربه شمشیر هر جا برسد.
2 بستن دست و پا و پرتاب از فراز کوه .
3 سوزاندن با آتش .
مرد گفت : یا امیرالمومنین ! کدامیک از اینها سخت تر است ؟
فرمود: سوزاندن با آتش .
مرد گفت : یا امیرالمومنین ! من همین را اختیار مى کنم . آن حضرت به او فرمود: پس خودت را براى آتش آماده کن .
مرد برخاست و دو رکعت نماز به جاى آورد و در تشهد نماز به درگاه خدا عرضه داشت : خداوندا! من از گناه خود به سوى تو بازگشت نموده و از کیفر اخروى آن ترسیده به نزد جانشین پیامبرت و پسر عمش آمدم و از او تقاضاى پاک کردن نمودم و او مرا بین سه عقوبت مخیر ساخت ، خدایا! من سخت ترینش را برگزیده از تو مى خواهم این عقوبت را کفاره گناهانم قرار دهى و مرا به آتش دوزخ نسوزانى و آنگاه برخاسته با چشم گریان به طرف گودالى که برایش حفر کرده بودند رهسپار گردیده و شعله هاى فروزان آتش را نظاره مى کرد. در این هنگام امیرالمومنین علیه السلام به وى فرمود: اى مرد برخیز! که فرشتگان آسمان و زمین را به گریه آوردى و خداوند توبه ات را قبول کرد، برخیز و پس از این به چنین گناهى بازگشت مکن 
مؤ لّف : در روایت هفتم از فصل هفتم خواهد آمده که اگر مثبت حد، اقرار خود جانى باشد امام مى تواند آن را ببخشد، و اگر بینه باشد نمى تواند و البته این هم اختصاص به امام معصوم علیه السلام دارد چنانچه امام باقر علیه السلام مى فرماید: غیر از امام کسى نمى تواند حدودى را که براى خداست عفو نماید.