گناه شناسی

در روایتی از حضرت عیسی (علیه السلام) آمده است که:

«اگر با نگاه شهوت‌آلود به زنی تماشا کنی همان وقت در دلت با او زنا کرده‌ای!»[1]

در روایتی دیگر حضرت رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم نگاه آلوده را زنای چشم معرفی کرده است:

«ِکلِّ عُضوٍ مِنْ ابْنِ آدمَ حَظٌّ مِنَ الزِّنا: اَلْعَینُ زِناها النَّظَرُ؛ برای هر عضوی از بدن انسان، بهره‌ای از زنا دارد و زنای چشم، چشم‌چرانی و نگاه آلوده است.»[2]

جالب اینجاست که روانشناسان هم زنای چشم را تأیید کرده‌اند:

«شخص از چشم‌چرانی لذت می‌برد و از دیدن اندام برهنه تحریک می‌شود و این تحریک برای شخص بیمار (چشم‌چران)، همان لذت آمیزش جنسی را در فرد معمولی دارد.»[3]

لذا چشم‌چرانی از نظر اسلام حرام است و عذاب دردناکی در انتظار چشم‌چران خواهد بود که البته این عذاب انعکاس و تجسم خود عمل در عالم معاد است.

حضرت رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم در این باره می فرمایند:

«کسی که چشمانش را از نگاه به نامحرم پر کند، روز قیامت، خداوند میخ‌های آتشین بر چشمانش فرو می کند و آنها را از آتش پر کند، تا وقتی‌که به‌حساب مردم رسیدگی کند، سپس امر می‌شود که او را به جهنم ببرند؛ مَنْ ملأ عَینَیهِ مِنِ امْرَأَهٍ حَراماً حَشاهُما اللهُ عَزَّ وَجَلَّ یوْمَ القِیامَهِ بِمَسامیرَ مِنْ نارٍ وَحَشاهُما ناراً حَتّی یقْضِی بَینَ‌ النّاسِ ثُمَّ یؤمَرُ بِه اِلَی النّارِ»[4]

[1]. ا انجیل متی، 5 / 27 / 28.

[2]. میزان الحکمه، ج‏12، ص: 237، ح 20315.

[3]. طب روحانی، ص 258، عبدالکریم بی‌آزار شیرازی.

[4] . ثواب الاعمال، ص 338.