امام رضا(علیه السلام):
لا یُجْمَعُ الْمالُ إلاّ بِخَمْسِ خِصال: بِبُخْل شَدید، وَ أمَل طَویل، وَ حِرص غالِب، وَ قَطیعَهِ الرَّحِمِ، وَ إیثارِ الدُّنْیا عَلَى الْآخِرَهِ.
ثروت، انباشته نمى گردد مگر با یکى از پنج خصلت:
بخیل بودن، آرزوى طول و دراز داشتن، حریص بر دنیا بودن، قطع صله رحم کردن، آخرت را فداى دنیا کردن.
وسائل الشّیعه: ج 21، ص 561، ح 27873.
شرح حدیث:
مال، برای آن است که انسان خودش استفاده ی خوب کند و به دیگران هم فایده و خیری برساند.
برخی می پندارند که عمر، برای گردآوردن مال است!
ثروت اندوزی و خرج نکردن، «خصلت قارونی» است. قارون آن همه گنج داشت، ولی به کسی چیزی نمی داد و اهل انفاق نبود، عاقبت هم خودش و خانه و قصرش در کام زمین رفت و نابود شد(1).
انباشته شدن ثروت، نتیجه ی خصلتهای ناپسندی است که در این حدیث به پنج تا از آنها اشاره شده است.
نباید اسیر مال شد و بنده ی ثروت گشت.
بخل، که صفتی ناپسند است، مانع بذل و بخشش می شود.
آرزوهای دور و دراز، انسان را در عالم خیالات می برد.
حرص و آز، سبب می شود انسان خرج نکند.
قطع رحم و گسستن از بستگان، خیرات و کمکهای انسان را از آنان می کاهد.
دنیاطلبی، سبب می شود انسان همه چیز را در این دنیا خلاصه کند و افقهای دورتر را نبیند و از صدقه و انفاق و احسان که پاداشهای عظیم اخروی دارد، پرهیز کند و نتیجه ی همه ی اینها جمع شدن ثروت است. ولی... آیا می ارزد که انسان با این خصلتهای ناپسند، ثروتمند شود؟
پی نوشت:
1. قصص(28)، آیه 81.
منبع: حکمت های رضوی (ترجمه و توضیح چهل حدیث از امام رضا علیه السّلام)، جواد محدثی، انتشارات آستان قدس رضوی، چاپ سوم (1391).
برخی می پندارند که عمر، برای گردآوردن مال است!
ثروت اندوزی و خرج نکردن، «خصلت قارونی» است. قارون آن همه گنج داشت، ولی به کسی چیزی نمی داد و اهل انفاق نبود، عاقبت هم خودش و خانه و قصرش در کام زمین رفت و نابود شد(1).
انباشته شدن ثروت، نتیجه ی خصلتهای ناپسندی است که در این حدیث به پنج تا از آنها اشاره شده است.
نباید اسیر مال شد و بنده ی ثروت گشت.
بخل، که صفتی ناپسند است، مانع بذل و بخشش می شود.
آرزوهای دور و دراز، انسان را در عالم خیالات می برد.
حرص و آز، سبب می شود انسان خرج نکند.
قطع رحم و گسستن از بستگان، خیرات و کمکهای انسان را از آنان می کاهد.
دنیاطلبی، سبب می شود انسان همه چیز را در این دنیا خلاصه کند و افقهای دورتر را نبیند و از صدقه و انفاق و احسان که پاداشهای عظیم اخروی دارد، پرهیز کند و نتیجه ی همه ی اینها جمع شدن ثروت است. ولی... آیا می ارزد که انسان با این خصلتهای ناپسند، ثروتمند شود؟
پی نوشت:
1. قصص(28)، آیه 81.
منبع: حکمت های رضوی (ترجمه و توضیح چهل حدیث از امام رضا علیه السّلام)، جواد محدثی، انتشارات آستان قدس رضوی، چاپ سوم (1391).
- شنبه ۳۰ مرداد ۹۵
- ۲۲:۱۲
- ۶۶۰
- ۰
