گناه شناسی

سیصد و سیزده فدائی منجی انسانهایی هستند حلال زاده، با تربیتی درست، با ایمانی استوار چون کوه، دارای کسب حلال و گوش،چشم،زبان،شکم و دامن پاک

کسانی که آتش جهنم بر آنان حرام است

  • ۱۸۰۲ نمایش
  • گروهی از انسان‌‌ها به عنوان خاص در روایات از آنها نامبرده شده است که آتش جهنم بر آنها حرام است. در این‌جا به چند نمونه به همراه احادیث مربوطه اشاره می‌کنیم.

    1.چشمی که از ترس خدا بگرید

    2.کسانی که خشم و شهوت خویش را کنترل کنند

    3. کسانی که هنگام یاد اهل بیت گریان شوند

    4.دوستی و محبت حضرت رسول الله صلى‏الله‏علیه‏وآله

    5.زیارت امام رضا علیه السلام

    6.تلاوت سوره زمر

    7.قرائت تسبیحات اربعه در هر روز

    8.مصافحه با طالب علم

    9. خوردن ذرات غذاهایی که دور ریخته شده‌اند

    10.خدمت به مسجد

    11. کسی که هفت روز از ماه رجب را روزه بگیرد

    12.صدقه در ماه شعبان

    13.شب زنده داری و عبادت در ماه رجب

    14.خواندن جوشن کبیر در ماه رمضان

    15. نماز ظهر اول وقت

    16. شرکت در نماز جماعت عشاء

    17.رفتن به نماز جمعه

    18.خواندن نماز مستحبی شبهای یکشنبه

    19.عمار یاسر

    1.        چشمی که از ترس خدا بگرید

    امام صادق علیه السلام:

     مَا مِنْ عَیْنٍ اِلَّا وَ هِیَ بَاکِیَهٌ یَوْمَ الْقِیَامَهِ اِلَّا عَیْناً بَکَتْ مِنْ خَوْفِ اللَّهِ وَ مَا اغْرَوْرَقَتْ عَیْنٌ بِمَائِهَا مِنْ خَشْیَهِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ اِلَّا حَرَّمَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ سَائِرَ جَسَدِهِ عَلَى النَّار»؛[1]

     هیچ چشمى نیست جز این‌که روز قیامت گریان است، مگر چشمى که از ترس خدا گریسته باشد، و هیچ چشمى نیست که از ترس خداى عز و جل به اشک خود پر شود، جز این‌که خداوند همه آن بدن را به آتش دوزخ حرام گرداند.

    پیامبر خدا صلى الله علیه و آله:

     ‏ مَا اغْرَوْرَقَتْ عیناً عَبْدٍ مِنْ خَشْیَةِ اللَّهِ إِلَّا حَرَّمَ اللَّهُ جَسَدَهُ‏ عَلَى‏ النَّارِ فَإِنْ فَاضَتْ عَلَى خَدِّهِ لَمْ یَرْهَقْ‏ قَتَرٌ وَ لا ذِلَّةٌ وَ مَا مِنْ عَمَلٍ إِلَّا وَ لَهُ وَزْنٌ وَ ثَوَابٌ إِلَّا الدَّمْعَةُ فَإِنَّهَا تُطْفِئُ بُحُوراً مِنَ النَّار[2]

    چشمان بنده ‏اى از ترس خدا غرق در اشک نشده است مگر اینکه بدن او را بر آتش جهنم حرام کرده است. پس اگر اشکش بر گونه‏اش جارى گشت، تنگناى معیشت و ذلّت و خوارى او را نگیرد، و هیچ عملى نیست مگر اینکه وزن و اجر معیّنى دارد جز اشک چشم که باعث خاموش کردن دریاهایى از آتش است.

     

    2.       کسانی که خشم و شهوت خویش را کنترل کنند:

    امام صادق علیه السلام:

    مَنْ مَلَکَ نَفْسَهُ اِذَا رَغِبَ وَ اِذَا رَهِبَ وَ اِذَا اشْتَهَى وَ اِذَا غَضِبَ وَ اِذَا رَضِیَ حَرَّمَ اللَّهُ جَسَدَهُ عَلَى النَّارِ»؛[3]

     هر کس هنگام خشم و رغبت و ترس و شهوت، خویش را نگه‌دارد، خداوند جسمش را بر آتش حرام کند.

    3.      کسانی که هنگام یاد اهل بیت گریان شوند

     امام صادق علیه السلام:

     مَنْ ذُکِرْنَا عِنْدَهُ فَفَاضَتْ عَیْنَاهُ حَرَّمَ اللَّهُ وَجْهَهُ عَلَى النَّارِ»؛[4]

     کسى که ما را نزد او یاد کنند، پس از چشمانش اشک بیاید خداوند متعال صورتش را بر آتش حرام مى‌‏‌نماید.

    4.      دوستی و محبت حضرت رسول الله صلى‏ الله ‏علیه‏ و آله

    رسول خدا صلى‏ الله ‏علیه ‏و آله:

    مَا اختَلَطَ حُبّی بِقَلبِ عَبدٍ إلّا حَرَّمَ‏ اللّهُ‏ جَسَدَهُ‏ عَلَى النّارِ.[5]

    دوستى من، با قلب بنده‏اى آمیخته نمى‏شود، مگر آن که خداوند، پیکرش را بر آتش، حرام خواهد کرد.

    5.      زیارت امام رضا علیه السلام

    پیامبر خدا صلى الله علیه و آله:

    سَتُدفَنُ بَضعَةٌ مِنّی بأرضِ خُراسانَ، لا یَزُورُها مُؤمِنٌ إلّا أوجَبَ اللّهُ عزّ و جلّ لَهُ الجَنَّةَ و حَرَّمَ جَسَدَهُ‏ على‏ النّارِ. [6]

     زود باشد که پاره‏اى از تن من در خاک خراسان دفن شود. هیچ مؤمنى آن را زیارت نکند مگر آن که خداوند عزّ و جلّ بهشت را بر او واجب و بدنش را بر آتش دوزخ حرام گرداند.

     

    امام جوادعلیه السلام:

     مَا زَارَ أَبِی ع أَحَدٌ فَأَصَابَهُ أَذًى مِنْ مَطَرٍ أَوْ بَرْدٍ أَوْ حَرٍّ إِلَّا حَرَّمَ اللَّهُ جَسَدَهُ‏ عَلَى‏ النَّارِ.[7]

    کسى نباشد که بزیارت پدرم رود و از باران یا سرما و گرما آزار بیند جز آنکه خدا تنش را بر آتش حرام کند.

     

    6.       تلاوت سوره زمر

    امام صادق علیه السّلام:

    مَنْ قَرَأَ سُورَةَ الزُّمَرِ استحقها [اسْتَخَفَّهَا] مِنْ لِسَانِهِ أَعْطَاهُ اللَّهُ مِنْ شَرَفِ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ وَ أَعَزَّهُ بِلَا مَالٍ وَ لَا عَشِیرَةٍ حَتَّى یَهَابُهُ مَنْ یَرَاهُ وَ حَرَّمَ جَسَدَهُ‏ عَلَى‏ النَّارِ وَ بَنَى لَهُ فِی الْجَنَّةِ أَلْفَ مَدِینَةٍ فِی کُلِّ مَدِینَةٍ أَلْفُ قَصْرٍ فِی کُلِّ قَصْرٍ مِائَةُ حَوْرَاءَ وَ لَهُ مَعَ هَذَا عَیْنانِ تَجْرِیانِ‏ وَ عَیْنانِ نَضَّاخَتانِ‏وَ عَیْنَانِ‏ مُدْهامَّتانِ‏ وَ حُورٌ مَقْصُوراتٌ فِی الْخِیامِ‏ ذَواتا أَفْنانٍ‏ وَ مِنْ کُلِّ فاکِهَةٍ زَوْجان‏[8]

    هر کس سوره زمر را تلاوت کند و آن را آسان قرائت کند، خداوند شرف دنیا و آخرت را به او کرامت فرماید، و او را بدون مال و منال و خویشان و وابستگان عزیز مى‏گرداند، به طورى که هر که او را ببیند بزرگش مى‏دارد و احترامش مى‏گذارد، و خداوند بدن او را بر آتش جهنّم حرام مى‏کند، و در بهشت هزار شهر براى او مى‏سازد، که هر شهرى هزار کاخ، و در هر کاخى یک صد حوریه است، و علاوه بر آن براى او دو چشمه روان و دو چشمه جوشان و دو چشمه‏اى که از شدّت زلالى و صاف بودن آب آنها به سیاهى مى‏زند، و حورانى پرده ‏نشین، و باغهائى که داراى اقسام نعمتها و درختها و میوه‏ هاست و از هر میوه‏اى دو نوع.


    7.      قرائت تسبیحات اربعه در هر روز

    امام معصوم علیه السلام:

     فَمَنْ یَقُولُ کُلَّ یَوْمٍ مِائَةَ مَرَّةٍ سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَکْبَرُ حَرَّمَ اللَّهُ جَسَدَهُ‏ عَلَى‏ النَّار. [9]

    هر کسی که در هر روز هزار مرتبه بگوید «سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَکْبَرُ» خداوند بدنش را بر آتش حرام گرداند.

    8.      مصافحه با طالب علم

    پیامبر خدا صلى الله علیه و آله:

    ... وَ مَنْ صَافَحَ طَالِبَ الْعِلْمِ حَرَّمَ اللَّهُ جَسَدَهُ‏ عَلَى‏ النَّارِ وَ إِنَّ طَالِبَ الْعِلْمِ إِذَا مَاتَ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ وَ لِمَنْ حَضَرَ جَنَازَتَه‏[10]

    ... و هر کسی که مصافحه کند با طالب علم،، خداوند بدن او را بر آتش جهنم حرام گرداند و اگر طالب علم بمیرد خداوند او و همه کسانی که جنازه‌اش را تشییع کرده‌اند خواهد آمرزید.

    9.       خوردن ذرات غذاهایی که دور ریخته شده‌اند

    پیامبر خدا صلى الله علیه و آله:

    مَنْ لَقَطَ شَیْئاً مِنَ الطَّعَامِ فَأَکَلَهُ حَرَّمَ اللَّهُ جَسَدَهُ‏ عَلَى‏ النَّار[11]

     هر کس مقدار کمى از خوردنى را پیدا کند و آن را بردارد و بخورد، خداوند بدن او را بر آتش جهنم حرام گرداند.

     

    10.    خدمت به مسجد

    پیامبر خدا صلى الله علیه و آله:

     مَن أدخَلَ لَیلَةً واحِدَةً سِراجا فِی المَسجِدِ، غَفَرَ اللّهُ لَهُ ذُنوبَ سَبعینَ سَنَةً، وکَتَبَ لَهُ عِبادَةَ سَنَةٍ، ولَهُ عِندَاللّهِ تَعالى مَدینَةٌ، فَإِن زادَ عَلى لَیلَةٍ واحِدَةٍ فَلَهُ بِکُلِّ لَیلَةٍ یَزیدُ ثَوابَ نَبِیٍّ، فَإِذا تَمَّ عَشرُ لَیالٍ لا یَصِفُ الواصِفونَ ما لَهُ عِندَ اللّهِ مِنَ الثَّوابِ، فَإِذا تَمَّ الشَّهرُ حَرَّمَ‏ اللّهُ‏ جَسَدَهُ‏ عَلَى النّارِ. [12]

    هر کس یک شب چراغى را به درون مسجد ببرد (آن را از تاریکى در آورد)، خداوند از گناهان هفتاد ساله او در مى‏گذرد و عبادت یک سال را برایش مى‏نویسد براى او در نزد خدا شهرى خواهد بود، و اگر بر آن یک شب بیفزاید، به ازاى هر شبِ افزوده شده، پاداش پیامبرى را خواهد داشت. پس اگر ده شب را کامل کند، توصیف کنندگان، توصیف پاداشى را که او در نزد خدا دارد، نمى‏توانند کرد، و اگر یک ماه بگذرد، خداوند کالبد او را بر آتش، حرام مى‏گردانَد.

    11.      کسی که هفت روز از ماه رجب را روزه بگیرد:

     «... وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ سَبْعَهَ اَیَّامٍ فَاِنَّ لِجَهَنَّمَ سَبْعَهَ اَبْوَابٍ یُغْلِقُ اللَّهُ عَنْهُ بِصَوْمِ کُلِّ یَوْمٍ بَاباً مِنْ اَبْوَابِهَا وَ حَرَّمَ اللَّهُ جَسَدَهُ عَلَى النَّار»؛[13]

     و هر کس هفت روز از رجب را روزه بگیرد، خداوند در برابر روزه هر روز، درى از درهاى هفت‌‏‌گانه دوزخ را به روى او مى‌‏‌بندد و بدنش را بر آتش دوزخ حرام مى‏‌‌گرداند.

    12.  شب زنده داری و عبادت در ماه رجب

    پیامبر خدا صلى الله علیه و آله:

     ألا إنَّ فی شَهرِ رَجَبٍ لَیلَةً، مَن حَرَّمَ النَّومَ عَلى نَفسِهِ وقامَ فی‌ها حَرَّمَ‏ اللّهُ‏ جَسَدَهُ‏ عَلَى النّارِ، وصافَحَهُ سَبعونَ ألفَ مَلَکٍ، ویَستَغفِرونَ لَهُ إلى یَومٍ مِثلِهِ، فَإِن عادَ عادَتِ المَلائِکَةُ.[14]

    هان! در ماه رجب، شبى است که هر کس در آن شب، خواب را بر خود حرام کند و به عبادت بپردازد خداوند، بدن او را بر آتش، حرام مى‏گرداند و هفتاد هزار فرشته با او دست مى‏دهند و تا روزى چنان (یعنى ماه رجب سال آینده) برایش طلبِ آمرزش مى‏کنند، و اگر دوباره گناه کرد، فرشتگان، دوباره برایش آمرزش مى‏خواهند.

    13.   صدقه در ماه شعبان

    امام رضا علیه السلام:

    ... وَ مَنْ تَصَدَّقَ فِی شَعْبَانَ بِصَدَقَةٍ وَ لَوْ بِشِقِّ تَمْرَةٍ حَرَّمَ اللَّهُ جَسَدَهُ‏ عَلَى‏ النَّارِ.[15]

    ...و هر کس در ماه شعبان صدقه‌ای بدهد ولو به اندازه دانه خرمایی خداوند بدنش را بر آتش حرام گرداند.

    14.   خواندن جوشن کبیر در ماه رمضان

    جبرئیل علیه السلام:

    ومَن دَعا بِهِ فی شَهرِ رَمَضانَ ثَلاثَ مَرّاتٍ [أو مَرَّةً واحِدَةً] حَرَّمَ اللّهُ‏ تَعالى جَسَدَهُ‏ عَلَى‏ النّارِ، وأوجَبَ لَهُ الجَنَّةَ، وَوَکَّلَ اللّهُ بِهِ مَلَکَینِ یَحفَظانِهِ مِنَ المَعاصی، وکانَ فی أمانِ اللّهِ طولَ حَیاتِهِ...».[16]

    «اى محمّد! ... و هر کس آن را در ماه رمضان سه بار [یا یک بار] بخواند، خداوندْ بدن او را بر آتش، حرام مى‏کند و بهشت را برایش حتمى مى‏سازد و دو فرشته بر او مى‏گمارد که از گناهانْ نگاهش دارند و تا زنده است، در امان خدا خواهد بود...».

     

    15.   نماز ظهر اول وقت

    پیامبر خدا صلى الله علیه و آله:

    فَإِذَا دَخَلَتْ فِیهَا زَالَتِ الشَّمْسُ فَیُسَبِّحُ کُلُّ شَیْ‏ءٍ دُونَ الْعَرْشِ بِحَمْدِ رَبِّی جَلَّ جَلَالُهُ وَ هِیَ السَّاعَةُ الَّتِی یُصَلِّی عَلَیَّ فی‌ها رَبِّی جَلَّ جَلَالُهُ فَفَرَضَ اللَّهُ عَلَیَّ وَ عَلَى أُمَّتِی فی‌ها الصَّلَاةَ وَ قَالَ‏ «أَقِمِ الصَّلاةَ لِدُلُوکِ الشَّمْسِ إِلى‏ غَسَقِ اللَّیْلِ‏» وَ هِیَ السَّاعَةُ الَّتِی یُؤْتَى فی‌ها- بِجَهَنَّمَ یَوْمَ الْقِیَامَةِ فَمَا مِنْ مُؤْمِنٍ یُوَافِقُ تِلْکَ السَّاعَةَ أَنْ یَکُونَ سَاجِداً أَوْ رَاکِعاً أَوْ قَائِماً إِلَّا حَرَّمَ اللَّهُ جَسَدَهُ‏ عَلَى‏ النَّار.[17]

    و در هنگام زوال خورشید (ظهر) هر چه تحت عرش است (یا در میان زمین و عرش است) به تسبیح و تحمید پروردگارم جلّ جلاله زبان می‌گشاید، و این همان ساعتى است که پروردگارم جلّ جلاله صلوات و رحمت و برکات خود را بر من نازل می‌فرماید و خداوند در این موقع بر من و امّتم نماز را واجب ساخته است و فرموده: أَقِمِ الصَّلاةَ لِدُلُوکِ الشَّمْسِ إِلى‏ غَسَقِ اللَّیْلِ‏ یعنى: نماز را بپا دار از زوال آفتاب تا سرخى اول شب. و این ساعتى است که در روز قیامت جهنّم را در صحراى محشر مى‏آورند، پس هیچ مؤمنى نیست که آن ساعت در سجده یا رکوع باشد یا بنماز ایستاده باشد مگر آنکه خداوند بدنش را بر آتش حرام سازد.

    16.    شرکت در نماز جماعت عشاء

    پیامبر خدا صلى الله علیه و آله:

    ... وَ مَا مِنْ قَدَمٍ مَشَتْ إِلَى صَلَاةِ الْعَتَمَةِ إِلَّا حَرَّمَ اللَّهُ جَسَدَهُ‏ عَلَى‏ النَّارِ.[18]

    ... وقدمی نیست که برای نماز (جماعت) عشاء برداشته شود مگر اینکه خداوند بدنش را بر آتش حرام گرداند.

     

    17.   رفتن به نماز جمعه

    امام صادق علیه السلام:

     مَا مِنْ قَدَمٍ سَعَتْ إِلَى الْجُمُعَةِ إِلَّا حَرَّمَ اللَّهُ‏ جَسَدَهُ‏ عَلَى‏ النَّار[19]

    هرقدمی که برای رفتن به نمار جمعه تلاش کند خداوند بدنش را بر آتش حرام سازد.

     

    18.   خواندن نماز مستحبی شبهای یکشنبه

    پیامبر خدا صلى الله علیه و آله:

    مَنْ صَلَّى لَیْلَةَ الْأَحَدِ أَرْبَعَ رَکَعَاتٍ یَقْرَأُ فِی کُلِّ رَکْعَةٍ الْحَمْدَ مَرَّةً وَ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ خَمْسِینَ مَرَّةً حَرَّمَ اللَّهُ جَسَدَهُ‏ عَلَى‏ النَّارِ وَ...[20]
     

    هر کس در شب یکشنبه چهار رکعت نماز بخواند (دو نماز دو رکعتی) به این صورت که در هر رکعت یک حمد و پنجاه توحید،، خداوند بدن او را بر آتش جهنم حرام گرداند و... .

    19.     عمار یاسر

     رسول خدا صلى‏ الله‏ علیه ‏و آله:

    «دَمُ عَمَّار وَلَحمُهُ حَرامٌ علَى النَّارِ ان تَاکُلَهُ او تَمَسَّهُ»؛[21]

    گوشت و خون عمار بر آتش حرام است که او را بسوزاند.

     

    گفتنی است؛ آنچه که در این روایات بیان شده، به طور مطلق نیست؛ یعنی این‌گونه نیست که فردی به مجرد گرفتن چند روز روزه و یا محبت اهل بیت (علیهم السلام) بدون حساب و کتاب وارد بهشت شود. بلکه انسان باید در جهتی حرکت کند که استحقاق دریافت این رحمت را داشته باشد و فردی که فریب شیطان را خورده و اقدام به اصلاح خودش نمی‌کند؛ به حقوق مردم تجاوز می‌کند، به بسیاری از احکام و دستورات الهی پایبند نیست؛ نمی‌تواند مصداق این روایات باشد.

     


    [1]. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفارى، على اکبر، آخوندى، محمد، ج ‏2، ص 482، دار الکتب الاسلامیه، تهران، چاپ چهارم، 1407 ق‏.

    [2]. مجموعة ورام؛ ج‏1؛ ص 87

    [3]. ابن بابویه، محمد بن على‏ الامالی، النص، ص 329، کتابچى، تهران، چاپ ششم، 1376 ش.‏

    [4]. ابن قولویه، جعفر بن محمد، کامل الزیارات، النص، ص 104، دار المرتضویه، نجف اشرف، چاپ اول، 1356

    [5]. کنز العمّال: 1/ 184/ 939 نقلًا عن حلیة الأولیاء عن ابن عمر.

    [6]. بحار الأنوار: 102/ 31/ 1.

    [7]. الأمالی (للصدوق)؛ النص؛ ص 654

    [8]. ثواب الأعمال و عقاب الأعمال؛ النص؛ ص 112

    [9]. جامع الأخبار (للشعیری)؛؛ ص 53

    [10]. إرشاد القلوب إلى الصواب (للدیلمی)؛ ج‏1؛ ص 164

    [11]. مجموعة ورام؛ ج‏1؛ ص 47

    [12]. جامع الأخبار: ص 180 ح 440، بحار الأنوار: ج 83 ص 377 ح 45.

    [13]. ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، النص، ص: 55

    [14]. الخصال؛ ج‏2؛ ص 582.

    [15] . المصباح للکفعمی: 332 أورده فی الحاشیة، بحار الأنوار: 94/ 382 وج 81/ 331/ 32.

    [16]. بحار الأنوار: ج 97 ص 47 ح 33 نقلًا عن النوادر للراوندی عن ابن عبّاس.

    [17]. من لا یحضره الفقیه؛ ج‏1؛ ص 212

    [18]. جامع الأخبار (للشعیری)؛؛ ص 66

    [19]. الأمالی (للصدوق)؛ النص؛ ص 366

    [20]. جمال الأسبوع بکمال العمل المشروع؛؛ ص 55

    [21]. احمدى میانجى، على‏، مکاتیب الائمه علیهم السلام، محقق، مصحح، فرجى، مجتبى‏، ج ‏1، ص 80، دار الحدیث‏، قم، چاپ اول، 1426 ق.‏

    با سلام 
    این  که برای بعضی گناهان وعده خلود در جهنم داده شده و برای بعضی ثواب ها وعده رهایی از آتش داده شده است چگونه قابل جمع است آیا آن گناه با شرایط خاصی برای گنهکار باعث خلود می شود یا این ثواب ها برای افراد خاصی این سرنوشت را رقم میزند کدام موضوع ارجعیت دارد ایا نمی شود مثلا کسی هم گناهی کرده که وعده قطعی عذاب دارد و ثوابی کرده باشد که وعده رهایی از آتش دارد با تشکر
    سلام علیکم
    در مورد گناهان فوق خلود در صورت عدم توبه و جبران است در حالی که بسیاری از گناهان حتی بدون توبه بخشیده می شوند(مثلا با ترک گناهان کبیره خداوند گناهان صغیره را می آمرزد یا اینکه بعد از مدتی عذاب انسان از گناهان پاک می شوند)
    اگر انسان هم کار خیر دارد هم گناه باید دید کدامیک بر کدامیک می چربد.

    ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
    شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
    <b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
    بسم الله الرحمن الرحیم
    حضرت امیرالمؤمنین امام علی علیه السلام:
    الذُّنوبُ الدّاءُ، و الدَّواءُ الاستغِفارُ، و الشِّفاءُ أن لا تَعودَ.
    گناهان بیماری‎اند و دارو استغفار است و شفایش به این است که به گناه باز نگردند.
    با توجه به حدیث شریف بیماری جامعه ما و افراد آن گناه است و بدترین بیماری آن است که صاحب آن از وجودش مطلع نباشد یا آنرا بیماری نداند.
    سعی بنده این است که به عنوان یک طلبه علوم دینی به انجام وظیفه در جبهه جهاد جنگ نرم به معرفی مصادیق، ریشه ها و علل بروز گناهان، آثار و عواقب دنیوی و اخروی، معرفی راه های پیشگیری و درمان گناه بپردازم.
    در ضمن محوریت با بحثهای گناهان شایع و مبتلی به است.
    باشد که مرضی رضای پروردگار متعال و باعث خشنودی مولایمان حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف واقع شود.
    موضوعات
    پیوندها

    طراح و مدیر سایت:سید محمد علوی زاده

    کپی برداری از مطالب با ذکر منبع و افزودن لینکش سایت باعث امتنان و مسرت است و بدون آن بلامانع.