نگهداری عمل سخت تر از عمل!؟
امام باقر (علیه السلام) فرمود:
الْإِبْقَاءُ عَلَى الْعَمَلِ أَشَدُّ مِنَ الْعَمَلِ قَالَ وَ مَا الْإِبْقَاءُ عَلَى الْعَمَلِ قَالَ یَصِلُ الرَّجُلُ بِصِلَةٍ وَ یُنْفِقُ نَفَقَةً لِلَّهِ وَحْدَهُ لَا شَرِیکَ لَهُ فَکُتِبَ لَهُ سِرّاً ثُمَّ یَذْکُرُهَا وَ تُمْحَى فَتُکْتَبُ لَهُ عَلَانِیَةً ثُمَّ یَذْکُرُهَا فَتُمْحَى وَ تُکْتَبُ لَهُ رِیَاءً
نگهدارى عمل از خود عمل مشکل تر است. راوى گفت: نگهدارى عمل یعنى چه؟
امام فرمود: یعنى انسان عملى براى خداى یکتا دور از چشم مردم انجام مى دهد و در نامه عمل او همینطور ثبت مى شود؛ بعد آن عمل را بازگو مى کند؛ آن عمل از صورت یک عمل سرّى محو مى شود و به عنوان یک عمل علنى در نامه عمل او ثبت مى گردد. بار دیگر آن عمل را بازگو مى کند. در اینوقت آن عمل از دیوان حسنات محو مى شود و به عنوان یک عمل «ریائى» در دیوان سیّئات او ثبت مى گردد.
الکافی (ط - الإسلامیة)، ج2، ص: 297
- چهارشنبه ۹ تیر ۹۵
- ۰۵:۴۶
- ۷۸۱
- ۰
