سیصد و سیزده فدائی منجی انسانهایی هستند حلال زاده، با تربیتی درست، با ایمانی استوار چون کوه، دارای کسب حلال و گوش،چشم،زبان،شکم و دامن پاک
قال امیرالمؤمنین علیه السلام:
ثَلَاثُ عَلَامَاتٍ لِلْمُرَائِی یَنْشَطُ إِذَا رَأَی النَّاسَ وَ یَکْسَلُ إِذَا کَانَ وَحْدَهُ و َیُحِبُّ أَنْ یُحْمَدَ فِی جَمِیعِ أُمُورِه؛
(بحارالانوار، ج 69، ص 288.)
سه جیز از علامات ریاکاری است: موقع عمل در نزد مردم نشاط دارد و بهنگام عمل در تنهائی کسل است، و دوست دارد که مردم او را در همه کارها مدح و ستایش کنند!
سه چیز آمد علامات ریاکار - نشاط اندر عمل در نزد انظار
کسل باشد به تنهائی در اعمال - به مدح خلق خوش باشد در افعال
شاید افراد ظاهربین هنگامى که به روایات تکاندهنده در باب ریا نگاه مى‌کنند از عظمت گناه ریا و آثار وحشتناک آن در شگفتى فرو روند و تصوّرشان این باشد که اگر عمل انسان خوب باشد چه فرق مى‌کند که نیّت او هر چه مى‌خواهد باشد. فرض کنید انسانى براى رفاه مردم؛ بیمارستان، مسجد، جادّه و پل یا مانند اینها بسازد، نیّتش هرچه باشد بالاخره عمل او نیکو است، به فرض که قصدش ریاکارى باشد خدمت او به مردم در جاى خود ثابت است. بگذاریم مردم کار خیر و خدمت کنند نیّتشان هر چه مى‌خواهد باشد.
ولى این اشتباه بسیار بزرگى است؛ زیرا اوّلاً، هر عملى داراى دو نوع تأثیر است: تأثیرى در خود انسان مى‌گذارد، و تأثیرى در بیرون. ریاکار با عمل خود درون خود را ویران مى‌سازد و از مقام والاى توحید دور مى‌شود و در قعر درّه شرک پرتاب مى‌گردد؛ مردم را وسیله عزّت و احترام خود مى‌بیند و قدرت خدا را به دست فراموشى مى‌سپارد و این ریاکارى که نوعى بت پرستى است سر از مفاسد بیشمار اخلاقى در مى‌آورد.
(ان الله لا یغفر ان یشرک به ویغفر ما دون ذلک لمن یشاء ومن یشرک بالله فقد افتری اثما عظیما)[i]
همانا خداوند کسی را که به ذات اوشریک آورد نمی بخشد وغیر ازاین اگرگناهی باشد آن رابنا بر مشیت خود می بخشد. هرکس که به خدا شریک سازد، همانا که اوگناه بزرگی کرده وبه خدا افتراء زده است.
اولین و بزرگترین گناه کبیره شرک به خداى تعالى است و به کبیره بودن آن، حضرت رسول و حضرت امیر المؤمنین و صادق و کاظم و رضا و جواد علیهم السلام تصریح فرموده‌اند بلکه از حضرت صادق (علیه السلام) مرویست که از هر گناه کبیره بزرگتر شرک به خدا است.[i]
توصیف مردم آخر الزمان از زبان رسول خدا (صلی الله علیه وآله)برای سلمان فارسی
در ادامه می خوانید:
...مغازه ها بلند و صفها طولانى مى شود اما با دلهایى که نسبت به هم خشمگین است و زبانهایى که هر یک براى خود منطقى دارد....
...در آن روز مردان و پسران امت من با طلا خود را مى آرایند و حریر و دیبا مى پوشند و در این هنگام طلاق زیاد مى شود و هیچ حدى جارى نمى گردد...
...اى سلمان این وقتى است که حرمتها و قرق ها شکسته شود و مردم عالما و عامدا در پى ارتکاب گناه باشند و اشرار بر اخیار مسلط شوند، دروغ فاش و بى پرده و لجاجتها ظاهر گردد و فقرا فقر خود را علنى کنند، مردم در لباس به یکدیگر مباهات کنند و باران در غیر فصل ببارد..
...اى سلمان در این موقع اغنیاى امت من صرفا به منظور گردش و تفریح به حج مى روند و طبقه متوسط براى تجارت و فقرا به منظور خودنمایى و ریا حج مى روند
طراح و مدیر سایت:سید محمد علوی زاده
کپی برداری از مطالب با ذکر منبع و افزودن لینکش سایت باعث امتنان و مسرت است و بدون آن بلامانع.
