سیصد و سیزده فدائی منجی انسانهایی هستند حلال زاده، با تربیتی درست، با ایمانی استوار چون کوه، دارای کسب حلال و گوش،چشم،زبان،شکم و دامن پاک
حضرت رسول الله صلی الله علیه و آله:
فرأیت وادیاً فی جهنّم یغلى فقلت یا مالک لمن هذا فقال لثلاثة المحتکرین والمدمنین الخمر والقوّادین.
«درّهاى در جهنم دیدم که مىجوشد گفتم: اى مالک این براى کیست؟ گفت: براى سه گروه: احتکار گران، همیشه مستان و قوّادها (واسطه رساندن دو نفر برای زنا و لواط).»
جامع أحادیث الشیعة (للبروجردی)، ج25، ص: 798
متاسفانه دیده می شود که برخی از پزشکان یا روانپزشکان برای درمان بیماران خود آنها را به خوردن چیزهای حرام از جمله شراب، گوشت حیوانات حرام گوشت و... یا انجام فعل حرام مثل استمناء و... ترغیب می کنند، در حالی که در غیر ضرورت تجویز و انجام این امور حرام است.
رسول خدا (صلی الله علیه و آله) در این باره فرمودند: از درمان با ناپاک (نجس) بپرهیزید[1] و نیز می فرمایند: خداوند خدای متعال درد و درمان را فرو فرستاد و برای هر دردی درمانی قرار داد، پس خود را درمان کنید؛ ولی باحرام درمان نکنید.[2]
امام صادق (علیه السلام) می فرماید: در هیچ حرامی شفا نیست.[3] در جای دیگر فرمودند: خداوند، در هیچ چیز از آنچه حرام کرده، نه شفایی قرار داده است و نه دوایی[4]و نیز در پاسخ کسی که پرسید: آیا می توان از شراب کشمش در دارو بهره برد؟ فرمود: برای کسی سزاوار (جایز) نیست که از حرام شفا طلبد.[5]
از حضرت صادق (علیه السلام) درباره دارویی که با شراب آغشته است پرسیده شد، آن حضرت فرمود: به خدا سوگند! دوست ندارم به آن نگاه کنم تا چه رسد به اینکه با آن مدارا کنیم، چرا که آن همانند پیه و پوشت خوک است؛ ولی (متاسفانه) برخی از مردم خود را با آن مداوا می کنند [6]
تفسیر العیاشی: از سیف بن عمیره، از پیری از شیعیان، از امام صادق (علیه السلام) روایت شده که راوی گفته است نزد امام صادق (علیه السلام) بودیم که پیرمردی پرسید: دردی دارم و برای درمان آن شراب خرما می نوشم. پیر، آن گاه این شراب را برای ایشان، توصیف کرد.
امام به او فرمود: چه چیز تو را از (نوشیدن) آبی که خداوند از آن هر چیز زنده ای را آفریده است، باز می دارد؟.
گفت: با مزاجم سازگار نمی افتد.
امام (علیه السلام): پرسید: چه چیز تو را از (خوردن) عسل باز می دارد، در حالی که خداوند فرموده است: در آن برای مردم، شفایی هست؟.
گفت: آن را نمی یابم.
فرمود: پس چه چیز تو را از شیری که گوشتت از آن روییده و استخوانت از آن استواری یافته است، باز می دارد؟.
گفت: با مزاجم سازگار نمی افتد.
امام صادق (علیه السلام) در این هنگام به وی فرمود: آیا می خواهی که تو را به شراب نوشیدن امر کنم؟! نه. به خداوند سوگند، تو را به این کار امر نمی کنم. [7]
حضرت رسول الله صلی الله علیه و آله:
أَرْبَعٌ لَا تَدْخُلُ بَیْتاً وَاحِدَةٌ مِنْهُنَّ إِلَّا خَرِبَ وَ لَمْ یُعْمَرْ بِالْبَرَکَةِ الْخِیَانَةُ وَ السَّرِقَةُ وَ شُرْبُ الْخَمْرِ وَ الزِّنَا.
چهار گناه هست که وارد خانه ای نمی شوند مگر اینکه آن خانه خراب میشود و برکت از آن می رود! خیانت، دزدی، شرابخواری و زنا.
بحار الأنوار (ط - بیروت)، ج72، ص: 170
حضرت رسول (صلی الله علیه و آله و سلم) :
مَنْ بَاتَ سَکْرَانَ بَاتَ عَرُوساً لِلشَّیَاطِین!
« کسی که شب را در حالی که مست بوده به پایان برد، در واقع تا صبح عروس شیطان بوده است »
جامع الأخبار(للشعیری) ؛ ؛ ص149
توی دیوار کوچه های بعضی از محله ها شاید خیلی دیده باشید که نوشته شده: « زن کوچه نشین عروس شیطان است!»
توی کوچه نشستن و رفت و آمد غیر ضروری تو کوچه و خیابون برای زنان یقینا زشت و ناپسنده! ولی آیا واقعا زنان کوچه نشین عروس شیطانند؟؟
برای دریافت جواب با ما همراه شوید!
امام باقر (علیه السلام)
إیَّاکَ وَ الْکَسَلَ وَ الضَّجَرَ َإِنَّهُمَا مِفْتَاحُ کُلِّ سُوء
از تنبلی و بی حوصلگی بپرهیز، زیرا که این دو کلید هر بدی میباشند.
وسائل الشیعه ، ج 12، ص 39.
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله:
الخَمرُ جِماعُ الإِثمِ، وامُّ الخَبائِثِ، ومِفتاحُ الشَّرِّ.
شراب، گردآورنده گناهها، مادر پلیدىها و کلید هر بدى است.
بحار الأنوار: ج 79 ص 149 ح 58.
امام صادق علیه السلام:
الغَضَبُ مِفتاحُ کُلِّ شَرٍّ.
خشم، کلید هر بدى است.
بحار الأنوار: ج 73 ص 274 ح 24.
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله:
إیّاکَ واستِشعارَ الطَّمعِ؛ فإنّهُ یَشُوبُ القَلبَ شِدَّةَ الحِرصِ، ویَختِمُ على القُلوبِ بطَبائعِ حُبِّ الدنیا، وهُو مِفتاحُ کُلِّ سَیِّئَةٍ، ورَأسُ کُلِّ خَطیئةٍ، وسَبَبُ إحباطِ کُلِّ حَسَنَةٍ.
زنهار از پوشیدن جامه طمع؛ زیرا طمع، دلها را به آزمندىِ شَدید در مىآمیزد و مُهر دنیادوستى را بر دلها مىزند. آن، کلید هر بدىاى است، و منشأ هر گناهى، و موجب بر باد رفتن هر کار نیکى.
أعلام الدین: ص 340 ح 24.
امام عسکرى علیه السلام:
جُعِلَتِ الخَبائثُ فی بَیتٍ وجُعِلَ مِفتاحُهُ الکذبَ.
[همه] پلیدیها در یک خانه نهاده شده و کلید آن، دروغ قرار داده شده است.
الدّرة الباهرة: 43.
امام صادق علیه السلام:
جُعِلَ الشَّرُّ کلُّهُ فی بَیتٍ و جُعِلَ مِفتاحُهُ حُبَّ الدُّنیا.
تمام بدى در خانهاى نهاده شده و دنیا دوستى کلید آن گشته است.
مشکاة الأنوار: 462/ 1540.
امام رضا علیه السلام:
«اَلْمَسْألَةُ مِفْتَاحُ الْبُؤْسِ»
دست نیاز به سوی دیگران بردن کلید فقر و تنگدستی است.
بحار الانوار/ ج 93، ص 157
بر سفره ی این و آن سخن ساز مکن جز درگه حق نیازت ابراز مکن
کار تو اگر بسته بماند بهتر دروازه ی فقر را به خود باز مکن
روزه خواری نکن، اگر روزتو خوردی در خفا بخور
حضرت امیرالمؤمنین امام علی (علیه السلام) :
مُجاهَرَةُ اللّهِ سبحانَهُ بالمعاصِی تُعَجِّلُ النِّقَمَ.
آشکارا معصیت خدا کردن کیفرها را شتاب مىبخشد.
میزان الحکمه حدیث 6764.
نجاست نخور اگر خوردی در خفا بخور
زنى نزد رسول خدا (صلى الله علیه و آله ) آمد، در حالى که کودک فلج و ناقص و کورى در آغوش داشت ، عرض کرد: اى پیامبر خدا! مگر نمى فرمایید که خدا عادل است و به کسى ظلم نمى کند؟
حضرت فرمود: آرى .
زن گفت : اما خداوند به من ستم کرده و چنین بچه اى به من داده است !
پیامبر (صلى الله علیه و آله ) لحظه اى درنگ نمود و سپس فرمود: آیا شوهرت هنگام آمیزش با تو شراب خورده بود؟
زن پاسخ داد: آرى !
حضرت فرمود: اذا تلو من الا نفسک : بنابراین جز خودت کسى را سرزنش نکن (این اثر مستى و شرابخوارى است.)
مکتب اسلام ، سال 23، شماره 3 / 40.
إِنَّ اَللَّهَ یَغْفِرُ اَلذُّنُوبَ جَمِیعاً (الزمر 53)
خداوند همه گناهان را می بخشد.
بنابر این با توبه واقعی و عزم جدی بر ترک گناه و استغفار به درگاه خداوند, مطمئن باشید خداوند گناه شما را می بخشد. سعی کنید به نماز اول وقت تقید داشته باشید که هم کمک میکند که دیگر به طرف گناه برنگردید و هم اینکه بدیها و آثار سوء آنها از وجودتان و نامه عملتان محو شود چرا که خداوند متعال می فرمایند:
وَأَقِمِ الصَّلاةَ إِنَّ الصَّلَاةَ تَنْهَىٰ عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنْکَرِ ﴿ العنکبوت 45﴾
و نماز را به پادار، که همانا نماز (انسان را) از فحشا و منکر باز مى دارد..
در جای دیگر می فرماید:
وَأَقِمِ الصَّلَاةَ طَرَفَیِ النَّهَارِ وَزُلَفًا مِنَ اللَّیْلِ إِنَّ الْحَسَنَاتِ یُذْهِبْنَ السَّیِّئَاتِ ( هود114)
نماز را در دو طرف روز و شبانگاه (نمازهای یومیه) به جای آور, همانا که خوبی ها بدی ها را از بین می برد.
ضمناً هرگز گناه خود را برای کسی جز خدا بازگو نکنید که این کار گناهش کمتر از خود گناه نیست!!! و فقط با خداوند راز و نیاز کرده و نزد او به گناه خود اعتراف کنید و از او آمرزش بخواهید که او آمرزنده ای مهربان است.
یکى از شاعران زمان امیرالمؤ منین علىّ علیه السلام به نام نجاشى در ماه مبارک رمضان ، آشکارا شراب خمر آشامید؛ پس او را نزد امام علىّ علیه السلام آوردند.
حضرت دستور داد تا او را صد ضربه شلاّق زدند و سپس او را به حکم آن بزرگوار زندانى نمودند؛ و چون فرداى آن روز شد، وى را از زندان بیرون آوردند و هشتاد شلاّق دیگر بر او زدند.
نجاشى اعتراض کرد : چرا زندان و هشتاد شلاق اضافى زدید؟
حضرت فرمود: چون حرمت ماه رمضان را شکستى و علنى با حرام روزه خوارى کردى .
منبع: تهذیب الا حکام : ج 10، ص 94، ح 19 به نقل کتاب : چهل داستان و چهل حدیث از أمیر المؤمنین علی علیه السلام /عبداللَّه صالحی
طراح و مدیر سایت:سید محمد علوی زاده
کپی برداری از مطالب با ذکر منبع و افزودن لینکش سایت باعث امتنان و مسرت است و بدون آن بلامانع.
