گناه شناسی

جاءَ رَجلٌ إلى النبیِّ صلى الله علیه و آله فقالَ: یا رسولَ اللّهِ ما مِن عَمَلٍ قَبیحٍ إلّا قَد عَمِلتُهُ، فهَل لِی مِن تَوبَةٍ؟ فقالَ لهُ رسولُ اللّهِ صلى الله علیه و آله: فهَل مِن والِدَیکَ أحَدٌ حَیٌّ؟ قالَ: أبی، قالَ: فاذهَبْ فَبَرَّهُ. قالَ: فلَمّا ولّى‏، قالَ‏ رسولُ‏ اللّهِ صلى الله علیه و آله: لَو کانَت امُّهُ! [1]

 مردى خدمت پیامبر خدا صلى الله علیه و آله آمد به ایشان عرض کرد: هیچ کار زشتى نیست که نکرده باشم. آیا راه توبه و بازگشت برایم وجود دارد؟ حضرت فرمود: آیا از پدر و مادرت کسى زنده هست؟ عرض کردم: پدرم. فرمود: برو و به او نیکى کن. وقتى آن مرد رفت، رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود: کاش مادرش مى‏بود! (یعنى اگر او زنده بود و به او نیکى مى کرد، زودتر آمرزیده مى شد).

امام حسن عسکرى‏ علیه السلام:

إنَّ الوُصولَ إلَى اللّهِ عَزَّ و جلَّ سَفَرٌ لا یُدرَکُ إلّا بامتِطاءِ اللَّیلِ.

 رسیدن به خداوند عزّ و جلّ سفرى است که جز با نشستن بر مرکب شب، پیموده نشود.

میزان الحکمه    ج‏9،  ص 386 ، حدیث 16798.

امام صادق علیه‏السلام:

اجتَنِبُوا المَعاصِیَ لَیلَةَ الجُمُعَةِ؛ فَإِنَّ السَّیِّئَةَ مُضاعَفَةٌ وَالحَسَنَةَ مُضاعَفَةٌ.

ومَن تَرَکَ مَعصِیَةَ اللّهِ لَیلَةَ الجُمُعَةِ غَفَرَ اللّهُ لَهُ کُلَّ ما سَلَفَ فیهِ، وقیلَ لَهُ: استَأنِفِ العَمَلَ، ومَن بارَزَ اللّهَ لَیلَةَ الجُمُعَةِ بِمَعصِیَةٍ أخَذَهُ اللّهُ بِکُلِّ ما عَمِلَ فی عُمُرِهِ، وضاعَفَ عَلَیهِ العَذابَ بِهذِهِ المَعصِیَةِ.

شخصى خدمت حضرت امیرالمؤمنین على (علیه السلام ) رسید و عرض کرد: نمی دانم چرا گره به کارم افتاده و از نظر رزق و روزی در مضیقه به سر می برم!؟؟

حضرت پرسیدند: گویا با قلم گره خورده چیزى مى نویسى ؟ (بسته شده به جایی مثل خودکارهای موجود در بانکها)

او عرض کرد: نه .

مقام معظم رهبری زمینه توفیقشان را بخاطر یک کار نیک به پدرش می داند و در این زمینه می فرماید:

بد نیست من مطلبی را از خودم برای شما نقل کنم . بنده اگر در زندگی خود در هر زمینه توفیقاتی داشته ام ، وقتی محاسبه می کنم ، به نظرم می رسد که این توفیقات باید از یک کار نیکی که من به یکی از والدینم کرده ام ، باشد.

مرحوم پدرم در سنین پیری ، تقریبا بیست و چند سال قبل از فوتش (که مرد هفتاد ساله بود) به بیماری آب چشم ، که انسان نابینا می شود، دچار شد. بنده آن وقت در قم بودم . تدریجا در نامه هایی که ایشان برای ما می نوشت ، این روشن شد که ایشان چشمش درست نمی بیند. من به مشهد آمدم و دیدم چشم ایشان محتاج دکتر است .

قدری به دکتر مراجعه کردم و بعد برای تحصیل به قم برگشتم ، چون من از قبل ساکن قم بودم ، باز ایام تعطیل شد و من مجددا به مشهد رفتم و کمی به ایشان رسیدگی کردم و دوباره برای تحصیلات به قم برگشتم .

عالم ثقه ((شیخ باقر کاظمى )) مجاور نجف اشرف از شخص صادقى که دلاک بود نقل کرد که او گفت : مرا پدر پیرى بود که در خدمتگذارى او کوتاهى نمى کردم ، حتى براى او آب در مستراح حاضر مى کردم و مى ایستادم تا بیرون بیاید؛ و همیشه مواظب خدمت او بودم مگر شب چهارشنبه که به مسجد سهله مى رفتم ، تا امام زمان علیه السلام را ببینم . شب چهارشنبه آخرى براى من میسر نشد مگر نزدیک مغرب ، پس تنها و شبانه راه افتادم .

سرافرازی شیعه در طول تاریخ مدیون تلاش‌های احیا گرانه علامه محمد باقر مجلسی؛ است.

خاطره پدر علامه مجلسی؛ درباره استجابت دعای والدین در حق فرزند، به عنوان یک شاهد تاریخی، بسیار قابل تأمل است.

آن جناب می‌گوید:

امام صادق (علیه السلام):

«ثَلاثُ دعوات لا یحجُبنَ عَنِ اللهِ تَعالی: دُعاءُ الوالِدِ لِوَلَدِه إِذا بَرَّهُ و دعوتُهُ علیهِ إذا عَقَّهُ ، و دعاءُ المظلومِ علی ظالِمه و دعاؤُهُ لمن اِنتَصَر لهُ مِنهُ ، و رجلٌ مؤمنٌ دَعا لِاخٍ لَه مؤمنٌ واساهُ فینا ، و دعاؤُه علیه إذا لم یُواسهُ مع القدرةُ علیه ، و اِضطرارُ أخیه إلیه ؛

سه دعاست که از پروردگار در حجاب نمی‌ماند و قطعاً مستجاب می‌گردد:

حضرت رسول خدا صلى الله علیه و آله :

 أطوَلُکُم قُنوتًا فی دارِ الدُّنیا أطوَلُکُم راحَةً یَومَ القیامَةِ فِی المَوقِف‏.

هر کدام از شما که قنوتش در سراى دنیا طولانى تر باشد، در توقفگاه روز قیامت راحتى اش طولانى تر و بیشتر خواهد بود.

منبع: ثواب الاعمال، عقاب الاعمال ص 105

امیرالمؤمنین(علیه السلام) :

کَانَ یَقُولُ مَنِ اخْتَلَفَ الَىَّ الْمَسَاجِدِ أَصَابَ إحدى الثَّمَانِ أَخاً مُسْتَفَاداً فِى اللَّهِ أو عِلْماً مُسْتَطْرَفاً أَوْ آیة مُحْکَمِةِ أَوْ رَحِمَةً منتظرةً أَوْ کَلَّمَةً تَرُدُّهُ عَنْ رَدًى أَوْ یَسْمَعُ کَلَّمَةً تَدُلُّهُ عَلَى هُدًى أو یَترکُ ذَنْباً خَشِیَةً أَوْ حَیَاءً»

کسى که به مساجد رفت‌و‌آمد کند، یکى از هشت چیز را به دست مى‌آورد:

1.برادرى که در راه خدا از او استفاده کند یا

2.دانشى برگزیده یا

3.نشانه‌اى محکم یا

4. رحمتى که منتظر او بوده یا

5. سخنى که او را از نابودى حفظ کند یا

6. سخنى که او را به هدایت راهنمایى کند یا

7. ترسی (از عذاب خدا) که یا

8. شرمی (حیاء)  که بخاطرش گناهى را ترک کند.

منبع: ثواب الاعمال، عقاب الاعمال ص90