گناه شناسی

امام علی النقى علیه السلام:

اِنَّ الحَرامَ لا ینمى وَاِن نَمى لا یبارَک لَهُ فیهِ وَما اَنفَقَهُ لَم یؤجَر عَلَیهِ وَما خَلَّـفَهُ کانَ زادَهُ اِلَى النّارِ.

به راستى که حرام، افزایش نمى‏یابد و اگر افزایش یابد ، برکتى ندارد و اگر انـفاق شود ، پاداشى ندارد و اگر بماند ، توشه‏اى به سوى آتـش خواهد بود.

[کافى، ج 5، ص 125، ح 7]

به طور کلی؛ هر گاه بنده‌اى در دنیا مرتکب گناهى شود از باب مکافات در دنیا، خداوند او را به یکى از دو شکل عقوبت می‌کند:
الف. مجازات تأدیبى:
اگر شخص، مؤمن باشد و خداوند خیر او را بخواهد او را دچار گرفتارى می‌نماید تا به خود آمده و از اشتباه خود دست بردارد و توبه کند.
چنان‌که امام صادق(علیه السلام) می‌فرماید:
«همانا خداوند هرگاه خیر بنده‌اى را بخواهد به هنگامى که گناهى انجام می‌دهد او را گوشمالى می‌دهد تا به یاد توبه و طلب آمرزش بیفتد( الکافی جلد 2 صفحه 452) ».
ب. مجازات استدراجى:
چنانچه انسانى به جهت گناهان زیاد توفیق عنایت و توجه خداوند را از دست بدهد، خداوند او را رها می‌سازد، نعمت خود را بر او ارزانى می‌دارد تا سرگرم دنیا شود و توبه و استغفار را فراموش نماید و روز بروز در گناه و گمراهى خود بیشتر فرو رود.
چنان‌که امام صادق علیه السلام می‌فرماید:
«و هنگامى که خداوند شرّ بنده‌اى را [بر اثر اعمالش] بخواهد موقعى که گناهى می‌کند نعمتى به او می‌بخشد تا استغفار را فراموش نماید و به آن ادامه دهد، همان‌طور که قرآن کریم در این‌باره می‌فرماید:《و آنها که آیات ما را تکذیب کردند، به تدریج از جایى که نمی‌دانند، گرفتار مجازاتشان خواهیم کرد. (سوره اعراف آیه 182) 》( الکافی جلد 2 صفحه 452)

از یحیی بن زکریا علیه السلام پرسیدند که ابتدای زنا و منشاء آن چیست ؟ فرمودند: «نگاه کردن و آرزو نمودن(یعنی خیال و تصورکردن)»
محجة البیضاء ، ج 5 ، ص 180 . و احیاء العلوم ، ج 3 ، ص 87 .

شاید کسی بپرسد از بین کنترل خیال و نگاه کدام مهم تر و مقدم است؟؟

جواب  این سؤال را می توان در این شعر پیدا کرد:

من هر چه دیده ام ز دل و دیده دیده ام

گاهی زدل بود گله، گاهی زدیده ام

من هر چه دیده ام ز دل و دیده ام کنون

از دل ندیده ام همه از دیده دیده ام

دیوان سلمان ساوجی غزل شمارهٔ ۲۷۲

امام علی النقى علیه السلام:

الدُّنْیا سُوقٌ رَبحَ فیها قَوْمٌ وَخَسِرَ آخَرُونَ.

دنیا همانند بازارى است که عدّه اى در آن [براى آخرت] سود مى برند و عدّه اى دیگر ضرر و خسارت متحمّل مى شوند.

[أعیان الشّیعة: ج 2، ص 39]

امام علی النقى علیه السلام:

الْهَزْلُ فکاهَةُ السُّفَهاءِ ، وَصَناعَةُ الْجُهّالِ.

مسخره کردن و شوخى هاى - بى مورد - از بى خردى است و کار انسان هاى نادان مى باشد.

[بحارالأنوار، ج 75، ص 369، ح 2]

امام علی النقى علیه السلام:

اَلنّاسُ فِى الدُّنیا بِالاَموالِ وَفِى الآخِرَةِ بِالاَعمالِ.

اعتبار مردم در دنیا به مال است و در آخرت به عمل.

[بحارالأنوار، ج 78، ص 368، ح3]

و چون نظر کردن باعث هیجان شهوت می‌شود ، شریعت مقدسه ، حرام کرد نظرکردن هر یک از مرد و زن را به دیگری . و حرام نمود شنیدن مردان و زنان سخنان یکدیگر را مگر در حال ضرورت . و همچنین حرام شد نظر کردن مردان به پسران «امرد» ، (کسی که هنوز صورتش مو در نیاورده باشد) اگر از شهوت باشد.

حضرت رسول الله (صلّی الله علیه و آله و سلّم):

چهار نفرند که اهل دوزخ از آنها در آزار و اذیت اند:
یکی از آنها مردی است که پیوسته چرک از دهان او جاری خواهد بود و آن کسی است که در این دنیا فحش گو بوده است.

محجة البیضاء، ج 5، ص 216

سؤال: به فرموده قرآن یکی از راه های کنترل هوای نفس در ارتکاب گناهان و انجام مفاسد پناه بردن به نماز است اما اگر واقعا نماز، انسان را از فحشا و منکر باز مى‌‏دارد، چرا بعضى نمازگزاران باز هم مرتکب خلاف مى‌‏شوند؟

امام حسین علیه السّلام :

مَن حاوَلَ أمراً بمَعصیَةِ اللّهِ کانَ أفوَتَ لِما یَرْجُو و أسرَعَ لِمَجِی‏ءِ ما یَحذَر

کسی که بخواهد از راه گناه به مقصدی برسد، دیرتر به آنچه می خواهد می رسد و زودتر به آنچه می ترسد گرفتار می شود ...!

بحارالانوار، ج۷۸، ص۱۲۰