گناه شناسی

امیرالمؤمنین على علیه السلام :

اَللِّسانُ سَبُعٌ إِن خُلِّىَ عَنهُ عَقَرَ؛
 
زبان، درنده اى است که اگر رها شود، گاز مى گیرد.

زبان باشد چو حیوان درنده - که کار او بود همچون گزنده
اگر غافل شوی از او زمانی - زند زخم فراوانت بآنی

نهج البلاغه،کلمات قصار  60

حاج آقا قرائتی:
من در اتاق یک رئیسی رفتم، کار داشتم. تا در را باز کردم دیدم یک دختری حالا یا دختر یا خانم، خیلی خوشگل است.
تا در را باز کردم، اوه… چه شکلی! داخل اتاق رئیس رفتم گفتم:
شما با این خانم محرم هستی؟
گفت: نه! گفتم: چطور با یک دختر به این زیبایی تو در یک اتاق هستی و در هم بسته است.
گفت: آخر ما حزب اللهی هستیم.
گفتم: خوشا به حالت که اینقدر به خودت خاطرت جمع است.
حضرت امیر علیه السلام به زن‌های جوان سلام نمی‌کرد.
گفتند: یا علی رسول خدا (صلی الله علیه و آله) سلام می‌کند تو چرا سلام نمی‌کنی؟
گفت: رسول خدا(صلی الله علیه و آله) سی سال از من بزرگ‌تر بود. من سی سال جوان هستم.
می‌ترسم به یک زن جوان سلام کنم یک جواب گرمی به من بدهد، دل علی بلرزد.
گفتم: دل علی می‌لرزد، تو خاطرت جمع است.
اما بعضی‌ها خودشان را از امیرالمؤمنین حزب اللهی‌تر می‌دانند.
بعضی خودشان را از مراجع تقلید حسینی‌تر می‌دانند.

در شب عاشورا امام حسین علیه السلام کسانی را که حقی از مردم بر گردنشان بود از بین یارانشان جدا کرد. آنها لیاقت شهادت نداشتند. مراقب حق الناس باشیم.

چرا انسان دروغ می گوید و خطا می کند؟

آیا در مغز انسان جای مشخصی وجود دارد که انسان را به دروغ گفتن؟

در این خصوص کشفیات جدیدی صورت گرفته است که قرآن سالیان قبل در مورد آن سخن گفته است.

مرکز دروغ گویی:

مردم در قدیم و هم اکنون نسبت به دروغ چه نظر و دیدگاهی دارند؟ آیا دانش بشر نسبت به این بخش تأثیر گذار در زندگی انسان، تغییر کرده است؟ اگر به تاریخ بشر بنگریم متوجه می شویم که تمامی انسان ها دروغ گفتن را رفتاری زشت می دانند.

به گزارش گناه شناسی به نقل از گناهان کبیره شهید دستغیب: رعایت حرمت قبور رسول خدا و ائمه هدى علیهم السّلام، نزد هر مسلمانى ضرورى است. به طورى که اهانت و هتک آنها نزد هر دیندارى گناه بزرگى است.

روایات درباره لزوم احترام مشاهد مشرفه بسیار است و در اینجا به روایتى که از تهذیب شیخ نقل شده است اکتفاء مى‏شود:

رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله به امیر المؤمنین علیه السّلام فرمود: «یا على علیه- السّلام خداوند قبر تو و فرزندانت را بقعه‏ هائى از بقعه‏ هاى بهشت و قطعه ‏هائى از قطعه‏ هاى آن قرار داده است و دلهاى پاکان از خلقش و برگزیدگان از بندگانش را به سوى شما مایل ساخته که در راه شما هر آزار و خوارى را تحمل مى‏کنند. پس قبرهاى شما را آباد مى‏نمایند و آنها را براى قرب به خدا و دوستى پیغمبرش زیارت مى‏کنند.

رسولُ اللّهِ صلى الله علیه و آله: یا علیُّ فی الزِنا سِتُّ خِصالٍ: ثلاثٌ مِنها فی الدنیا و ثلاثٌ فی الآخِرَةِ، فأمّا التی فی الدنیا فَیَذهَبُ بالبَهاءِ، و یُعَجِّلُ الفَناءَ، و یَقطَعُ الرِّزقَ، و أمّا التی فی الآخِرَةِ فَسُوءُ الحِسابِ، و سَخَطُ الرحمنِ، و الخُلُودُ فی النارِ.
اى على! زنا شش پیامد دارد: سه پیامد در دنیا و سه دیگر در آخرت؛ پیامدهاى دنیایى‏اش این است که آبرو را مى‏برد، مرگ را شتاب مى‏بخشد و روزى را مى‏بُرد؛ و پیامدهاى آخرتش حسابرسى سخت و دقیق، خشم خداى رحمان، و جاودانگى در آتش است.
میزان الحکمه، ج‏5، ص: 43 حدیث: 7846. به نقل از: بحار الأنوار: 79/ 22/ 15.

1. وهن در لغت؛ به معنای تضعیف و سست نمودن کسی یا چیزی است.[1] و در اصطلاح فقهی؛ وهن دین و یا مذهب به معنای سبک جلوه دادن دین و مذهب در انظار عمومی دیگر ادیان و یا مذاهب است.

هر مکانى که به نام مسجد به وسیله مسلمانى بنا شود، شیعه باشد یا از سایر فرقه‏ هاى اسلامى، رعایت حرمت آن واجب و اهانت و هتک آن، مانند خراب کردن یا آلوده ساختن آن به نجاست، گناه کبیره‏اى است. نزد هر دیندارى به طورى که نزدش بدیهى است که مسجد به حضرت آفریدگار نسبت دارد و ان المساجد لله و اهانت به آن اهانت به خدا است.

برای دیدن پوستر در سایز اصلی روی آن کلیک کنید!

" وَلاَ تَقْرَبُوا الزِّنَى إِنَّهُ کَانَ فَاحِشَةً وَسَاءَ سَبِیلاً "[1]

« به زنا نزدیک نشوید که کار زشت و راه بدی است»

اهل جهنم از تعفن بوی زناکاران، ناله بزرگی خواهند داشت!

امیرمؤمنان(ع) می فرماید:" در روز قیامت به امر خدا بوی گندی وزیده می شود که تمام اهل محشر ناراحت می شوند تا این که نفس کشیدن بر آن‏ها مشکل می گردد، پس منادی ندا می کند: آیا می دانید این بوی گند چیست؟ گویند: نمی‏دانیم و سخت ناراحتمان کرده، پس گفته می شود: این بوی عورت زناکاران است که بدون توبه از دنیا رفته ‏اند. پس آن‏ها را لعنت کنید که خدا آن‏ها را لعنت کرده؛ کسی نمی‏ماند در محشر مگر این که آن‏ها را نفرین می کند و می گوید: خدایا! زناکاران را لعنت فرما".[2]