سیصد و سیزده فدائی منجی انسانهایی هستند حلال زاده، با تربیتی درست، با ایمانی استوار چون کوه، دارای کسب حلال و گوش،چشم،زبان،شکم و دامن پاک
«یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنْ جاءَکمْ فاسِقٌ بِنَبَإٍ فَتَبَینُوا أَنْ تُصِیبُوا قَوْماً بِجَهالَةٍ فَتُصْبِحُوا عَلی ما فَعَلْتُمْ نادِمِینَ؛»
«ای افراد باایمان! هرگاه فاسقی خبری برای شما آورد، در خبر وی تحقیق کنید، مبادا(بر اثر گزارش بی اساس او) ندانسته به گروهی آسیب برسانید و بعدا از کرده خود پشیمان شوید». حجرات(6)
گناه اگر در خلوت و تنهایى صورت گیرد، هم شخص گناهکار را به مجازات خواهد رسانید، هم به روى جامعه اثر بد خواهد گذاشت.
اتّقُوا معاصىَ الله فى الخَلَوات، فإنّ الشاهدَ هو الحاکمُ
در خلوت و تنهایى هم از گناه و نافرمانى خداوند بپرهیزید، زیرا همان کسى که گناه شما را مى بیند، خودش نیز درباره آن حکم خواهد کرد. (نهج البلاغه، حکمت 324)
یکی از آداب دوست داشتنی سبک زندگی حسینی یاد کردن از عطش حضرت حسین سیدالشهداء (علیه السلام) ، هنگام نوشیدن آب گواراست.
تصویر زیبایی است؛ جوانی را می بینی که مشغول یکی از امور گوناگون زندگی است؛ تحصیل یا ورزش و یا تفریح و سرگرمی و... تشنه اش شده آب می نوشد! انگار همه چیز از شتاب می افتد، همه چیز رنگ می بازد و او آرام و با احساس و عاطفه می گوید: "سلام بر حسین" و "به فدای لب عطشان حسین" و یا لعن می کند: "لعنَ اللهُ قاتلَ الحسین"
آنچه در این پست می خوانید:
پرسش:
به نظر شما چرا خدا از بین شرور که به صورت کلی بیان می کند، در سوره فلق فقط این سه تا شر را انتخاب کرده است؟ تاریکی، سحر و حسود؟ مگه اینها چه خصوصیت مشترکی دارند؟
سوره فلق
«قل اعوذ برب الفلق» بگو پناه می برم به پروردگار سپیده دم (اعوذ یعنی پناه بردن از شئی هراسناک به موجودی نیرومند برای دفع شر)
«من شر ما خلق» از شر آنچه که آفریده است
«و من شر غاسق اذا وقب» از شر تاریکی آنگاه که فراگیر شود.
«و من شر نففثت فی العقد» و از شر زنان جادوگر که به هنگام افسون کردن مردمان در گره های جادو سخت می دمند .
«و من شر حاسد اذا حسد» و از شر هر حسود آنگاه که حسد می ورزد.
طراح و مدیر سایت:سید محمد علوی زاده
کپی برداری از مطالب با ذکر منبع و افزودن لینکش سایت باعث امتنان و مسرت است و بدون آن بلامانع.
