گناه شناسی

عابد سخت کوش بنى اسرائیلى که دویست سال از عمر خود را در عبادت گذرانده بود، از خدا تقاضا کرد تا ابلیس را به او نشان دهد، ناگهان پیرى در برابر او ظاهر شد.
- تو کیستى ؟
- من ابلیس هستم .
- چرا به سراغ من نیامدى تا مرا فریب دهى ؟
- بارها آمدم ولى در کمند من نیفتادى .
- چرا؟
چون عبادت تو خالصانه انجام مى گیرد و به خاطر خدا تمام لحظات عمر خود را، به عبادت مى گذرانى و فکر مى کنى که نکند که عزرائیل فرا رسد در حالى که در گناه و عصیان باشى ، لذا من نتوانستم تاکنون بر تو مسلط شوم و به خاطر همین اطاعت تا الان دویست سال از خدا عمر گرفتى و دویست سال دیگر نیز زنده خواهى بود.
ابلیس این را گفت و غایب گشت !

با توبه مفتوح همیشه است

 1ـ «پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:

 بابُ التّوبَةِ مَفتُوحٌ.

 درب توبه همیشه باز است. (الشهاب فی‌الحِکم و الآداب، ص 18)

استغفار دوای درد گناه

 2ـ «امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»:

 لِکُلِّ داءٍ دَواءٌ وَ دَواءُ الذَّنبِ اَلاِستِغفارُ.

هر دردی دوا و درمانی دارد. داروی گناه، طلب آمرزش و استغفار کردن است. (ثواب‌الاعمال، ص 365)

حقیقت توبه چیست؟

3ـ «مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:

التّوبَةُ نَدَمٌ بِالْقَلْبِ وَ اسْتِغْفارٌ بِاللِّسانِ وَ تَرْکٌ بِالْجَوارِحِ، وَ اِضمارٌ أنْ لایَعُودَ.

توبه عبارت است از: پشیمانی در دل، استغفار با زبان، ترک گناه در عمل و تصمیم بر عدم ارتکاب مجدّد آن. (فهرست غرر، ص 39)

 با سلام
نعوذبالله چند سال پیش با حیوان گاوی وطی کرده ام . و الان بسیار شرمنده و ناراحتم . به در گاه خداوند توبه کرده ام.
سوال اینجاست که توانایی و جسارت دینی را که بر گردنم است را ندارم و نمیتوانم به صاحب آن گاو گفته و یا آن گاو را خریده و بسوزانم .
حال با توبه نصوح آیا توبه من پذیرفته است .
2 - من که توانایی و جسارت پرداخت دین را ندارم چه باید کنم .
3 - تکلیف زاد و ولد و گوشت و شیر آن حیوان تا آخر عمر چه میشود.

یا اینکه اگر احتمال فروش گاو توسط وی را می دهید بدون اینکه از عمل خود حرفی بزنید گاو را خریده و معدوم نمایید.

ظاهرا نسل گاو هم همین حکم را دارد.

موفق باشید.

حضرت علی‌بن‌موسی‌الرضا (علیه‌السلام) به روایت از پدرش علی‌بن‌ابی‌طالب (علیه‌السلام) از آخرین جمعه از ماه شعبان یکی از سال‌های پربرکت رسالت نبی اکرم خبر داده است که پیامبر در جمع پیروانش خدا را حمد و ثنا گفت و درباره عظمت ماه هبارک رمضان فرمود:

«اى مردم! همانا ماه خدا ، همراه با برکت و رحمت و آمرزش ، به شما روى آورده است ؛ ماهى که نزد خدا برترینِ ماه هاست و روزهایش برترینِ روزها ،

شب هایش برترینِ شب ها و ساعاتش برترینِ ساعات است .

شاید شنیده باشید: «گناه گناه می آورد!»، «شتردزد تخم مرغ دزد می شود!»

چرا چنین است؟؟

و شاید شنیده باشید که می گویند:«فلانی قلبش قسی شده است»، «فلانی قساوت قلب دارد»

امام صادق (علیه السّلام) درباره علت قساوت قلب و مکانیزم پیشرفت در گناهان می فرمایند:

اذا اَذْنَبَ الرّجلُ یخرُج فی قلبِهِ نکتَةٌ سَوْداءُ فاِنْ تابَ انْمَحَت و ان زادَ زادَتْ حتّی تغلِبَ علی قلبِهِ فَلا یفلِح بعدَها ابداً.

نشانه مؤمن این نیست که اصلا گناه و خطا نمی کند، چون این نشانه معصوم است بلکه مؤمن کسی است که هر وقت گناه کرد توبه می کند. در این باره حضرت رسول الله صلّی الله علیه و آله فرمودند:

مَن لَم یَندُبْ علی ذَنْبٍ یَرتکبُهُ فلَیسَ بمومِنٍ و لَمْ تَجِبْ لَهُ الشَّفاعَةَ.
کسی که به خاطر گناهی که مرتکب می شود، توبه نکند، مؤمن نیست و شفاعت شامل حال او نمی شود.

«وسائل الشیعه، ج 6، ص 266»

شاید برای شما هم این سؤال پیش آمده باشد که غفاریت خدا یعنی چه؟؟ یا  آمرزش گناه بنده گناه‌کار توسط خداوند با چه مکانیزمی صورت می پذیرد؟؟ حضرت امیرالمؤمنین امام علی (علیه السّلام) در این باره می فرمایند:

مَنْ تابَ تابَ اللهُ علیهِ و اُمِرَت جوارِحُهُ ان تستَرَ علیه و بقاعُ الارضِ ان تَکتَمَ علیه و اُنسیتِ الحفَظةُ ما کانَتْ تکتُب علیهِ.
هر کس توبه کند و به سوی خدا بازگردد خداوند نیز به سوی او بازگشت می کند، به اعضاء و جوارحش دستور داده می شود گناهان او را بپوشانند، به نقاطی از زمین که در آن گناه انجام داده نیز دستور داده می شود که گناه و سرّ او را مخفی کنند و فرشتگانِ نویسندة‌ اعمال نیز گناهان و کردارِ او را فراموش می کنند.

«بحارالانوار، ج 6، ص 28»

متاسفانه غرور و سپس فخر فروشی یکی از آفات تعبد و بندگی است و هر کسی که در مسیر بندگی قرار میگیرد، شیطان پس از مایوس شدن از انحراف وی از راه دیگری وارد می شود و آن را زیبا جلوه دادن آن اعمال و عبادتها در ذهن فرد است که این منجر به غرور، فخرفروشی و تکبر می گردد. امیرالمؤمنین امام علی (علیه السّلام) در مقام مقایسه فردگناه‎کار پشیمان و عابد فخر فروش می فرمایند:

عاصیُ قرُّ بِذُنُوبِهِ خیرٌ مِن مُطیعٍ یفتَخِرُ بِعَمَلِهِ.

 بسیاری از مراجعین محترم که از کرده های خود پشیمانند و توبه کرده اند سؤال می کنند که از کجا بدانند که توبه آنها پذیرفته شده است یا خیر!؟ در جواب این عده حضرت امیرالمؤمنین امام علی علیه السلام می فرمایند :

مَن اُعطی التوبَةُ لَمْ یحرُمِ القبول و مَنْ اُعطی الاستغفار لم یحرمُ المغفرةَ.

پذیرش توبه شرایط خاصی دارد. و هر گاه آن شرایط محقق شد، توبه نیز مورد قبول حق تعالی قرار می‌گیرد.

پس نخست باید دانست صفحه دل آدمی آینه تجلی رحمت و غضب خداست و با رجوع به فطرت درونی و حالت قلبی خود می توان از رضایت و عدم رضایت خدا با خبر شد به طوری که اگر آثاری از اصرار بر گناه در دل نمانده و پشیمانی کامل وجود دارد معلوم می شود که خداوند نیز آثاری از گناه را باقی نگذاشته است و توبه را پذیرفته است؛ چنان که  وقتی حضرت موسی علی‌نبیناوآله‌وعلیه‌السلام به خدای متعال عرض کرد: خدایا! مرا به عملی راهنمایی کن که اگر انجام دهم تو از من راضی می‌شوی! خدای متعال فرمود: «أَنَّ رِضَایَ‏ فِی‏ رِضَاکَ بِقَضَائِی‏؛ (کلیات حدیث قدسی، ص158.) به راستی که رضای من در راضی بودن تو به قضای من است.» پس رضایت رابطه‌ای طرفینی است. ازاین‌رو خداوند به حضرت موسی می‌فرماید: اگر تو از کار من راضی باشی و هر چه من برایت مقدر کردم بپسندی و اظهار گله نکنی من هم از تو راضی خواهم بود.