متاسفانه غرور و سپس فخر فروشی یکی از آفات تعبد و بندگی است و هر کسی که در مسیر بندگی قرار میگیرد، شیطان پس از مایوس شدن از انحراف وی از راه دیگری وارد می شود و آن را زیبا جلوه دادن آن اعمال و عبادتها در ذهن فرد است که این منجر به غرور، فخرفروشی و تکبر می گردد. امیرالمؤمنین امام علی (علیه السّلام) در مقام مقایسه فردگناهکار پشیمان و عابد فخر فروش می فرمایند:
عاصیُ قرُّ بِذُنُوبِهِ خیرٌ مِن مُطیعٍ یفتَخِرُ بِعَمَلِهِ.
گناه کاری که به گناهان خویش اقرار کند (پشیمان شود)، بهتر از انسان مطیع و عبادت کننده ای است که به عمل خویش فخر نماید.
«تصنیف غررالحکم، ص 195، ح 3812»
- پنجشنبه ۹ ارديبهشت ۹۵
- ۰۰:۲۱
- ۷۲۲
- ۰