هر مکانى که به نام مسجد به وسیله مسلمانى بنا شود، شیعه باشد یا از سایر فرقه‏ هاى اسلامى، رعایت حرمت آن واجب و اهانت و هتک آن، مانند خراب کردن یا آلوده ساختن آن به نجاست، گناه کبیره‏اى است. نزد هر دیندارى به طورى که نزدش بدیهى است که مسجد به حضرت آفریدگار نسبت دارد و ان المساجد لله و اهانت به آن اهانت به خدا است.

اهانت به تربت هلاک مى ‏کند

شیخ طوسى علیه الرحمه در کتاب امالى نقل کرده است که موسى بن عبد العزیز گفت: یوحناى طبیب نصرانى مرا ملاقات کرد و گفت: به حق پیغمبرت و دینت تو را سوگند مى‏دهم، بگو کیست آن کسى که مردم به زیارتش در ناحیه قصر ابن هبیره (کربلا) مى‏روند؟ آیا از اصحاب پیغمبر شما است؟

گفتم: نه، او امام حسین علیه السّلام پسر دختر پیغمبر ما است. به من بگو چرا این سؤال را کردى؟ گفت: دراین‏باره خبر غریبى دارم.

به گزارش گناه شناسی به نقل از کتاب گناهان کبیره شهید دستغیب ره:  آنچه از خاک اطراف قبر شریف حضرت ابا عبد اللّه الحسین علیه السّلام تا یک میل یا چهار میل یا چهار فرسنگ، به عنوان تبرک یعنى به قصد استشفاء به آن یا سجده کردن بر آن و غیر این از سایر خواص و آثار آن برداشته مى‏شود، لزوم احترام و حرمت هتک آن نزد جمیع شیعیان از بدیهیات است و بزرگ بودن گناه اهانت و هتک آن، ارتکازى همه است به طورى که یقین مى‏شود که زمان حضرت سجاد علیه السّلام تا این زمان چنین بوده است.

و نیز هتک تربت، هتک صاحب قبر است و کبیره بودن گناه هتک امام علیه السّلام ضرورى است.