گناه شناسی

امام صادق علیه السّلام:

هر کس سوره زمر را تلاوت کند و آن را آسان قرائت کند، خداوند شرف دنیا و آخرت را به او کرامت فرماید، و او را بدون مال و منال و خویشان و وابستگان عزیز مى‏گرداند، به طورى که هر که او را ببیند بزرگش مى‏دارد و احترامش مى‏گذارد، و خداوند بدن او را بر آتش جهنّم حرام مى‏کند، و در بهشت هزار شهر براى او مى‏سازد، که هر شهرى هزار کاخ، و در هر کاخى یک صد حوریه است، و علاوه بر آن براى او دو چشمه روان و دو چشمه جوشان و دو چشمه‏اى که از شدّت زلالى و صاف بودن آب آنها به سیاهى مى‏زند، و حورانى پرده‏نشین، و باغهائى که داراى اقسام نعمتها و درختها و میوه‏هاست و از هر میوه‏اى دو نوع.

متن عربی:

مَنْ قَرَأَ سُورَةَ الزُّمَرِ استحقها [اسْتَخَفَّهَا] مِنْ لِسَانِهِ أَعْطَاهُ اللَّهُ مِنْ شَرَفِ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ وَ أَعَزَّهُ بِلَا مَالٍ وَ لَا عَشِیرَةٍ حَتَّى یَهَابُهُ مَنْ یَرَاهُ وَ حَرَّمَ جَسَدَهُ‏ عَلَى‏ النَّارِ وَ بَنَى لَهُ فِی الْجَنَّةِ أَلْفَ مَدِینَةٍ فِی کُلِّ مَدِینَةٍ أَلْفُ قَصْرٍ فِی کُلِّ قَصْرٍ مِائَةُ حَوْرَاءَ وَ لَهُ مَعَ هَذَا عَیْنانِ تَجْرِیانِ‏ وَ عَیْنانِ نَضَّاخَتانِ‏وَ عَیْنَانِ‏ مُدْهامَّتانِ‏ وَ حُورٌ مَقْصُوراتٌ فِی الْخِیامِ‏- ذَواتا أَفْنانٍ‏ وَ مِنْ کُلِّ فاکِهَةٍ زَوْجان‏.

ثواب الأعمال و عقاب الأعمال؛ النص؛ ص 112

پیامبر خدا صلى الله علیه و آله:

سَتُدفَنُ بَضعَةٌ مِنّی بأرضِ خُراسانَ، لا یَزُورُها مُؤمِنٌ إلّا أوجَبَ اللّهُ عزّ و جلّ لَهُ الجَنَّةَ و حَرَّمَ جَسَدَهُ‏ على‏ النّارِ. [1]

 زود باشد که پاره‏اى از تن من در خاک خراسان دفن شود. هیچ مؤمنى آن را زیارت نکند مگر آن که خداوند عزّ و جلّ بهشت را بر او واجب و بدنش را بر آتش دوزخ حرام گرداند.

امام جوادعلیه السلام:

 مَا زَارَ أَبِی ع أَحَدٌ فَأَصَابَهُ أَذًى مِنْ مَطَرٍ أَوْ بَرْدٍ أَوْ حَرٍّ إِلَّا حَرَّمَ اللَّهُ جَسَدَهُ‏ عَلَى‏ النَّارِ.[2]

کسى نباشد که بزیارت پدرم رود و از باران یا سرما و گرما آزار بیند جز آنکه خدا تنش را بر آتش حرام کند.

 امام صادق علیه السلام:

 مَنْ ذُکِرْنَا عِنْدَهُ فَفَاضَتْ عَیْنَاهُ حَرَّمَ اللَّهُ وَجْهَهُ عَلَى النَّارِ»؛

 کسى که ما را نزد او یاد کنند، پس از چشمانش اشک بیاید خداوند متعال صورتش را بر آتش حرام مى‌‏‌نماید.

کامل الزیارات، ص 104.

امام صادق علیه السلام:

مَنْ مَلَکَ نَفْسَهُ اِذَا رَغِبَ وَ اِذَا رَهِبَ وَ اِذَا اشْتَهَى وَ اِذَا غَضِبَ وَ اِذَا رَضِیَ حَرَّمَ اللَّهُ جَسَدَهُ عَلَى النَّارِ»؛

 هر کس هنگام خشم و رغبت و ترس و شهوت، خویش را نگه‌دارد، خداوند جسمش را بر آتش حرام کند.

‏ الامالی(صدوق)، ص 329.

نکته:

اینطور نیست که منظور از آتش فقط آتش جهنم باشد، چون کلمه آتش به صورت مطلق آمده و شامل آتش دنیا هم می شود. چه بسیارند کسانی که آتش دنیا هم بر آنها حرام شده است.

مطلب مرتبط:

داستان آهنگری که آتش دستش را نمی سوزاند!

پیامبر خدا صلى الله علیه و آله:

 ‏ مَا اغْرَوْرَقَتْ عیناً عَبْدٍ مِنْ خَشْیَةِ اللَّهِ إِلَّا حَرَّمَ اللَّهُ جَسَدَهُ‏ عَلَى‏ النَّارِ فَإِنْ فَاضَتْ عَلَى خَدِّهِ لَمْ یَرْهَقْ‏ قَتَرٌ وَ لا ذِلَّةٌ وَ مَا مِنْ عَمَلٍ إِلَّا وَ لَهُ وَزْنٌ وَ ثَوَابٌ إِلَّا الدَّمْعَةُ فَإِنَّهَا تُطْفِئُ بُحُوراً مِنَ النَّار

چشمان بنده‏اى از ترس خدا غرق در اشک نشده است مگر اینکه بدن او را بر آتش جهنم حرام کرده است. پس اگر اشکش بر گونه‏اش جارى گشت، تنگناى معیشت و ذلّت و خوارى او را نگیرد، و هیچ عملى نیست مگر اینکه وزن و اجر معیّنى دارد جز اشک چشم که باعث خاموش کردن دریاهایى از آتش است.

امام صادق علیه السلام:

 مَا مِنْ عَیْنٍ اِلَّا وَ هِیَ بَاکِیَهٌ یَوْمَ الْقِیَامَهِ اِلَّا عَیْناً بَکَتْ مِنْ خَوْفِ اللَّهِ وَ مَا اغْرَوْرَقَتْ عَیْنٌ بِمَائِهَا مِنْ خَشْیَهِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ اِلَّا حَرَّمَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ سَائِرَ جَسَدِهِ عَلَى النَّار»

 هیچ چشمى نیست جز این‌که روز قیامت گریان است، مگر چشمى که از ترس خدا گریسته باشد، و هیچ چشمى نیست که از ترس خداى عز و جل به اشک خود پر شود، جز این‌که خداوند همه آن بدن را به آتش دوزخ حرام گرداند.

کافی، ج ‏2، ص 482.

گروهی از انسان‌‌ها به عنوان خاص در روایات از آنها نامبرده شده است که آتش جهنم بر آنها حرام است. در این‌جا به چند نمونه به همراه احادیث مربوطه اشاره می‌کنیم.

1.چشمی که از ترس خدا بگرید

2.کسانی که خشم و شهوت خویش را کنترل کنند

3. کسانی که هنگام یاد اهل بیت گریان شوند

4.دوستی و محبت حضرت رسول الله صلى‏الله‏علیه‏وآله

5.زیارت امام رضا علیه السلام

6.تلاوت سوره زمر

7.قرائت تسبیحات اربعه در هر روز

8.مصافحه با طالب علم

9. خوردن ذرات غذاهایی که دور ریخته شده‌اند

10.خدمت به مسجد

11. کسی که هفت روز از ماه رجب را روزه بگیرد

12.صدقه در ماه شعبان

13.شب زنده داری و عبادت در ماه رجب

14.خواندن جوشن کبیر در ماه رمضان

15. نماز ظهر اول وقت

16. شرکت در نماز جماعت عشاء

17.رفتن به نماز جمعه

18.خواندن نماز مستحبی شبهای یکشنبه

19.عمار یاسر

حضرت رسول خدا (صلی الله علیه و آله):

 لِلشَّهِیدِ سَبْعُ خِصَالٍ مِنَ اللَّهِ أَوَّلَ قَطْرَةٍ مِنْ دَمِهِ مَغْفُورٌ لَهُ کُلُّ ذَنْبٍ وَ الثَّانِیَةُ یَقَعُ رَأْسُهُ فِی حَجْرِ زَوْجَتَیْهِ مِنَ الْحورالعین وَ تَمْسَحَانِ الْغُبَارَ عَنْ وَجْهِهِ وَ تَقُولَانِ مَرْحَباً بِکَ وَ یَقُولُ هُوَ مِثْلَ ذَلِکَ لَهُمَا وَ الثَّالِثَةُ یُکْسَى مِنْ کِسْوَةِ الْجَنَّةِ وَ الرَّابِعَةُ تَبْتَدِرُهُ خَزَنَةُ الْجَنَّةِ بِکُلِّ رِیحٍ طَیِّبَةٍ أَیُّهُمْ یَأْخُذُهُ مَعَهُ وَ الْخَامِسَةُ أَنْ یُرَى مَنْزِلَهُ وَ السَّادِسَةُ یُقَالُ لِرُوحِهِ اسْرَحْ فِی الْجَنَّةِ حَیْثُ شِئْتَ وَ السَّابِعَةُ أَنْ یَنْظُرَ إِلَى وَجْهِ اللَّهِ وَ إِنَّهَا لَرَاحَةٌ لِکُلِّ نَبِیٍّ وَ شَهِیدٍ

برای شهید هفت خصلت از طرف خداوند می‌باشد اول: با قطرهای از خون او تمام گناهانش بخشیده می‌شود. دوم: سر او در دامن دو همسر او از حورالعین قرار می‌گیرد و غبار چهره او را پاک می‌کنند و به او می‌گویند: خوشا به حالت نعمت‌هایی که می‌بینی متعلق به تو است. سوم: به او لباس بهشتی می‌پوشانند. چهارم: مأموران بهشتی انواع بوهای خوش را در اختیار او می‌گذارند، هرکدام را که خواست انتخاب می‌کند. پنجم: منزل خود را در بهشت می‌بیند. ششم: به روح او گفته می‌شود در بهشت دائم به سر ببر. هفتم: شهید نظر می‌کند به خدا و این بهترین آرامش برای هر شهید و نبی می‌باشد.

وسائل ‏الشیعة، ج 15، ص16.

امام زین العابدین علیه السلام :

«کُلُّ عَینٍ ساهِرةٌ یَومَ القِیامةِ إلّا ثلاثَ عُیونٍ: عَینٌ سَهِرَت فی سَبیلِ اللّهِ، وعینٌ غَضَّت عَن مَحارمِ اللّهِ، وعَینٌ فاضَت مِن خَشیة اللّهِ».

تمام چشم‏‌ها در روز قیامت گریان و چون چشمه روانند مگر سه چشم: چشم بیدارى کشیده در راه خدا و چشم فروهشته از حرام هاى الهى و چشم اشک بار از ترس خدا.[1]

[1] . الکافی: ج ۲ ص ۸۰ ح ۲ / چشم تماشا: ج۱ ص۱۴۴.

حضرت امیرالمؤمنین امام علی (علیه السلام) :

کُلُّ عَینٍ یَومَ القِیامَةِ باکِیَةٌ، وکُلُّ عَینٍ یَومَ القِیامَةِ ساهِرَةٌ، إلّا عَینَ مَنِ اختَصَّهُ اللّهُ بِکَرامَتِهِ، وبَکى عَلى ما یُنتَهَکُ مِنَ الحُسَینِ وآلِ مُحَمَّدٍ علیهم السلام.[1]

همه چشم‏ها در قیامت، گریان و بیدارند، جز چشمى که مشمول کرامت ویژه خدا باشد و به خاطر شکسته شدن حریم حسین علیه السلام و خاندان محمّد صلى الله علیه و آله، گریه کرده باشد.

[1] . دانش نامه امام حسین (ع) بر پایه قرآن و حدیث،ج‏10 . ص40، حدیث 2773.