قال رسول الله صلّی الله علیه و آله و سلّم:
«أما تَرضَى إحداکُنَّ أنَّها إذا کانَت حامِلاً مِن زَوجِها و هُوَ عَنها راضٍ أنَّ لَها مِثلَ أجرِ الصّائمِ القائمِ فی سَبیلِ اللَّهِ فَإذا وَضَعَت لَم یَخرُج مِن لَبَنِها جُرعَةٌ و لَم یُمَصَّ مِن ثَدیِها مَصَّةٌ إلّا کانَ لَها بِکُلِّ جُرعَةٍ و بِکُلِّ مَصَّةٍ حَسَنَةٌ، فَإن أسهَرَها لَیلَةً کانَ لَها مِثلُ أجرِ سَبعینَ رَقَبَةً تُعتِقُهُم فی سَبیلِ اللَّه»
آیا کسی از شما زنان به این راضی و خرسند نیست که اگر از شوهر خود آبستن باشد در حالی که شوهرش از او راضی است، ثواب کسی را دارد که روزه میگیرد و در راه خدا قیام میکند.
و هنگامی که وضع حمل کرد، جرعهای از شیر او خارج نمیگردد و از سینهاش مکیده نمیشود، مگر آن که در ازاء هر جرعه و هر مکیدن، حسنهای باشد.
و اگر برای مراقبت و رسیدگی به طفل خود شبی بیدار ماند، پاداش او چنان است که گویا هفتاد بنده را در راه خداوند آزاد کرده است.
نهج الفصاحة (مجموعه کلمات قصار حضرت رسول صلى الله علیه و آله)، ص:259
- چهارشنبه ۲ تیر ۹۵
- ۰۲:۴۷
- ۴۹۲
- ۰