سیصد و سیزده فدائی منجی انسانهایی هستند حلال زاده، با تربیتی درست، با ایمانی استوار چون کوه، دارای کسب حلال و گوش،چشم،زبان،شکم و دامن پاک
حضرت رسول الله صلی الله علیه و آله:
فرأیت وادیاً فی جهنّم یغلى فقلت یا مالک لمن هذا فقال لثلاثة المحتکرین والمدمنین الخمر والقوّادین.
«درّهاى در جهنم دیدم که مىجوشد گفتم: اى مالک این براى کیست؟ گفت: براى سه گروه: احتکار گران، همیشه مستان و قوّادها (واسطه رساندن دو نفر برای زنا و لواط).»
جامع أحادیث الشیعة (للبروجردی)، ج25، ص: 798
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله:
ألَا لَعنَةُ اللّهِ و الملائکةِ و النّاسِ أجمَعینَ ... على ناکِحِ البَهیمَةِ، و على ناکِحِ یَدِهِ.
هان! لعنت خدا و فرشتگان و مردم، همگى،... بر کسى که با حیوان نزدیکى کند و بر کسى که با دست خود ازدواج (خود ارضایى) کند.
کنز العمّال: 44057.
امام صادق علیه السلام:
سه کساند که خداوند روز قیامت نه با آنها سخن مىگوید، نه به آنان نظر میافکند و نه پاکشان مىکند و عذابى دردناک دارند: کسى که موى سپید خود را بکند، کسى که با خود ازدواج (خود ارضایى) کند و کسى که لواط دهد.
متن عربی:
ثلاثةٌ لا یُکَلِّمُهُمُ اللّهُ یَومَ القِیامَةِ و لا یَنظُرُ إلَیهِم و لا یُزَکِّیهِم و لَهُم عَذابٌ ألیمٌ: النّاتِفُ شَیبَهُ، و النّاکِحُ نفسَهُ، و المَنکوحُ فی دُبُرِهِ.
بحار الأنوار:ج 76/ ص 95.
توجه:
منظور، از «الناتف شیبه»، کندن موی سفید است. تکرار انجام هر گناه صغیره ای تبدیل به گناه کبیره می شود؛ پس، اگر کندن موی سفید یا تراشیدن محاسن تکرار شود، گناه کبیره بوده و اگر شخص از آن توبه ننماید، طبق این حدیث، دچار این آثار در جهان آخرت می شود.
تو خیابون داشتم می رفتم منو با چادر دید گفت :تواین گرما این چیه ؟ آبپز نمیشی؟
انگار یکی تو گوشم گفت که :
... قُلْ نَارُ جَهَنَّمَ أَشَدُّ حَرًّا..
بگو به آنان آتش جهنم سوزان تر است. « توبه 81»
لعنت بر زنى که براى غیر شوهرش عطر بزند و بى اجازه او قدم از خانه بیرون گذارد!!
همه مراجع: خیر، جایز نیست.
مکارم، استفتاءات، ج1،س797 ؛ تبریزى، استفتاءات، س1616 ؛ خامنهاى، استفتاء، س 667 و 621 ؛ نورى، استفتاءات، ج1، س1033 ؛ دفتر: وحید، صافى، بهجت، امام، فاضل و سیستانى.
تبصره. حکم فوق بر این اساس است که بیرون رفتن زن از منزل با حالت معطّر، باعث تحریک و جلب توجه مرد نامحرم مىشود و اگر در جایى باعث این مفسده نشود، بیرون رفتن او با آن حالت اشکال ندارد.
رسول خدا (صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم) در این باره فرمودند:
ایُّ اِمْرَاَةٍ تطیَّبتْ ثمَّ خَرَجَتْ من بَیتِها فَهِیَ تُلْعَنُ حتّی ترجَعَ الی بیتِها مَتَی ما رَجَعَتْ.
هر زنى که خود را معطّر کند و از خانه خود بیرون رود، تا زمانى که به خانه اش باز گردد مورد لعنت و نفرین (فرشتگان نگهبان خود) قرار مىگیرد.
پاداش نیکیها و کیفر گناهان / ترجمه ثواب الأعمال و «بحارالانوار، ج 100، ص 247»
تبصره. زنى که بدین صورت از خانه بیرون مى رود هر چند با اجازه شوهرش باشد، در خور چنین کیفرى است، و اگر بدون موافقت همسر خود چنین کند، مسلما کیفر بیشترى در انتظار او خواهد بود.
با سلام خدمت استاد ارجمند
با گشتی در قسمت پرسش و پاسخ سایت، سوالات بسیاری از کاربران جوان و نوجوان را مشاهده کردم و به همراه آن پاسخ های ارزشمند استاد رامطالعه نمودم.
اینجانب سالها پیش به گناه استمناء مبتلا بودم و بحمدلله چند سالیست که عادت به این عمل ناپسند ترک شده است و سعی بر این بوده که دیگر برنگردم. در مورد این عمل قبیح، در برخی متونات اسلامی و روایات، عقابهای بسیار عظیم و الیمی در دنیا و اشدّ آن در آخرت بیان شده است؛ از جمله آن: از حضرت صادق علیه السلام نقل است که ایشان فرموده اند من با انجام دهنده ی این گناه هم سفره نمی شوم (پس توسلات ما چه میشود؟!؟) یا اینکه از حضرت علی علیه السلام نقل است که به جوانی که این کار را انجام داده بود ابتدا با شلاق به دستش زدند تا سرخ شد و سپس از مال بیت المال برایش همسر پیدا کردند؛ و دیگر از آن محروم شدن از نگاه رحمت خداوند در روز قیامت؛ و ملعون خدا و فرشتگان و همه مردم شدن؛ و بسیاری روایات دیگر. حقیر داغ این گناه را به تعداد زیاد در پرونده ی خود دارم و برخی وقت ها که می نگرم می بینم که این گناه قبیح و گناهان وابسته به آن (از جمله نگاه به نامحرم و فیلمها و عکس ها) در دوران نوجوانی روح بنده را خراشیده و پاره پاره کرده است و دقیقاً این مطلب را حس می کنم. حال سوال من این است که برای امثال این بیچاره ی عاصی،
وَ لا تَقْرَبُوا الزِّنى إِنَّهُ کانَ فاحِشَةً وَ ساءَ سَبِیلاً [1]
و نزدیک زنا نشوید که کار بسیار زشت و بد راهى است.
گناه کبیره ای که در این آیه بعد به آن اشاره مى شود مساله زنا و عمل منافى عفت است مىگوید:" نزدیک زنا نشوید چرا که عمل بسیار زشتى است و راه و روش بدى است.
در این بیان کوتاه به سه نکته اشاره شده.
الف- نمىگوید زنا نکنید، بلکه مىگوید به این عمل شرم آور نزدیک نشوید، این تعبیر علاوه بر تاکیدى که در عمق آن نسبت به خود این عمل نهفته شده، اشاره لطیفى به این است که آلودگى به زنا غالبا مقدماتى دارد که انسان را تدریجا به آن نزدیک مىکند، شرابخواری، چشم چرانى یکى از مقدمات آن است، برهنگى و بى حجابى مقدمه دیگر، کتابهاى بدآموز و" فیلمهاى آلوده" و" نشریات فاسد" و" کانونهاى فساد" هر یک مقدمهاى براى این کار محسوب مىشود.
همچنین خلوت با اجنبیه (یعنى بودن مرد و زن نامحرم در یک مکان خالى و تنها) عامل وسوسه انگیز دیگرى است.
بالآخره ترک ازدواج براى جوانان، و سختگیریهاى بى دلیل طرفین در این زمینه، همه از عوامل" قرب به زنا" است که در آیه فوق با یک جمله کوتاه همه آنها را نهى مىکند، و در روایات نیز هر کدام جداگانه مورد نهى قرار گرفته است.
در روایتی از پیامبر خدا (صلی الله علیه و اله) اثرات گناه زنا به دو قسم تقسیم شده است. ایشان فرمودند: ای علی! زنا شش پیامد دارد: سه پیامد در دنیا و سه دیگر در آخرت. پیامدهای دنیایش این است که آبرو را می برد، مرگ را شتاب می بخشد و روزی را می برد و پیامدهای آخرتش عبارت است از حسابرسی سخت و دقیق, خشم خدای رحمان و جاودانگی در آتش. (میزان الحکمه / ج 5 / ص 2213)
امام باقر علیه السلام درباره آیه «و لا تَقْرَبُوا الزِنا إنّه کانَ فاحِشَةً» «و به زنا نزدیک مشوید که آن فحشاست» فرمود: یعنى، مَعصیَةً و مَقْتا فإنّ اللّهَ یَمقُتُهُ و یُبغِضُهُ معصیت و نفرت انگیز است؛ زیرا خداوند زنا را دشمن مىدارد و از آن نفرت دارد. فرمود: «و ساءَ سَبِیلًا» «و بد راهى است» هُو أشَدُّ الناسِ عَذابا عذاب زناکار از همه گنهکاران سختتر است و الزنا مِن أکبَرِ الکَبائرِ زنا از بزرگترین گناهان کبیره است.
بحار الأنوار: 79/ 19/ 5.
درباره عذاب زناکار این پستها را هم ببینید:
امام صادق علیه السلام:
إنَّ أشَدَّ الناسِ عَذابا یَومَ القِیامَةِ رَجُلٌ أقَرَّ نُطفَتَهُ فی رَحِمٍ تَحْرُمُ علَیهِ.
سختترین عذاب را در روز قیامت آن مردى دارد که نطفه خود را در رحمى که بر وى حرام است جاى دهد.
بحار الأنوار: 79/ 26/ 28.
طراح و مدیر سایت:سید محمد علوی زاده
کپی برداری از مطالب با ذکر منبع و افزودن لینکش سایت باعث امتنان و مسرت است و بدون آن بلامانع.
