گناه شناسی

اگر کسی با حیوانات مقاربت کند حکم او چیست و آیا کناهش قابل بخشودن است و احادیث در این باره چگونه است و برای توبه چکاری باید بکند؟

و اما حکم شرعی شخصی که با حیوان مقاربت کند و همچنین حکم حیوان وطی شده بدین شرح است:

حکم نزدیکی با حیوانات حیوانات مکروه گوشت مانند اسب، قاطر و الاغ
[مسأله 2631] خوردن گوشت اسب و قاطر و الاغ مکروه است و اگر کسی با آنها وطی کند، یعنی نزدیکی نماید حرام می‏شوند و باید آنها را از شهر بیرون ببرند و در جای دیگر بفروشند. (1) (اراکی): و باید قیمت آن را به عنوان غرامت به صاحب آنها بپردازند ..

روزه سه مرتبه و درجه داردو روزه داران هم بر این اساس به سه گروه تقسیم می شوند:

1. روزه عام:

عبارت است از امساک و خوددارى از مبطلات روزه، که در روایات به این نوع روزه اشاره شده،

امام على(علیه السلام) مى فرمایند: «کَمْ مِن صَائِم لَیْسَ لَهُ مِنَ الصِّیامِ إلاّ الظَّمَأ...; چه بسا روزه دارانى که از روزه خود جز تشنگى، بهره اى ندارند».(1)

همچنین رسول خدا(صلى الله علیه وآله) فرموده اند: «رُبَّ صَائِم حَظُّهُ مِن صِیامِه الجُوعُ والعَطَشُ; چه بسا روزه دارى که بهره اش از روزه گرفتن، گرسنگى و تشنگى است».(2)

این افراد چشم، گوش و زبانشان روزه نیست بلکه مشغول گناه است.

امام رضا(علیه‌السلام):

مَن أَصََرَّ عَلی‌المَعاصی و طَلبَ العَفوَ مِن رَبِّهِ وَ لَم یَتُبْ فَقَدِ اسْتَهزَأَ بِنَفسِهِ!

 کسی که بر ارتکاب گناه پافشاری می‌کند و از آن دست‌بردار نیست و (در عین حال) از خدای خود طلب عفو و بخشش (استغفار) می‌کند در حقیقت خود را مسخره کرده است! (مواعظ عددیّه، ص 200)

توبه بر لب ، سبحه بر کف ، دل پر از شوق گناه        معصیت را خنده می آید ز استغفار ما...

راز اختلاف پاداش اعمال اولیاء خدا و اعمال مذنبین:

حضرت  امیرالمؤمنین(علیه‌السلام):

 طِهِّروا قُلوبَکُم مِن دَرَنِ السَّیِّئات تُضاعفْ لکُمُ الحَسناتُ.

دل‌های خود را از چرک گناه پاکیزه کنید تا حسنات و پاداش‌های شما مضاعف گردد.

(فهرست غرر، ص 127)

پرسش:

پیامبر خدا صلى الله علیه و آله فرموده اند: «التّائبُ مِن الذَّنبِ کَمَنْ لا ذَنْبَ لَهُ کسى که از گناه توبه کند مانند کسى است که گناهى نکرده است»! (کنز العمّال: 10174.)

اما چطور ممکن است که کسی که توبه کرده مانند کسی باشد که گناهی مرتکب نشده!؟

پاسخ:

 امام جعفرصادق(علیه‌السلام):

اِنَّ اللهَ یُحِبُّ العَبدَ المُفَتِّنَ التَّوّابَ وَ مَن لَم یَکُن ذلِکَ مِنهُ کانَ أَفضَل.

 خداوند بنده‌ای که به گناه آلوده بوده و مرتب در حال توبه است دوست را می‌دارد. البته آن کس که گناه نکرده از او افضل و بالاتر است. (اصول کافی، ج 4، ص 168)

در ضمن اینکه شخص پاک از گناه خودداری می کند به ازای هر گناهی که می توانسته مرتکب شود و خودداری کرده خداوند پاداشی را به وی عنایت می کند. شخص تائب از این نظر که نامه عملش از گناه پاک شده مانند شخص پاک است، اما از نظر پاداشهایی که نصیب شخص پاک شده والله اعلم.

از طرف

مولی امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) فرمودند:

 طِهِّروا قُلوبَکُم مِن دَرَنِ السَّیِّئات تُضاعفْ لکُمُ الحَسناتُ.

دل‌های خود را از چرک گناه پاکیزه کنید تا حسنات و پاداش‌های شما مضاعف گردد.(فهرست غرر، ص 127)

با توجه به این حدیث شریف ثواب اعمال خیر انسان پاک چندین برابر است، اما انسان گنهکار از این ثواب محروم است.

به حول و قوه الهی در این پست بیش از 40 حدیث گهربار از معادن وحی الهی و مختلف الملائک (علیهم السلام) در باب پاک کننده های از گناه تهیه شده است که توصیه می کنم حتما مطالعه فرمایید، باشد که مورد رضایت پروردگار متعال واقع شود به حق محمد و آل محمد

اللهم صل علی محمد و آل محمد

 54 حدیث نورانی در 22 عنوان ذیل دسته بندی شده است که پس از رفتن به ادامه مطلب و  کلیک بر روی عناوین فوق به مطلب مورد نظر  پرش کنید.

اقرار بر گناه

توبه

استغفار

گریه بر گناه

نماز

انتظار نماز جماعت

اذان گفتن

شب زند ه داری

بردن چراغ به مسجد

ذکرهای پاک کننده گناه

حج و عمره

زیارت امام حسین (علیه السلام)

غم و اندوه

بیماری

مرگ

بلایا و گرفتاریها

پوشاندن مؤمن

مصافحه

شهادت

تشیع جنازه

تعلیم

روزه ماه شعبان

هر کس توبه نصوح کند هم در پناه محبت پروردگار قرار میگیرد هم گناهش موجب رسوایی وی در دنیا و آخرت نخواهد شد چون خداوند به محض توبه آنرا از دید خلائق می‎پوشاند و مخفی می‌نماید!

امام جعفرصادق(علیه‌السلام) می‏‎فرمایند:

اِذا تابَ العَبدُ تَوبَةً نَصوحاً أَحَبَّهُ اللهُ فَسَتَرَ عَلَیهِ فی‌الدُّنیا والآخرة.

وقتی بنده توبة خالصانه می‌کند خدا هم او را دوست می‌دارد و عیوبش را در دنیا و آخرت می‌پوشاند.

(اصول کافی، ج 4، ص 162)

برخی از کاربران محترم با ناامیدی رجوع می کنند و اظهار می کنند که گناهان بزرگی مرتکب شده‎ام که فکر نمی‎کنم خدا مر ا ببخشد غافل از اینکه هر چقدر گناه بزرگ باشد با پشیمانی و توبه بخشیده می شود.

پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم می فرمایند:

 لَو عَمِلْتُمُ الخَطایا حتّی بَلَغَ الیَ السّماءِ ثُمَّ نَدِمتُم لَتابَ اللهُ عَلَیْکُم.

شما اگر آنقدر گناه کرده‌اید که تا به بلندی آسمان رسیده سپس از کردة خود پشیمان شدید خداوند توبة شما را می‌پذیرد.

(لئالی‌الاخبار، ج 1، ص 364)

امام جعفرصادق(علیه‌السلام):

إنّ العَبدَ أَذا أَذنَبَ ذَنْباً اَجَّلَهُ اللهُ سَبْعَ سَاعاتٍ فَاِنِ استَغَفَراللهَ لَم یُکْتبْ عَلَیهِ شَئٌ وَ اِن مَضَتِ السّاعاتِ و لَم یَستَغفِرهُ کُتِبَ عَلَیهِ سَیئةٌ.

بنده هر گاه گناهی مرتکب شود خداوند تا هفت ساعت او را مهلت می‌دهد چنانچه توبه کرد چیزی برای او نوشته نمی‌شود واِلّا تنها یک گناه برایش ثبت می‌گردد.

(لئالی‌الاخبار، ج 1، ص 372)