به حول و قوه الهی در این پست بیش از 40 حدیث گهربار از معادن وحی الهی و مختلف الملائک (علیهم السلام) در باب پاک کننده های از گناه تهیه شده است که توصیه می کنم حتما مطالعه فرمایید، باشد که مورد رضایت پروردگار متعال واقع شود به حق محمد و آل محمد

اللهم صل علی محمد و آل محمد

 54 حدیث نورانی در 22 عنوان ذیل دسته بندی شده است که پس از رفتن به ادامه مطلب و  کلیک بر روی عناوین فوق به مطلب مورد نظر  پرش کنید.

اقرار بر گناه

توبه

استغفار

گریه بر گناه

نماز

انتظار نماز جماعت

اذان گفتن

شب زند ه داری

بردن چراغ به مسجد

ذکرهای پاک کننده گناه

حج و عمره

زیارت امام حسین (علیه السلام)

غم و اندوه

بیماری

مرگ

بلایا و گرفتاریها

پوشاندن مؤمن

مصافحه

شهادت

تشیع جنازه

تعلیم

روزه ماه شعبان

اقرار بر گناه

یکی از راههای پاک شدن از گناه اقرار بر آن گناه می‌باشد البته در دستورات اسلامی اقرار به گناه را فقط در محضر باری تعالی جایز می داند و به هیچ کسی اجازه نمی‌دهد که برای کسی گناه خود را بیان کند.

امام صادق (علیه السلام):

إِنَّهُ وَ اللَّهِ مَا خَرَجَ عَبْدٌ مِنْ ذَنْبٍ بِإِصْرَارٍ وَ مَا خَرَجَ عَبْدٌ مِنْ ذَنْبٍ إِلَّا بِإِقْرَارٍ[1]

 همانا به خدا قسم بنده از گناه، با اصرار بر گناه خارج نمی‌شود وبنده از گناه خارج نمی‌شود مگر با اقرار بر گناه.

 امام معصوم (علیه السلام):

الْمُقِرُّ بِذَنْبِهِ کَمَنْ لَا ذَنْبَ لَهُ [وَ إِذَا کَانَ الرَّجُلُ فِی جَوْفِ اللَّیْلِ فِی صَلَاتِهِ‏] وَ یُقِرُّ لِلَّهِ بِذَنْبِهِ وَ یَسْأَلُهُ التَّوْبَةَ وَ فِی عَهْدِهِ أَنْ لَا یَرْجِعَ إِلَیْهِ فَاللَّهُ یَغْفِرُ لَهُ إِنْ شَاءَ[2]

 اقرار کننده به گناه مثل کسی است گناهی بر اونیست. (و وقتی‌که مرد در دل شب و در نمازش باشد) و اقرار کند برای خدا به گناهش وطلب توبه کند و به گناهش بر نگردد پس خداوند او را می‌بخشد اگر بخواهد.

توبه

یکی از راههای پاک شدن از گناه توبه وباز گشت ازگناه و آن هم با زگشتی که دیگر به آن بر نگردد انسان را به جایی می رساند که مساوی با کسی است که دیگر گناه نکرده است و اگر به گناه برگردد مثل مسخره کننده توبه است.

جابر می گوید از امام محمد باقر (علیه السلام) شنیدم که می‌فرماید:

التَّائِبُ مِنَ الذَّنْبِ کَمَنْ لَا ذَنْبَ لَهُ وَ الْمُقِیمُ عَلَى الذَّنْبِ وَ هُوَ مُسْتَغْفِرٌ مِنْهُ کَالْمُسْتَهْزِئِ[3]

توبه کننده از گناه مثل کسی است که گناهی بر او نیست. بر پا دارنده گناهی که او استغفار کننده از آن می‌باشد مثل مسخره کنند می‌باشد.

استغفار

استغفار از گناه مخفی

امام معصوم (علیه السلام):

طُوبَى لِلْعَبْدِ یَسْتَغْفِرُ اللَّهَ مِنْ ذَنْبٍ لَمْ یَطَّلِعْ عَلَیْهِ غَیْرُهُ فَإِنَّمَا مَثَلُ الِاسْتِغْفَارِ عَقِیبَ الذَّنْبِ مَثَلُ الْمَاءِ یُصَبُّ عَلَى النَّارِ فَیُطْفِئُهَا[4]

خوشا به حال بنده‌ای که از خدا طلب مغفرت می‌کند از گناهی که غیر او بر آن مطلع نیست. پس به‌درستی که مثل استغفار بعد از گناه مثل آبی است که بر آتش ریخته می‌شود و او را خاموش می‌کند.

استغفار بعد از هر گناه

در روز قیامت گناهان انسان را به او نشان می‌دهند اما موقعی خوشایند او خواهد بود که آن‌ها را با استغفار بیابد.

 حضرت رسول خدا (صلی الله علیه و آله):

 طُوبَى لِمَنْ وَجَدَ فِی صَحِیفَةِ عَمَلِهِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ تَحْتَ کُلِّ ذَنْبٍ أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ[5]

خوشا به حال کسی‌که در روز قیامت در صحیفه عملش در زیر هر گناه کلمه استغفرالله را می‌یابد!

استغفار در روز

یکی از پاک کننده های گناه ذکر لسانی و استغفار می‌باشد که در روایات به آن توجه خاص شده است.

امام صادق (علیه السلام):

مَنْ قَالَ أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ مِائَةَ مَرَّةٍ فِی کُلِّ یَوْمٍ غَفَرَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ سَبْعَمِائَةِ ذَنْبٍ وَ لَا خَیْرَ فِی عَبْدٍ یُذْنِبُ فِی کُلِّ یَوْمٍ سَبْعَمِائَةِ ذَنْبٍ[6]

کسی‌که درروز صد مرتبه استغفار کند خداوند عزوجل هفت صد گناه از او می آمرزد و بنده‌ای که در هر روز هفت صد گناه انجام می‌دهد در او خیری نیست.

استغفار بعد از نماز صبح

امام محمد باقر (علیه السلام):

 مَنِ اسْتَغْفَرَ اللَّهَ بَعْدَ صَلَاةِ الْفَجْرِ سَبْعِینَ مَرَّةً غَفَرَ اللَّهُ لَهُ وَ لَوْ عَمِلَ ذَلِکَ الْیَوْمَ أَکْثَرَ مِنْ سَبْعِینَ أَلْفَ ذَنْبٍ وَ مَنْ عَمِلَ أَکْثَرَ مِنْ سَبْعِینَ أَلْفَ ذَنْبٍ فَلَا خَیْرَ فِیهِ،[7]

 کسی‌که بعد از نماز صبح هفتاد مرتبه استغفار کند، خداوند او را می‌بخشد اگرچه عمل آن روز او بیشتر از هفتاد هزار گناه باشد؛ و کسی‌که در روز عمل او اکثر از هفتاد هزار گناه باشد خیری در آن روز برای او نیست.

استغفار بعد از نماز عصر

امام صادق (علیه السلام):

 من استغفر الله عز و جل بعد العصر سبعین مرة غفر الله له ذلک الیوم سبعمائة ذنب فإن لم یکن له فلأبیه فإن لم یکن لأبیه فلأمه فإن لم یکن لأمه فلأخیه فإن لم یکن لأخیه فلأخته فإن لم یکن لأخته فللأقرب فالأقرب[8]

کسی‌که استغفار کند از خداوند عزوجل بعد از نماز عصر هفتاد مرتبه خداوند در آن روز هفت‌صد گناه می‌بخشد. پس اگر برای او (گناه) نباشد برای پدرش می‌بخشد و اگر برای پدرش (گناه) نباشد برای مادرش می‌بخشد و اگر نبوده باشد برای مادرش پس برای برادرش می‌بخشد و اگر برای برادرش نباشد برای خواهرش و اگر برای خواهر هم گناهی نبود برای نزدیک به او...

استغفار در روز جمعه

امام صادق (علیه السلام): مَنْ یَسْتَغْفِرِ اللَّهَ تَعَالَى یَوْمَ الْجُمُعَةِ بَعْدَ الْعَصْرِ سَبْعِینَ مَرَّةً یَقُولُ أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ ذَنْبَهُ فِیمَا سَلَفَ وَ عَصَمَهُ فِیمَا بَقِیَ فَإِنْ لَمْ یَکُنْ لَهُ ْبٌ غَفَرَ لَهُ ذُنُوبَ وَالِدَیْهِ[9]

کسی‌که در روز جمعه بعد از نماز عصر طلب آمرزش از خدای متعال نماید و هفتاد مرتبه بگوید أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ خداوند گناه او را می‌بخشد در گذشته و پاک می‌دارد او را در آنچه باقی است و اگر چه برای او گناهی نباشد، گناهان والدین او را می‌بخشد.

استغفار هنگام خواب

از جمله پاک کننده های گناه استغفار قبل از خواب می‌باشد. چونکه انسان قبل از خواب بیاد گناهان روز می افتد و با طلب مغفرت هم گناهان را پاک وهم حسابرسی نفس خود نموده است.

امام صادق (علیه السلام): مَنِ اسْتَغْفَرَ اللَّهَ مِائَةَ مَرَّةٍ حِینَ یَنَامُ بَاتَ وَ قَدْ تَحَاتَّ عَنْهُ الذُّنُوبُ کُلُّهَا کَمَا یَتَحَاتُّ الْوَرَقُ مِنَ الشَّجَرِ وَ یُصْبِحُ وَ لَیْسَ عَلَیْهِ ذَنْبٌ[10]

 کسی‌که هنگام خواب صد مرتبه استغفار کند، شب را طی می‌کند درحالی‌که تمام گناهان او می‌ریزد همانطور که برگ درختان می‌ریزد؛ و درحالی‌که گناهی بر او نیست صبح می‌کند.

گریه بر گناه

حضرت رسول خدا (صلی الله علیه و آله):

طُوبَى لِصُورَةٍ نَظَرَ اللَّهُ إِلَیْهَا تَبْکِی عَلَى ذَنْبٍ مِنْ خَشْیَةِ اللَّهِ لَمْ یَطَّلِعْ عَلَى ذَلِکَ الذَّنْبِ غَیْرُهُ،[11]

خوشا به صورتی که خدا به آن نظر می‌کند که گریه می‌کند بر گناه از ترس خدا و بر آن گناه غیر از خودش خبر ندارد.

نماز

ثواب نماز خواندن

امام محمد باقر (علیه السلام):

 جَاءَ ثَقَفِیٌّ إِلَى النَّبِیِّ ص فَسَأَلَهُ عَمَّا لَهُ مِنَ الثَّوَابِ فِی الصَّلَاةِ فَقَالَ النَّبِیُّ ص إِذَا قُمْتَ إِلَى الصَّلَاةِ وَ تَوَجَّهْتَ وَ قَرَأْتَ أُمَّ الْکِتَابِ وَ مَا تَیَسَّرَ لَکَ مِنَ السُّوَرِ ثُمَّ رَکَعْتَ فَأَتْمَمْتَ رُکُوعَهَا وَ سُجُودَهَا وَ تَشَهَّدْتَ وَ سَلَّمْتَ غُفِرَ لَکَ کُلُّ ذَنْبٍ فِیمَا بَیْنَکَ وَ بَیْنَ الصَّلَاةِ الَّتِی قَدَّمْتَهَا إِلَى الصَّلَاةِ الْمُؤَخَّرَةِ فَهَذَا لَکَ فِی صَلَاتِکَ الْخَبَرَ[12]

ثقفی نزد رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) آمد و سؤال کرد از ثواب آنچه برای او در نماز می‌باشد. پس نبی اسلام (صلی الله علیه و آله) فرمودند: وقتی به نماز ایستادی و توجه کردی و ام‌الکتاب را خواندی و آنچه میسر است از سوره‌ها سپس رکوع کردی و تمام کردی رکوع را و سجود را و تشهد را بجا آوردی و سلام دادی هر گناهی که بین تو و نمازی که مقدم داشتی تا این نماز برای تو بخشیده می‌شود و این است برای تو در نماز!

نماز با حضور قلب

یکی دیگر از پاک‌کننده‌های گناهان نمازی می‌باشد که با حضور قلب و توجه به ذات پاک الهی انجام پذیرد.

 امام صادق (علیه السلام):

مَنْ صَلَّى رَکْعَتَیْنِ یَعْلَمُ مَا یَقُولُ فِیهِمَا انْصَرَفَ وَ لَیْسَ بَیْنَهُ وَ بَیْنَ اللَّهِ ذَنْبٌ،[13]

کسی‌که دو رکعت نمازی که می‌داند در آنچه می‌گوید، انجام دهد و تمام شود، بین او و بین خدا گناهی نخواهد بود.

نماز در شب

یکی از پاک‌کننده‌های گناه، نماز و عبادت فرد مؤمن در شب می‌باشد، یعنی غیر از ثوابی که نماز شب دارد، یکی از آثارش شستشو دادن گناه مؤمن می‌باشد.

امام صادق (علیه السلام): فِی قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ إِنَّ الْحَسَناتِ یُذْهِبْنَ السَّیِّئاتِ قَالَ صَلَاةُ الْمُؤْمِنِ بِاللَّیْلِ تَذْهَبُ بِمَا عَمِلَ مِنْ ذَنْبٍ بِالنَّهَار،[14]

در کلام خداوند عزوجل می‌باشد که نیکی‌ها بدی‌ها را از بین می‌برد که امام (علیه السلام) فرمودند: نما ز مؤمن در شب گناهانی که در روز انجام داده است را از بین می‌برد.

نماز شب

الْهِدَایَةُ، وَقْتُ صَلَاةِ اللَّیْلِ إِذَا دَخَلَ الثُّلُثُ الْأَخِیرُ مِنَ اللَّیْلِ وَ هِیَ إِحْدَى عَشْرَةَ رَکْعَةً مِنْهَا ثَمَانُ رَکَعَاتٍ صَلَاةُ اللَّیْلِ وَ رَکْعَتَا الشَّفْعِ وَ رَکْعَةُ الْوَتْرِ تَقْرَأُ فِی کُلِّ رَکْعَةٍ مَا تَیَسَّرَ لَکَ مِنَ الْقُرْآنِ لِأَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ قَالَ فَاقْرَؤُا ما تَیَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ وَ مَنْ صَلَّى الرَّکْعَتَیْنِ الْأُولَیَیْنِ مِنْ صَلَاةِ اللَّیْلِ بِالْحَمْدِ وَ ثَلَاثِینَ مَرَّةً قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ فِی کُلِّ رَکْعَةٍ انْفَتَلَ وَ لَیْسَ بَیْنَهُ وَ بَیْنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ ذَنْبٌ إِلَّا غَفَرَ لَهُ[15]

معصوم (علیه السلام) فرمود: وقت نماز شب هنگامی‌که داخل شد ثلث از شب و آن یازده رکعت می‌باشد که هشت رکعت آن نماز شب و دو رکعت آن شفع و یک رکعت وتر و در هر رکعت آنچه را میسر است برای تو قرآن بخوان برای اینکه، خداوند عزوجل فرمود: بخوانید آنچه میسر است از قرآن و کسی‌که دو رکعت اول نماز شب را به حمد و سه مرتبه قل هو الله احد در هر رکعت تمام کند که در این صورت نیست بین او و بین خدا گناهی مگر اینکه خداوند می‌بخشد.

2 رکعت نماز با شصت مرتبه قل هو الله

الصَّادِقِ ع قَالَ مَنْ صَلَّى رَکْعَتَیْنِ خَفِیفَتَیْنِ بِقُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ فِی کُلِّ رَکْعَةٍ سِتِّینَ مَرَّةً انْفَتَلَ وَ لَیْسَ بَیْنَهُ وَ بَیْنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ ذَنْبٌ،[16]

امام صادق (علیه السلام): کسی‌که دو رکعت نماز آرام بگذارد که در هر رکعت شصت مرتبه قل هو الله احد باشد. نماز تمام نشده که بین او و خداوند عزوجل گناهی نباشد.

4 رکعت نماز با دویست مرتبه قل هو الله

امام صادق (علیه السلام): مَنْ صَلَّى أَرْبَعَ رَکَعَاتٍ بِمِائَتَیْ مَرَّةٍ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ فِی کُلِّ رَکْعَةٍ خَمْسُونَ مَرَّةً لَمْ یَنْفَتِلْ وَ بَیْنَهُ وَ بَیْنَ اللَّهِ ذَنْبٌ إِلَّا غُفِرَ لَهُ[17]

 امام صادق (علیه السلام): هر کسی چهار رکعت نماز به دویست مرتبه قل هو الله احد که در هر رکعت پنجاه مرتبه بگوید، هنوز نماز تمام نشده بین او و خداوند گناهی نیست مگر اینکه بخشیده می‌شود.

2 رکعت نماز توبه بعد از هر گناه

حضرت رسول خدا (صلی الله علیه و آله): مَنْ أَذْنَبَ ذَنْباً فَأَشْفَقَ مِنْهُ فَلْیُسْبِغِ الْوُضُوءَ ثُمَّ لْیَخْرُجْ إِلَى بَرَازٍ مِنَ الْأَرْضِ حَیْثُ لَا یَرَاهُ أَحَدٌ فَیُصَلِّی رَکْعَتَیْنِ ثُمَّ یَقُولُ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِی ذَنْبَ کَذَا کَذَا فَإِنَّهُ کَفَّارَةٌ لَهُ،[18]

 رسول خدا (صلی الله علیه و آله): کسی‌که گناهی انجام دهد و از آن جدا شود و به فضایی آزاد از زمین برود تا جایی که او را احدی نبیند و دو رکعت نماز گذارد سپس بگوید خدا یا ببخش گناه مرا به‌درستی که آن کفاره اوست.

4 رکعت نماز روز چهارشنبه

صَلَاةُ یَوْمِ الْأَرْبِعَاءِ وَ بِإِسْنَادِهِ أَیْضاً قَالَ مَنْ صَلَّى یَوْمَ الْأَرْبِعَاءِ أَرْبَعَ رَکَعَاتٍ یَقْرَأُ فِی کُلِّ رَکْعَةٍ الْحَمْدَ وَ الْإِخْلَاصَ وَ سُورَةَ الْقَدْرِ مَرَّةً وَاحِدَةً تَابَ اللَّهُ عَلَیْهِ مِنْ کُلِّ ذَنْبٍ وَ زَوَّجَهُ بِزَوْجَةٍ مِنَ الْحورالعین،[19]

امام معصوم (علیه السلام) فرمودند: کسی‌که نماز گذارد در روز چهارشنبه به چهار رکعت که در هر رکعت سوره حمد و اخلاص و قدر را یک‌بار بخواند خداوند از هر گناهی از او برمی‌گردد و حورالعین را به همسری او در می‌آورد.

انتظار نماز جماعت

عَنْ أَبِی الْحَسَنِ ع قَالَ انْتِظَارُ الصَّلَاةِ جَمَاعَةً مِنْ جَمَاعَةٍ إِلَى جَمَاعَةٍ کَفَّارَةُ کُلِّ ذَنْبٍ[20]

امام (علیه السلام): منتظر نماز جماعت بودن از نماز جماعت تا نماز جماعت دیگر کفاره همه گناهان می‌باشد.

اذان گفتن

وَ قَالَ ع مَنْ أَذَّنَ سَبْعَ سِنِینَ مُحْتَسِباً جَاءَ یَوْمَ الْقِیَامَةِ لَا ذنبَ لَهُ[21]

امام (علیه السلام): کسی‌که هفت سال حساب شده و با توجه اذان بگوید، می‌آید روز قیامت در حالی گناهی بر او نمی‌باشد.

شب زند ه داری

امام محمد باقر (علیه السلام): إِنَّ الْمُؤْمِنَ إِذَا قَامَ لَیْلَهُ ثُمَّ أَصْبَحَ صَائِماً نَهَارَهُ لَمْ یُکْتَبْ عَلَیْهِ ذَنْبٌ وَ لَمْ یَخْطُ خُطْوَةً إِلَّا کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِهَا حَسَنَةً (وَ لَمْ یَتَکَلَّمْ بِکَلِمَةِ خَیْرٍ إِلَّا کَتَبَ لَهُ بِهَا حَسَنَةً) وَ إِنْ مَاتَ فِی نَهَارِهِ صُعِدَ بِرُوحِهِ إِلَى عِلِّیِّینَ وَ إِنْ عَاشَ حَتَّى یُفْطِرَ کَتَبَهُ اللَّهُ مِنَ الْأَوَّابِینَ[22]

امام باقر (علیه السلام): به‌درستی که مؤمن وقتی شب را بیدار باشد و صبح کند درحالی‌که آن روز را روزه بدارد، برای او گناهی نوشته نمی‌شود و قدمی از برنمی‌دارد مگر اینکه برای او حسنه‌ای نوشته می‌شود. (کلمه خیری نمی‌گوید مگر اینکه برای او حسنه‌ای نوشته می‌شود) و اگر در آن روز بمیرد روح او به علیین بالا برده می‌شود و اگر بماند تا اینکه افطار نماید خداوند او را از توابین می‌نویسد.

بردن چراغ به مسجد

 پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله):

مَنْ أَدْخَلَ لَیْلَةً وَاحِدَةً سِرَاجاً فِی الْمَسْجِدِ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ ذُنُوبَ سَبْعِینَ سَنَةً وَ کَتَبَ لَهُ عِبَادَةَ سَنَةٍ وَ لَهُ عِنْدَ اللَّهِ مَدِینَةٌ وَ إِنْ زَادَ عَلَى لَیْلَةٍ وَاحِدَةٍ فَلَهُ بِکُلِّ لَیْلَةٍ یَزِیدُ ثَوَابُ نَبِیٍّ فَإِذَا تَمَّ عَشْرُ لَیَالٍ لَا یَصِفُ الْوَاصِفُونَ مَا لَهُ عِنْدَ اللَّهِ مِنَ الثَّوَابِ فَإِذَا تَمَّ الشَّهْرُ حَرَّمَ اللَّهُ جَسَدَهُ عَلَى النَّارِ،[23]

پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) فرمودند: کسی‌که یک شب چراغی را در مسجد قرار دهد. خداوند گناهان هفتاد سال او را می‌بخشد؛ و برای او عبادت یک سال را می‌نویسد؛ و برای او نزد خداوند شهری می‌باشد؛ و اگر از یک شب بیشتر شد پس برای او به هر شبی ثواب نبی زیاد می‌کند و اگر ده شب تمام شد. دیگر آنچه را نزد خداوند از ثواب است وصف کنندگان نمی‌توانند وصف کنند؛ و وقتی‌که یک ماه تمام شد خداوند جسد او را بر آتش حرام می‌کند.

ذکرهای پاک کننده از گناه

ذکر دعا بعد از نماز صبح جمعه

عَنِ الصَّادِقِ ع أَنَّهُ قَالَ مَنْ قَالَ یَوْمَ الْجُمُعَةِ بَعْدَ صَلَاةِ الْغَدَاةِ اللَّهُمَّ اجْعَلْ صَلَوَاتِ مَلَائِکَتِکَ وَ حَمَلَةِ عَرْشِکَ وَ جَمِیعِ خَلْقِکَ وَ سَمَائِکَ وَ أَرْضِکَ وَ أَنْبِیَائِکَ وَ رُسُلِکَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ لَمْ یُکْتَبْ عَلَیْهِ ذَنْبٌ سَنَةً[24]

امام صادق (علیه السلام) فرمود: کسی‌که روز جمعه بعد از نماز صبح بگوید: خدا یا! درود ملائکه‎ات و حمله عرشت و همه خلقت و آسمانت و زمینت و انبیاء و رسولانت را بر محمد و آل محمد قرار بده گناه یک سال بر او نوشته نمی‌شود.

استغفار و صلوات در قنوت نماز وتر

از امام صادق (علیه السلام) سؤال شده است که: آیا در قنوت نماز وتر دعای کوتاهی که گفته شود وجود دارد؟ امام فرمودند:

لَا أَثْنِ عَلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ صَلِّ عَلَى النَّبِیِّ ص وَ اسْتَغْفِرْ لِذَنْبِکَ الْعَظِیمِ ثُمَّ قَالَ کُلُّ ذَنْبٍ عَظِیمٌ[25]

نزد خداوند عزوجل ثنایی بهتر از درود بر نبی اکرم (صلی الله علیه و آله) واستغفار برای گناه بزرگت نمی‌باشد سپس فرمودند: هر گناه بزرگ!

قرائت سوره هل اتی در نماز صبح پنجشنبه

امام صادق (علیه السلام):

 أَنَا ضَامِنٌ لِمَنْ کَانَ مِنْ شِیعَتِنَا إِذَا قَرَأَ فِی صَلَاةِ الْغَدَاةِ مِنْ یَوْمِ الْخَمِیسِ هَلْ أَتَى عَلَى الْإِنْسَانِ ثُمَّ مَاتَ مِنْ یَوْمِهِ أَوْ لَیْلَتِهِ أَنْ یَدْخُلَ الْجَنَّةَ آمِناً بِغَیْرِ حِسَابٍ عَلَى مَا فِیهِ مِنْ ذُنُوبٍ وَ عُیُوبٍ وَ لَمْ یَنْشُرِ اللَّهُ لَهُ دِیوَانَ الْحِسَابِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَ لَا یُسْأَلَ مَسْأَلَةَ الْقَبْرِ وَ إِنْ عَاشَ کَانَ مَحْفُوظاً مَسْتُوراً مَصْرُوفاً عَنْهُ آفَاتُ الدُّنْیَا کُلُّهَا وَ لَمْ یَتَعَرَّضْ لَهُ شَیْ‏ءٌ مِنْ هَوَامِّ الْأَرْضِ إِلَى الْخَمِیسِ الثَّانِی إِنْ شَاءَ تَعَالَى،[26]

من ضامنم برای کسی‌که از شیعیان ما است که در نماز صبح روز پنج‌شنبه بخواند (سوره) هل اتی علی الانسان سپس بمیرد در روز یا شبش اینکه در بهشت وارد می‌شود ایمن و بدون حساب در آنچه در او از گناه و عیوب بوده روز قیامت دیوان حساب او باز نمی‌شود 0(انتشار نمی‌یابد) سؤال‌های قبر پرسیده نمی‌شود؛ و اگر زنده ماند محفوظ و مستور می‌ماند. از او آفات دنیا بازدارنده می‌شود؛ و متعرض او (حوادث) چیزی از شن ریزه‌های زمین نمی‌شود تا روز پنج‌شنبه دوم اگر خدا بخواهد.

خواندن سوره قدر

امام محمد باقر (علیه السلام):

مَنْ قَرَأَ إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ یَجْهَرُ بِهَا صَوْتَهُ کَانَ کَالشَّاهِرِ سَیْفَهُ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَ مَنْ قَرَأَهَا سِرّاً کَانَ کَالْمُتَشَحِّطِ بِدَمِهِ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَ مَنْ قَرَأَهَا عَشْرَ مَرَّاتٍ غُفِرَتْ لَهُ عَلَى نَحْوِ أَلْفِ ذَنْبٍ مِنْ ذُنُوبِهِ،[27]

 کسی‌که انا انزلناه فی لیله القدر را با صدای بلند بخواند مثل شمشیر زدن در راه خدا می‌باشد؛ و کسی‌که در خفا بخواند مثل کسی می‌باشد که خونش را در راه خدا داده است و اگر بخواند این سوره را ده مرتبه برای او هزار گناه از گناهانش بخشیده می‌شود

ذکر استرجاع (گفتن انا للله وانا الیه راجعون) بعد از مصیبت

امام محمد باقر (علیه السلام):

مَا مِنْ عَبْدٍ یُصَابُ بِمُصِیبَةٍ فَیَسْتَرْجِعُ عِنْدَ ذِکْرِهِ الْمُصِیبَةَ وَ یَصْبِرُ حِینَ تَفْجَأُهُ إِلَّا غَفَرَ اللَّهُ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ کُلَّمَا ذَکَرَ مُصِیبَتَهُ فَاسْتَرْجَعَ عِنْدَ ذِکْرِ الْمُصِیبَةِ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ کُلَّ ذَنْبٍ اکْتَسَبَ فِیمَا بَیْنَهُمَا،[28]

بنده‌ای نیست که به مصیبتی گرفتار آید، پس هنگام یادآوری مصیبت بگوید انا للله وانا الیه راجعون و هنگام مصیبت صبر کند تا اینکه خداوند همه گناهان گذشته او را می‌بخشد؛ و چنانچه مصیبت را یادآوری کند و بگوید انا للله وانا الیه راجعون خداوند گناهانی را که بین این دو یادآوری به دست آورده می‌بخشد.

خواندن دعای وارده از حضرت محمد (صلی الله علیه و آله)

 حضرت نبی اکرم (صلی الله علیه و آله):

 مَنْ قَالَ هَذِهِ الْکَلِمَاتِ فِی کُلِّ یَوْمٍ عَشْراً غَفَرَ اللَّهُ تَعَالَى لَهُ أَرْبَعَةَ آلَافِ کَبِیرَةٍ وَ وَقَاهُ مِنْ شَرِّ الْمَوْتِ وَ ضَغْطَةِ الْقَبْرِ وَ النُّشُورِ وَ الْحِسَابِ وَ الْأَهْوَالِ کُلِّهَا وَ هُوَ مِائَةُ هَوْلٍ أَهْوَنُهَا الْمَوْتُ وَ وُقِیَ مِنْ شَرِّ إِبْلِیسَ وَ جُنُودِهِ وَ قُضِیَ دَیْنُهُ وَ کُشِفَ هَمُّهُ وَ غَمُّهُ وَ فُرِّجَ کَرْبُهُ وَ هِیَ هَذِهِ أَعْدَدْتُ لِکُلِّ هَوْلٍ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ لِکُلِّ هَمٍّ وَ غَمٍّ مَا شَاءَ اللَّهُ وَ لِکُلِّ نِعْمَةٍ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لِکُلِّ رَخَاءٍ الشُّکْرُ لِلَّهِ وَ لِکُلِّ أُعْجُوبَةِ سُبْحَانَ اللَّهِ وَ لِکُلِّ ذَنْبٍ أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَ لِکُلِّ مُصِیبَةٍ إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ وَ لِکُلِّ ضِیقٍ حَسْبِیَ اللَّهُ وَ لِکُلِّ قَضَاءٍ وَ قَدَرٍ تَوَکَّلْتُ عَلَى اللَّهِ وَ لِکُلِّ عَدُوٍّ اعْتَصَمْتُ بِاللَّهِ وَ لِکُلِّ طَاعَةٍ وَ مَعْصِیَةٍ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ[29]

هر کس این کلمات را در هر روز ده مرتبه بگوید خداوند متعال چهل هزار گناه کبیره از او می‌بخشد. واو را از بدی مرگ نجات می‌دهد و از تنگی قبر و از روز قیامت و حساب و اهوال قیامت که صد هول می‌باشد و راحت‌ترین آن مرگ می‌باشد و نگه می‌دارد از شر ابلیس و لشکریانش و دینش را ادا ء می‌کند. وهم و غمش را برطرف می‌کند؛ و سختی‌های او را گشایش می‌دهد؛ و این کلمات برای هر هولی شمرده‌شده است. نیست معبودی جز پروردگار و برای هر هم غم آنچه را خدا بخواهد و برای هر نعمت ستایش خدا را و برای هر سختی سپاس پروردگار را! و برای هر شگفت‌انگیزی تسبیح خداوند! و برای هر گناهی طلب مغفرت می‌کنم از خداوند! و در هر مصیبتی همه ما از خداییم و به‌سوی خدا برمگردیم و برای هر تنگی خداوند مرا کفایت می‌کند! و برای هر قضا و قدری بر خداوند توکل می‌کنم و برای هر دشمنی به خدا پناه می‌برم و برای هر طاعت و معصیتی نیست، حول و قوه ای به جز خدای علی وعظیم!

تهلیل (گفتن لا اله الا الله) و استغفار هنگام خواب

امام صادق (علیه السلام):

مَنْ قَالَ حِینَ یَأْوِی إِلَى فِرَاشِهِ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ مِائَةَ مَرَّةٍ بَنَى اللَّهُ لَهُ بَیْتاً فِی الْجَنَّةِ وَ مَنِ اسْتَغْفَرَ اللَّهَ مِائَةَ مَرَّةٍ حِینَ یَنَامُ بَاتَ وَ قَدْ تَحَاتَّتِ الذُّنُوبُ کُلُّهَا عَنْهُ کَمَا یَتَحَاتُّ الْوَرَقُ مِنَ الشَّجَرِ وَ یُصْبِحُ وَ لَیْسَ عَلَیْهِ ذَنْبٌ،[30]

کسی‌که هنگام خواب بگوید لا اله الا الله صد مرتبه خدا در بهشت برای او خانه‌ای بنا می‌کند و کسی بگوید صد مرتبه استغفار کند هنگام خواب مثل‌اینکه شب را بیدار بوده و همه گناهان می‌ریزد مثل، ریختن برگ درخت و صبح می‌کند در حالی گناهی بر او نیست

ذکر لا اله الاالله کفاره گناهان

 حضرت نبی اکرم (صلی الله علیه و آله):

 لو أن المؤمن خرج من الدنیا و علیه مثل ذنوب أهل الأرض لکان کفارة لتلک الذنوب ثم قال ص من قال لا إله إلا الله بإخلاص فهو بری‏ء من الشرک و من خرج من الدنیا لا یشرک بالله شیئا دخل الجنة ثم تلا هذه الآیة إِنَّ اللَّهَ لا یَغْفِرُ أَنْ یُشْرَکَ بِهِ وَ یَغْفِرُ ما دُونَ ذلِکَ لِمَنْ یَشاءُ من شیعتک و محبیک یا علی،[31]

اگر مؤمن خارج از دنیا شود و بر او مثل گناهان اهل زمین باشد. هرآینه برای آن گناهان کفاره می‌باشد. سپس فرمودند: کسی‌که لا اله الا الله را با خلاص بگوید پس او بریء از شرک می‌باشد و کسی‌که از دنیا خارج شد و به خداوند شرکی نورزید به بهشت داخل شد. سپس این آیه را تلاوت نمودند: (به‌درستی خداوند نمی‌بخشد کسی‌که شرک بورزد به او و می‌بخشد غیر آن را برای کسی‌که بخواهد) از شیعه تو و دوست دار تو یا علی!

قرائت سوره معارج

امام صادق (علیه السلام):

 أَکْثِرُوا مِنْ قِرَاءَةِ سَأَلَ سَائِلٌ قَالَ مَنْ أَکْثَرَ قِرَاءَتَهَا لَمْ یَسْأَلْهُ اللَّهُ تَعَالَى یَوْمَ الْقِیَامَةِ عَنْ ذَنْبٍ عَمِلَهُ وَ أَسْکَنَهُ الْجَنَّةَ مَعَ مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَیْتِهِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِمْ، امام صادق (علیه السلام) فرمودند: زیاد سوره سئل سائل را قرائت کنید.[32]

هر کس زیاد سوره معارج را قرائت کند، خداوند تعالی در روز قیامت از گناه عملش سؤال نمی‌کند و او را با محمد (صلی الله علیه و آله) واهل بیتش که درود خدا بر ایشان باد در بهشت ساکن می‌کند.

چهار ذکر شهادت، حمد، استغفار و استرجاع

 حضرت نبی اکرم (صلی الله علیه و آله): أربع من کن فیه کتبه الله من أهل الجنة من کان عصمة أمره شهادة أن لا إله إلا الله و من إذا أنعم الله علیه النعمة فقال الحمد لله و من إذا أصابه ذنب قال أستغفر الله و من أصابته مصیبة قال إنا لله و إنا إلیه راجعون[33]

چهار چیز است که هر که دارا باشد. از اهل بهشت نوشته می‌شود. کسی‌که پاکی امرش شهادت به اینکه نیست خدایی جز خدای یکتا و کسی‌که وقتی خدا به نعمت داد پس گفت: الحمد الله و کسی‌که گناهی انجام داد گفت: استغفرالله و کسی‌که وقتی به او مصیبتی رسید گفت: إنا لله و إنا إلیه راجعون همه ما از خداییم و به‌سوی او بازمی‌گردیم.

قرائت قل هو الله احد در بستر

حضرت رسول خدا (صلی الله علیه و آله): مَنْ قَرَأَ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ مِائَةَ مَرَّةٍ حِینَ یَأْخُذُ مَضْجَعَهُ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ ذُنُوبَ خَمْسِینَ سَنَةً،[34]

رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمودند: کسی‌که قل هو الله احد را صد مرتبه بخواند هنگامی‌که می‌خواهد در بستر قرار گیرد. خداوند گناه پنجاه سال او را می‌بخشد.

قرائت لا حول و لا قوه الا بالله

عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ رَأَیْتُ النَّبِیَّ ص وَ هُوَ یَقُولُ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ قُلْتُ یَا نَبِیَّ اللَّهِ مَا ثَوَابُهُ قَالَ تَسْبِیحُ حَمَلَةِ الْعَرْشِ فَمَنْ قَالَ مَرَّةً لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ ذُنُوبَ مِائَةِ سَنَةٍ وَ کَتَبَ لَهُ بِکُلِّ حَرْفٍ مِائَةَ حَسَنَةٍ وَ رَفَعَ لَهُ مِائَةَ دَرَجَةٍ فَإِنْ زَادَ عَلَى مَرَّةٍ وَاحِدَةٍ فَلَهُ بِکُلِّ حَرْفٍ کَنْزٌ وَ نُورٌ لِلصِّرَاطِ،[35]

ابن عباس مگوید: دیدم پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) می‌گوید لا حول ولا قوه الا بالله العلی العظیم. عرض کردم! ای نبی خدا ثوابش چیست؟ فرمود تسبیح حمله عرش می‌باشد. پس کسی‌که بگوید یک‌بار لا حول ولا قوه الا بالله خداوند گناهان صد سال او را می‌بخشد و برای هر حرف صد حسنه برای او می‌نویسد و برای او صد درجه بالا می‌برد و اگر زیاد بر یک مرتبه شد برای هر حرفی گنجی و نوری است برای راه!

قرائت دویست مرتبه قل هو الله احد

حضرت رسول خدا (صلی الله علیه و آله): مَنْ قَرَأَ کُلَّ یَوْمٍ مِائَتَیْ مَرَّةٍ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ کَتَبَ اللَّهُ لَهُ أَلْفَ وَ خَمْسَمِائَةِ حَسَنَةٍ وَ مَحَا عَنْهُ ذُنُوبَ خَمْسِینَ سَنَةً إِلَّا أَنْ یَکُونَ عَلَیْهِ دَیْنٌ،[36]

پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) کسی‌که هر روز دویست مرتبه قل هو الله احد بخواند. خداوند هزار و پانصد حسنه برای او می‌نویسد؛ و گناهان پنجاه سال را از او محو می‌کند. مگر این‌که بر او دینی باشد.

حج و عمره

 حضرت نبی اکرم (صلی الله علیه و آله):

الْحَجَّةُ ثواب‌ها الْجَنَّةُ وَ الْعُمْرَةُ کَفَّارَةُ کُلِّ ذَنْبٍ وَ أَفْضَلُ الْعُمْرَةِ عُمْرَةُ رَجَبٍ،[37]

نبی اکرم: حج ثوابش بهشت می‌باشد و عمره کفاره هر گناهی می‌باشد و بافضیلت ترین عمره‌ها عمره رجب می‌باشد.

امام صادق (علیه السلام):

ضَمَانُ الْحَاجِّ الْمُؤْمِنِ عَلَى اللَّهِ إِنْ مَاتَ فِی سَفَرِهِ أَدْخَلَهُ الْجَنَّةَ وَ إِنْ رَدَّهُ إِلَى أَهْلِهِ لَمْ یُکْتَبْ عَلَیْهِ ذَنْبٌ بَعْدَ وُصُولِهِ إِلَى مَنْزِلِهِ بِسَبْعِینَ لَیْلَةً،[38]

 حج کننده مؤمن ضمانتش بر خداوند می‌باشد. اگر در سفر مرد او را در بهشت داخل می‌کند و اگر به نزد خانواده خود برگشت بر او گناه هفتاد شب، وقتی به منزل رسید نوشته نمی‌شود.

زیارت امام حسین (علیه السلام)

امام رضا (علیه السلام):

یَا ابْنَ شَبِیبٍ إِنْ سَرَّکَ أَنْ تَلْقَى اللَّهَ وَ لَا ذَنْبَ عَلَیْکَ فَزُرِ الْحُسَیْنَ یَا ابْنَ شَبِیبٍ إِنْ سَرَّکَ أَنْ تَسْکُنَ الْغُرَفَ الْمَبْنِیَّةَ فِی الْجَنَّةِ مَعَ النَّبِیِّ ص فَالْعَنْ قَتَلَةَ الْحُسَیْنِ یَا ابْنَ شَبِیبٍ إِنْ سَرَّکَ أَنْ یَکُونَ لَکَ مِنَ الثَّوَابِ مِثْلُ مَا لِمَنِ اسْتُشْهِدَ مَعَ الْحُسَیْنِ ع فَقُلْ مَتَى ذَکَرْتَهُمْ یَا لَیْتَنِی کُنْتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِیماً[39]

 ای پسر شبیب! اگر خوشحال می‌شوی که ملاقات کنی خداوند را و گناهی بر تو نباشد، پس حسین (علیه السلام) را زیارت کن ای پسر شبیب! اگر دوست داری که در غرفه‌های ساخته‌شده در بهشت با نبی اکرم (صلی الله علیه و آله) باشی پس قاتلین حسین (علیه السلام) را لعن کن؛ و اگر خوشحال می‌شوی برای تو مثل ثواب شهدایی که با حسین (علیه السلام) بودند. پس وقتی‌که یاد کنی آن‌ها را بگو: ای‌کاش باشما بودم و رستگار می‌شدم رستگار شدنی بزرگ!

امام صادق (علیه السلام):

 مَنْ أَرَادَ أَنْ یَکُونَ فِی کَرَامَةِ اللَّهِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَ فِی شَفَاعَةِ مُحَمَّدٍ ص فَلْیَکُنْ لِلْحُسَیْنِ ع زَائِراً یَنَالُ مِنَ اللَّهِ أَفْضَلَ الْکَرَامَةِ وَ حُسْنَ الثَّوَابِ وَ لَا یَسْأَلُهُ عَنْ ذَنْبٍ عَمِلَهُ فِی حَیَاةِ الدُّنْیَا وَ لَوْ کَانَتْ ذُنُوبُهُ عَدَدَ رَمْلِ عَالِجٍ وَ جِبَالِ تِهَامَةَ وَ زَبَدِ الْبَحْرِ إِنَّ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ ع قُتِلَ مَظْلُوماً مُضْطَهَداً نَفْسُهُ وَ عَطْشَاناً هُوَ وَ أَهْلُ بَیْتِهِ وَ أَصْحَابُهُ[40]

کسی‌که اراده کرده در کرامت الهی در روز قیامت قرار گیرد و در شفاعت محمد (صلی الله علیه و آله) پس زیارت کننده حسین (علیه السلام) باشد بافضیلت ترین کرامت‌ها از طرف خداوند به او می‌رسد و بهترین ثواب‌ها و در زندگی دنیا از گناه عمل او سؤال نمی‌شود اگر چه عدد گناهان او به تعداد ریگ‌های انبوه و کوه‌های مکه و کفهای دریا باشد. به‌درستی که حسین بن علی (علیه السلام) مظلوم کشته شد و ستم شده بر او درحالی‌که او و خانواده‌اش تشنه بودند.

امام صادق (علیه السلام):

أن الحسین بن علی عند ربه ینظر إلى موضع معسکره و من حله من الشهداء معه و ینظر إلى زواره و هو أعرف بهم و بأسمائهم و أسماء آبائهم و بدرجاتهم و منزلتهم عند الله عز و جل من أحدکم بولده و إنه لیرى من یبکیه فیستغفر له و یسأل آباءه ع أن یستغفروا و یقول لو یعلم زائری ما أعد الله له کان فرحه أکثر من جزعه و إن زائره لینقلب و ما علیه من ذنب،[41]

به‌درستی که حسین بن علی (علیه السلام) نزد پروردگارش به اردوگاهش نگاه می‌کند و کسانی که با او به شهادت رسیده‌اند و به‌سوی زوارش نگاه می‌کند و به‌درستی کسی را که برای او گریه می‌کند می‌بیند پس برای او استغفار می‌کند و از پدرانش می‌خواهد که برای او استغفار کنند و می‌گویید اگر زائر من می‌دانست که چه چیز خداوند برای او آماده کرده است، خوشحالی او بیشتر می‌شد از گریه ا ش و به‌درستی زائر برمی‌گردد درحالی‌که گناهی بر او نیست.

زیارت امام حسین (علیه السلام) در روز عرفه

امام صادق (علیه السلام):

 إِذَا کَانَ یَوْمُ عَرَفَةَ نَظَرَ اللَّهُ تَعَالَى إِلَى زُوَّارِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ ع فَقَالَ ارْجِعُوا مَغْفُوراً لَکُمْ مَا مَضَى وَ لَا یُکْتَبُ عَلَى أَحَدٍ مِنْکُمْ ذَنْبُ سَبْعِینَ یَوْماً مِنْ یَوْمِ یَنْصَرِفُ،[42]

 وقتی‌که روز عرفه شد خداوند تعالی به زوار قبر حسین (علیه السلام) نگاه کرد پس فرمود: برگردید که گناهان گذشته شما بخشیده شد و از روزی که برمی گردید گناه هفتاد روز شما نوشته نمی‌شود.

غم و اندوه

امام محمد باقر (علیه السلام):

 لَا یَزَالُ الْهَمُّ وَ الْغَمُّ بِالْمُؤْمِنِ حَتَّى مَا یَدَعُ لَهُ مِنْ ذَنْبٍ،[43]

 پیوسته برای مؤمن هم و غم (افسردگی و پریشانی) می‌باشد تا اینکه برای او گناهی باقی نماند.

بیماری

 حضرت رسول خدا (صلی الله علیه و آله):

قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مَا مِنْ عَبْدٍ أُرِیدُ أَنْ أُدْخِلَهُ الْجَنَّةَ إِلَّا ابْتَلَیْتُهُ فِی جَسَدِهِ فَإِنْ کَانَ ذَلِکَ کَفَّارَةً لِذُنُوبِهِ وَ إِلَّا شَدَّدْتُ عَلَیْهِ عِنْدَ مَوْتِهِ حَتَّى یَأْتِیَنِی وَ لَا ذَنْبَ لَهُ ثُمَّ أُدْخِلُهُ الْجَنَّةَ وَ مَا مِنْ عَبْدٍ أُرِیدُ أَنْ أُدْخِلَهُ النَّارَ إِلَّا صَحَّحْتُ لَهُ جِسْمَهُ فَإِنْ کَانَ ذَلِکَ تَمَاماً لِطَلِبَتِهِ عِنْدِی وَ إِلَّا آمَنْتُ خَوْفَهُ مِنْ سُلْطَانِهِ فَإِنْ کَانَ ذَلِکَ تَمَاماً لِطَلِبَتِهِ عِنْدِی وَ إِلَّا وَسَّعْتُ عَلَیْهِ فِی رِزْقِهِ فَإِنْ کَانَ ذَلِکَ تَمَاماً لِطَلِبَتِهِ عِنْدِی وَ إِلَّا هَوَّنْتُ عَلَیْهِ مَوْتَهُ حَتَّى یَأْتِیَنِی وَ لَا حَسَنَةَ لَهُ عِنْدِی ثُمَّ أُدْخِلُهُ النَّارَ[44]

خداوند متعال می‌فرماید: بنده‌ای نیست که: اراده کرده باشم او را داخل بهشت کنم مگر این‌که مبتلا می‌کنم جسم او را به بیماری به خاطر این‌که کفاره گناه او باشد؛ و یا این‌که سخت می‌گیرم مرگ را بر او تا نزد من بیایید و گناهی بر او نباشد. سپس او را داخل بهشت می‌کنم؛ و بنده‌ای نیست که ارده کرده باشم که او را داخل جهنم کنم مگر این‌که جسم او را سلامت بدارم تا این در مقابل طلبی که دارد قرار گیرد و یا این‌که او را ایمن می‌دارم از سلطانش تا در مقابل طلبی که از من دارد قرار گیرد؛ و یا این‌که رزقش را وسعت می‌دهم تا در مقابل طلبش قرار گیرد و یا این‌که مرگ را بر او آسان می‌گیرم تا نزد ما بیاید و حسنه‌ای از او نزد ما نباشد. سپس او را در جهنم داخل می‌کنم.

 حضرت رسول خدا (صلی الله علیه و آله):

 یَا عَلِیُّ أَنِینُ الْمَرِیضِ تَسْبِیحٌ وَ صِیَاحُهُ تَهْلِیلٌ وَ نَوْمُهُ عَلَى الْفِرَاشِ عِبَادَةٌ وَ تَقَلُّبُهُ جَنْباً إِلَى جَنْبٍ فَکَأَنَّمَا یُجَاهِدُ عَدُوَّ اللَّهِ وَ یَمْشِی فِی النَّاسِ وَ مَا عَلَیْهِ ذَنْبٌ،[45]

یا علی! آه مریض تسبیح می‌باشد و ناله و فریاد او تهلیل می‌باشد و خوابش بر روی بستر عبادت می‌باشد و حرکت او از این پهلو به آن پهلو مثل‌اینکه مجاهده می‌کند با دشمن خدا و در بین مردم راه می‌رود درحالی‌که گناهی برای او نمی‌باشد.

حضرت رسول خدا (صلی الله علیه و آله):

السُّقْمُ یَمْحُو الذُّنُوبَ وَ قَالَ ص سَاعَاتُ الْوَجَعِ یُذْهِبْنَ سَاعَاتِ الْخَطَایَا وَ قَالَ ص سَاعَاتُ الْهُمُومِ سَاعَاتُ الْکَفَّارَاتِ وَ لَا یَزَالُ الْهَمُّ بِالْمُؤْمِنِ حَتَّى یَدَعَهُ وَ مَا لَهُ مِنْ ذَنْبٍ،[46]

بیماری گناه را محو می‌کند؛ و فرمود (صلی الله علیه و آله) ساعات درد و بیماری ساعات خطا و گناه را می‌برد و فرمود (صلی الله علیه و آله): لحظات هم وغم لحظات کفاره‌های گناهان می‌باشد؛ و پیوسته هم وغم برای مؤمن هست تا اینکه او را رها کند و برای او گناهی نباشد.

مرگ

امام صادق (علیه السلام):

 الْمَوْتُ کَفَّارَةُ ذَنْبِ کُلِّ مُؤْمِنٍ،[47]

مرگ کفاره گناه هر مؤمن می‌باشد.

بلایا و گرفتاریها

حضرت امیرالمؤمنین علی (علیه السلام):

مَا مِنَ الشِّیعَةِ عَبْدٌ یُقَارِفُ أَمْراً نَهَیْنَاهُ عَنْهُ فَیَمُوتُ حَتَّى یُبْتَلَى بِبَلِیَّةٍ تُمَحَّصُ بِهَا ذُنُوبُهُ إِمَّا فِی مَالٍ وَ إِمَّا فِی وَلَدٍ وَ إِمَّا فِی نَفْسِهِ حَتَّى یَلْقَى اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ مَا لَهُ ذَنْبٌ وَ إِنَّهُ لَیَبْقَى عَلَیْهِ الشَّیْ‏ءُ مِنْ ذُنُوبِهِ فَیُشَدَّدُ بِهِ عَلَیْهِ عِنْدَ مَوْتِهِ[48]

 از شیعه بنده‌ای نیست که مرتکب امری شود که ما آن را نهی کرده‌ایم او را از آن پس می‌میرد تا اینکه مبتلا شود به بلایی که به‌واسطه آن پاک می‌کند گناهان او را (این بلا) یا در فرزند یا در مال یا در خودش تا اینکه ملاقات کند خداوند عزوجل را و برای او گناهی نباشد، چنانچه برای او گناهی باقی ماند هنگام مرگ بر او (بلا) شدت پیدا می‌کند.

پوشاندن مؤمن

 حضرت رسول خدا (صلی الله علیه و آله):

 مَنْ کَسَا أَحَداً مِنْ فُقَرَاءِ الْمُسْلِمِینَ ثَوْباً مِنْ عُرْیٍ أَوْ أَعَانَهُ بِشَیْ‏ءٍ مِمَّا یَقُوتُهُ مِنْ مَعِیشَتِهِ وَکَّلَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِ سَبْعِینَ أَلْفَ مَلَکٍ مِنَ الْمَلَائِکَةِ یَسْتَغْفِرُونَ لِکُلِّ ذَنْبٍ عَمِلَهُ إِلَى أَنْ یُنْفَخَ فِی الصُّورِ[49]

کسی‌که یکی از فقرا مسلمین عریان را لباس بپوشاند، یا در قوت زندگی او را یاری کند. خداوند عزوجل هفتاد هزار ملک از ملائکه را موکل می‌کند که برای هر گناهی از عمل او طلب مغفرت کنند. تا روزی که در صور دمیده شود.

مصافحه

امام محمد باقر (علیه السلام):

إِنَّ الْمُؤْمِنَ إِذَا صَافَحَ الْمُؤْمِنَ تَفَرَّقَا مِنْ غَیْرِ ذَنْبٍ[50]

به‌درستی که وقتی مؤمن با مؤمن دیگر مصافحه کند بدون گناه جدا می‌شوند.

شهادت

حضرت رسول خدا (صلی الله علیه و آله):

 لِلشَّهِیدِ سَبْعُ خِصَالٍ مِنَ اللَّهِ أَوَّلَ قَطْرَةٍ مِنْ دَمِهِ مَغْفُورٌ لَهُ کُلُّ ذَنْبٍ وَ الثَّانِیَةُ یَقَعُ رَأْسُهُ فِی حَجْرِ زَوْجَتَیْهِ مِنَ الْحورالعین وَ تَمْسَحَانِ الْغُبَارَ عَنْ وَجْهِهِ وَ تَقُولَانِ مَرْحَباً بِکَ وَ یَقُولُ هُوَ مِثْلَ ذَلِکَ لَهُمَا وَ الثَّالِثَةُ یُکْسَى مِنْ کِسْوَةِ الْجَنَّةِ وَ الرَّابِعَةُ تَبْتَدِرُهُ خَزَنَةُ الْجَنَّةِ بِکُلِّ رِیحٍ طَیِّبَةٍ أَیُّهُمْ یَأْخُذُهُ مَعَهُ وَ الْخَامِسَةُ أَنْ یُرَى مَنْزِلَهُ وَ السَّادِسَةُ یُقَالُ لِرُوحِهِ اسْرَحْ فِی الْجَنَّةِ حَیْثُ شِئْتَ وَ السَّابِعَةُ أَنْ یَنْظُرَ إِلَى وَجْهِ اللَّهِ وَ إِنَّهَا لَرَاحَةٌ لِکُلِّ نَبِیٍّ وَ شَهِیدٍ[51]

برای شهید هفت خصلت از طرف خداوند می‌باشد اول: با قطرهای از خون او تمام گناهانش بخشیده می‌شود. دوم: سر او در دامن دو همسر او از حورالعین قرار می‌گیرد و غبار چهره او را پاک می‌کنند و به او می‌گویند: خوشا به حالت نعمت‌هایی که می‌بینی متعلق به تو است. سوم: به او لباس بهشتی می‌پوشانند. چهارم: مأموران بهشتی انواع بوهای خوش را در اختیار او می‌گذارند، هرکدام را که خواست انتخاب می‌کند. پنجم: منزل خود را در بهشت می‌بیند. ششم: به روح او گفته می‌شود در بهشت دائم به سر ببر. هفتم: شهید نظر می‌کند به خدا و این بهترین آرامش برای هر شهید و نبی می‌باشد.

تشیع جنازه

امام رضا (علیه السلام):

یَا مُوسَى بْنَ سَیَّارٍ مَنْ شَیَّعَ جَنَازَةَ وَلِیٍّ مِنْ أَوْلِیَائِنَا خَرَجَ مِنْ ذُنُوبِهِ کَیَوْمَ وَلَدَتْهُ أُمُّهُ لَا ذَنْبَ عَلَیْهِ الْخَبَرَ،[52]

ای موسی سیار! کسی‌که جنازه ولی از اولیای ما را تشیع کند از گناه خارج می‌شود مثل روزی که از مادر متولد گردیده که هیچ گناهی بر او نیست.

تعلیم

 پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله):

 مَنْ تَعَلَّمَ مَسْأَلَةً وَاحِدَةً قَلَّدَهُ اللَّهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ أَلْفَ قَلَائِدَ مِنَ النُّورِ وَ غَفَرَ لَهُ أَلْفَ ذَنْبٍ وَ بَنَى لَهُ مَدِینَةً مِنْ ذَهَبٍ وَ کَتَبَ لَهُ بِکُلِّ شَعْرَةٍ عَلَى جَسَدِهِ حَجَّةً،[53]

 کسی‌که یک مسئله را به کسی یاد دهد، خداوند در روز قیامت هزار گردنبند از نور به گردن او می‌آویزد و هزار گناه از او می‌بخشد و شهری از طلا برای او بنا می‌کند و به ازای هر موی بدن او یک حج برای او می‌نویسد.

روزه ماه شعبان

 پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله):

شَعْبَانُ شَهْرِی وَ رَمَضَانُ شَهْرُ اللَّهِ فَمَنْ صَامَ مِنْ شَهْرِی یَوْماً وَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّةُ وَ مَنْ صَامَ مِنْهُ یَوْمَیْنِ کَانَ مِنْ رُفَقَاءِ النَّبِیِّینَ وَ الصِّدِّیقِینَ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَ مَنْ صَامَ الشَّهْرَ کُلَّهُ وَ وَصَلَهُ بِشَهْرِ رَمَضَانَ کَانَ ذَلِکَ تَوْبَةً لَهُ مِنْ کُلِّ ذَنْبٍ صَغِیرٍ أَوْ کَبِیرٍ وَ لَوْ مِنْ دَمٍ حَرَامٍ،[54]

شعبان ماه من است و رمضان ماه خدا پس کسی‌که یک روز از ماه را روزه بگیرد، بهشت بر او واجب می‌گردد و کسی‌که دو روز روزه بگیرد از دوستان انبیا و صدقیین در روز قیامت قرار می‌گیرد و کسی‌که همه ماه را روزه بگیرد و وصل کند آن‌ها به ماه رمضان برای او توبه از همه گناهان از کوچک و بزرگ ولو از خون حرام قرار می‌دهد.

بردن چراغ به مسجد

نکته1:

پاک کننده های گناهان منحصر در این موارد نیست، بلکه موارد بسیاری وجود دارد که در این وبلاگ به برخی دیگر هم با عناوین مختلف از جمله اسباب آمرزش، کفاره گناهان، استغفار ملائکه، آمرزش گناه بدون توبه و... اشاره شده و موارد موجود در این پست فقط از باب نمونه هستند.

نکته 2:

 از روایات فوق به دست می‌آید که:

1. خداوند متعال راه‌های بازگشت را باز گذاشته است

2. برای جبران گناهان راه‌های خیلی سهل‌الوصول را قرار داده است.

3. خیرات و نیکی‌ها را غالب بر سیئات کرده است.

4. برای پاک نمودن مؤمن ابتلائاتی را قرار داده تا اجباراً از گناهان پاک شود و این خود دلیل بر دوست داشتن مو من است.

پی‌نوشت‌ها: