گناه شناسی

پس از غارت لباسهاى امام حسین علیه السلام، سپاهیان کوفه و شام به سوى خیمه‏ ها هجوم بردند . لحظاتى تلخ و جانکاه بود . زینب کبرى بیش از همه، تلخى و مخاطرات این تهاجم وحشیانه را احساس مى‏کرد; چرا که از یک سو پاسبان خیمه‏هاى حیا و عفت‏بود و از طرف دیگر حفظ جان امام زمانش را به عهده داشت . دختر على علیه السلام که منش و خوى کوفیان را مى‏شناخت، براى حفظ عفت و حیاى بانوان و قبل از آمدن آنها، تمام زیورآلات زنان را جمع کرده خطاب به عمر سعد فرمود:

اى عمر بن سعد! سپاهیان خود را از تعجیل و شتاب در غارت خیمه‏ها باز دار! خود آنچه اسباب و زیور آلات است‏به شما واگذار مى‏کنم . مبادا دست نامحرمان به سوى خاندان رسول خدا دراز شود )و بر قامت‏ حیا و نجابت غبارى بنشیند).

تمامى وسایل و زیورآلات، حتى گوشواره‏هاى فاطمه بنت الحسین علیه السلام نیز که یادگار امام بود در محلى جمع شد و پس از آن که زنان و کودکان در گوشه ‏اى اجتماع کردند، دختر شجاع على علیه السلام فریاد زد:

هر کس میل دارد; وسایل و زیورآلات را بردارد!

! عده‏ اى پیش آمدند و هرچه بود غارت کردند»

احمد بن یحیى البلاذرى، انساب الاشراف، بیروت، مؤسسة الاعلمى، 1349 (ه . ق)، ج‏3، ص‏204 .