گناه شناسی

یکی از موانع پذیرش استغفار ، تکرار گناه و دست نکشیدن از کار زشتی است که از آن توبه می کند. همان گونه که در معنا و حقیقت استغفار گفتیم: تا حال ندامت و پشیمانی در کسی ایجاد نگردد و تصمیم بر گناه نگیرد و از کردار زشت خود دست نشوید؛ به توبه واقعی دست پیدا نمی کند و استغفارش رنگ خدایی نمی گیرد.

هر محصولی آفتی دارد و از جمله محصولات، عمل انسان است چرا که دنیا مزرعه آخرت است، و یکی از آفات محصول عمل انسان در دنیا  ریا و خودنماییست!

رسول اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند:

کسی که به ریای مردم نماز بخواند او مشرک است؛ و کسی که به ریای مردم حج کند مشرک است؛ و کسی که به ریای مردم روزه بگیرد مشرک است؛ و کسی که به ریای مردم زکات دهد مشرک است؛ و هرکس فرموده ی خدا را برای مردم انجام دهد مشرک است؛ و خدا عمل ریا کننده را قبول نمی کند.

(بحار الانوار جلد 72 صفحه 297)

پس هر عملی که ریائی باشد بی فایده است و پذیرفته نخواهد شد حتی توبه و استغفار.

شاید شنیده باشید: «گناه گناه می آورد!»، «شتردزد تخم مرغ دزد می شود!»

چرا چنین است؟؟

و شاید شنیده باشید که می گویند:«فلانی قلبش قسی شده است»، «فلانی قساوت قلب دارد»

امام صادق (علیه السّلام) درباره علت قساوت قلب و مکانیزم پیشرفت در گناهان می فرمایند:

اذا اَذْنَبَ الرّجلُ یخرُج فی قلبِهِ نکتَةٌ سَوْداءُ فاِنْ تابَ انْمَحَت و ان زادَ زادَتْ حتّی تغلِبَ علی قلبِهِ فَلا یفلِح بعدَها ابداً.

با استفاده از راهکارهای زیر انشاءالله می توانید سحر و طلسم را باطل کنید:

1 ـ پناه بردن به خداوند با گفتن اعوذ بالله من الشیطان الرجیم  و زیاد خواندن سوره‌های فلق و ناس؛

2- خواندن آیه 51 و 52 سوره قلم (یعنی از: «و إن یکادالّذین ... تا آخر سوره») و هم چنین خواندن «آیة الکرسی».

نماز وحشت یا نمازشب اول قبر علاوه بر اینکه یک نوع، نوع دوستی و رساندن خیر و نیکی به میت است، برای خود اقامه کننده نماز هم اجر و ثواب فراوانی خواهد داشت.

پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) درباره ثواب خواندن این نماز فرمودند:

«بر میت ساعتی سخت‌تر از شب اول قبر نمی‌گذرد. پس بر مردگان خود رحم کنید و برایشان صدقه دهید و اگر نتوانستید، دو رکعت نماز برای شخص درگذشته بخوانید. پس همان لحظه حق تعالی هزار فرشته به سوی قبر او می‌فرستد که با هر فرشته جامه‌ای و حلّه‌ای است، و تنگی قبر او را تا روز نفخ صور وسعت می‌دهد و به نمازگزار به عدد آنچه آفتاب بر آن طلوع می‌کند، حسنه عطا می‌کند و او را چهل درجه بالا می‌برد.»

نشانه مؤمن این نیست که اصلا گناه و خطا نمی کند، چون این نشانه معصوم است بلکه مؤمن کسی است که هر وقت گناه کرد توبه می کند. در این باره حضرت رسول الله صلّی الله علیه و آله فرمودند:

مَن لَم یَندُبْ علی ذَنْبٍ یَرتکبُهُ فلَیسَ بمومِنٍ و لَمْ تَجِبْ لَهُ الشَّفاعَةَ.
کسی که به خاطر گناهی که مرتکب می شود، توبه نکند، مؤمن نیست و شفاعت شامل حال او نمی شود.

«وسائل الشیعه، ج 6، ص 266»

شاید برای شما هم این سؤال پیش آمده باشد که غفاریت خدا یعنی چه؟؟ یا  آمرزش گناه بنده گناه‌کار توسط خداوند با چه مکانیزمی صورت می پذیرد؟؟ حضرت امیرالمؤمنین امام علی (علیه السّلام) در این باره می فرمایند:

مَنْ تابَ تابَ اللهُ علیهِ و اُمِرَت جوارِحُهُ ان تستَرَ علیه و بقاعُ الارضِ ان تَکتَمَ علیه و اُنسیتِ الحفَظةُ ما کانَتْ تکتُب علیهِ.
هر کس توبه کند و به سوی خدا بازگردد خداوند نیز به سوی او بازگشت می کند، به اعضاء و جوارحش دستور داده می شود گناهان او را بپوشانند، به نقاطی از زمین که در آن گناه انجام داده نیز دستور داده می شود که گناه و سرّ او را مخفی کنند و فرشتگانِ نویسندة‌ اعمال نیز گناهان و کردارِ او را فراموش می کنند.

«بحارالانوار، ج 6، ص 28»

 بسیاری از مراجعین محترم که از کرده های خود پشیمانند و توبه کرده اند سؤال می کنند که از کجا بدانند که توبه آنها پذیرفته شده است یا خیر!؟ در جواب این عده حضرت امیرالمؤمنین امام علی علیه السلام می فرمایند :

مَن اُعطی التوبَةُ لَمْ یحرُمِ القبول و مَنْ اُعطی الاستغفار لم یحرمُ المغفرةَ.