چرا انسان دروغ می گوید و خطا می کند؟

آیا در مغز انسان جای مشخصی وجود دارد که انسان را به دروغ گفتن؟

در این خصوص کشفیات جدیدی صورت گرفته است که قرآن سالیان قبل در مورد آن سخن گفته است.

مرکز دروغ گویی:

مردم در قدیم و هم اکنون نسبت به دروغ چه نظر و دیدگاهی دارند؟ آیا دانش بشر نسبت به این بخش تأثیر گذار در زندگی انسان، تغییر کرده است؟ اگر به تاریخ بشر بنگریم متوجه می شویم که تمامی انسان ها دروغ گفتن را رفتاری زشت می دانند.

به گزارش گناه شناسی به نقل از گناهان کبیره شهید دستغیب: رعایت حرمت قبور رسول خدا و ائمه هدى علیهم السّلام، نزد هر مسلمانى ضرورى است. به طورى که اهانت و هتک آنها نزد هر دیندارى گناه بزرگى است.

روایات درباره لزوم احترام مشاهد مشرفه بسیار است و در اینجا به روایتى که از تهذیب شیخ نقل شده است اکتفاء مى‏شود:

رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله به امیر المؤمنین علیه السّلام فرمود: «یا على علیه- السّلام خداوند قبر تو و فرزندانت را بقعه‏ هائى از بقعه‏ هاى بهشت و قطعه ‏هائى از قطعه‏ هاى آن قرار داده است و دلهاى پاکان از خلقش و برگزیدگان از بندگانش را به سوى شما مایل ساخته که در راه شما هر آزار و خوارى را تحمل مى‏کنند. پس قبرهاى شما را آباد مى‏نمایند و آنها را براى قرب به خدا و دوستى پیغمبرش زیارت مى‏کنند.

رسولُ اللّهِ صلى الله علیه و آله: یا علیُّ فی الزِنا سِتُّ خِصالٍ: ثلاثٌ مِنها فی الدنیا و ثلاثٌ فی الآخِرَةِ، فأمّا التی فی الدنیا فَیَذهَبُ بالبَهاءِ، و یُعَجِّلُ الفَناءَ، و یَقطَعُ الرِّزقَ، و أمّا التی فی الآخِرَةِ فَسُوءُ الحِسابِ، و سَخَطُ الرحمنِ، و الخُلُودُ فی النارِ.
اى على! زنا شش پیامد دارد: سه پیامد در دنیا و سه دیگر در آخرت؛ پیامدهاى دنیایى‏اش این است که آبرو را مى‏برد، مرگ را شتاب مى‏بخشد و روزى را مى‏بُرد؛ و پیامدهاى آخرتش حسابرسى سخت و دقیق، خشم خداى رحمان، و جاودانگى در آتش است.
میزان الحکمه، ج‏5، ص: 43 حدیث: 7846. به نقل از: بحار الأنوار: 79/ 22/ 15.

1. وهن در لغت؛ به معنای تضعیف و سست نمودن کسی یا چیزی است.[1] و در اصطلاح فقهی؛ وهن دین و یا مذهب به معنای سبک جلوه دادن دین و مذهب در انظار عمومی دیگر ادیان و یا مذاهب است.

هر مکانى که به نام مسجد به وسیله مسلمانى بنا شود، شیعه باشد یا از سایر فرقه‏ هاى اسلامى، رعایت حرمت آن واجب و اهانت و هتک آن، مانند خراب کردن یا آلوده ساختن آن به نجاست، گناه کبیره‏اى است. نزد هر دیندارى به طورى که نزدش بدیهى است که مسجد به حضرت آفریدگار نسبت دارد و ان المساجد لله و اهانت به آن اهانت به خدا است.

برای دیدن پوستر در سایز اصلی روی آن کلیک کنید!

" وَلاَ تَقْرَبُوا الزِّنَى إِنَّهُ کَانَ فَاحِشَةً وَسَاءَ سَبِیلاً "[1]

« به زنا نزدیک نشوید که کار زشت و راه بدی است»

اهل جهنم از تعفن بوی زناکاران، ناله بزرگی خواهند داشت!

امیرمؤمنان(ع) می فرماید:" در روز قیامت به امر خدا بوی گندی وزیده می شود که تمام اهل محشر ناراحت می شوند تا این که نفس کشیدن بر آن‏ها مشکل می گردد، پس منادی ندا می کند: آیا می دانید این بوی گند چیست؟ گویند: نمی‏دانیم و سخت ناراحتمان کرده، پس گفته می شود: این بوی عورت زناکاران است که بدون توبه از دنیا رفته ‏اند. پس آن‏ها را لعنت کنید که خدا آن‏ها را لعنت کرده؛ کسی نمی‏ماند در محشر مگر این که آن‏ها را نفرین می کند و می گوید: خدایا! زناکاران را لعنت فرما".[2]

اهانت به تربت هلاک مى ‏کند

شیخ طوسى علیه الرحمه در کتاب امالى نقل کرده است که موسى بن عبد العزیز گفت: یوحناى طبیب نصرانى مرا ملاقات کرد و گفت: به حق پیغمبرت و دینت تو را سوگند مى‏دهم، بگو کیست آن کسى که مردم به زیارتش در ناحیه قصر ابن هبیره (کربلا) مى‏روند؟ آیا از اصحاب پیغمبر شما است؟

گفتم: نه، او امام حسین علیه السّلام پسر دختر پیغمبر ما است. به من بگو چرا این سؤال را کردى؟ گفت: دراین‏باره خبر غریبى دارم.

هنگامی که همه به دوزخ میرسند آن هنگام گوش ها و چشمها و پوست بدنها بر جرم و گناه آنها گواهی می دهند!

سوره مبارکه فصلت آیه20

به گزارش گناه شناسی به نقل از کتاب گناهان کبیره شهید دستغیب ره:  آنچه از خاک اطراف قبر شریف حضرت ابا عبد اللّه الحسین علیه السّلام تا یک میل یا چهار میل یا چهار فرسنگ، به عنوان تبرک یعنى به قصد استشفاء به آن یا سجده کردن بر آن و غیر این از سایر خواص و آثار آن برداشته مى‏شود، لزوم احترام و حرمت هتک آن نزد جمیع شیعیان از بدیهیات است و بزرگ بودن گناه اهانت و هتک آن، ارتکازى همه است به طورى که یقین مى‏شود که زمان حضرت سجاد علیه السّلام تا این زمان چنین بوده است.

و نیز هتک تربت، هتک صاحب قبر است و کبیره بودن گناه هتک امام علیه السّلام ضرورى است.

روزی روزگاری تاجر ثروتمندی بود که 4 زن داشت . زن چهارم را از همه بیشتر دوست داشت و او را مدام با جواهرات گران قیمت و غذاهای خوشمزه پذیرایی می کرد. بسیار مراقبش بود و تنها بهترین چیزها را به او می داد.

زن سومش را هم خیلی دوست داشت و به او افتخار میکرد . پیش دوستهایش اورا برای جلوه گری می برد گرچه واهمه شدیدی داشت که روزی او با مردی دیگر برود و تنهایش بگذارد.