هزار و چهار صد سال پیش پیامبر خدا صلى الله علیه و آله فرمودند:
إنَّ اللّهَ أذهَبَ فَخرَ الجاهِلِیَّةِ وتَکَبُّرَها بِآبائِها، کُلُّکُم لِادَمَ وحَوّاءَ کَطَفِّ الصّاعِ بِالصّاعِ، وإنَّ أکرَمَکُم عِندَ اللّهِ أتقاکُم،...
به درستى که خداوند، غرور جاهلیّت و تکبّرورزى به پدران را از میان بُرد. همه شما، فرزندان آدم و حوّا، و نزدیک به یکدیگر هستید. به راستى که بهترینِ شما در نزد خداوند، پارساترینِ شماست. ...[1]
در حدیث دیگری حضرت امیرالمؤمنین على علیه السلام توصیه می کنند که:
اوصیکُم بِالرَّفضِ لِهذِه الدّنیا التّارِکَةِ لَکُم و إن لَم تُحِبّوا تَرکَها ... فلا تَنافَسوا فی عِزِّ الدّنیا و فَخرِها ... فإنَّ عِزَّها و فَخرَها إلى انقِطاعٍ .[2]
شما را به رها کردن این دنیا توصیه مىکنم؛ دنیایى که شما را رها مىکند هر چند رها کردن آن را دوست نداشته باشید ... پس، در عزّت دنیا و افتخارات آن رقابت نکنید ... زیرا عزّت و افتخارات دنیا از بین رفتنى است.
اما چقدر حیرت انگیز است که فرزندان آدم امروزه با پیشرفت های عظیم درعرصه علم و تکنولوژی، هنوز برتری را در رنگ پوست و نژاد می داند!!
عرب به عربیتش می نازد و فارس به آریایی بودن خود،عرب خود را برترین و دیگران را عجم، فارس خود را برترین و دیگران را تازی و سوسمارخوار و ... ، کرد و ترک و... همینطور...
راستی چه طور می شود که فضائل اخلاقی و انسانی در زیر سایه نژاد و قوم رنگ می بازند؟؟
- جمعه ۱۳ آذر ۹۴
- ۱۹:۰۶
- ۱۱۰۶
- ۱
