گناه شناسی

عفاف در کتب لغت:

1- «حاصل شدن حالتی برای نفس و جان آدمی که به‌وسیله‌ی آن از غلبه و تسلّط شهوت جلوگیری می‏شود.»[1]

2- «حفظ نفس از تمایلات و شهوات نفسانی است همان‌گونه که تقوی حفظ نفس از ارتکاب به محرمات، خلاف و عصیان، است.»[2]

عفت از منظر شهید مطهری (ره):

عفت، حالتی نفسانی است به معنی رام بودن قوه شهوانی تحت حکومت عقل و ایمان.[3]

عفاف در احادیث:

امام علی علیه‌السلام درباره حقیقت عفت می‌فرماید:

«الصَّبْرُ عَنِ الشَّهْوَةِ عِفَّة؛ عفت، مقاومت در برابر شهوت‌هاست.»[4]

و نیز می‌فرماید:

«الْعَفَافُ زَهَادَة؛ عفت، بی‌رغبتی نسبت به خواسته‌های نفسانی است.»[5]

و نیز می‌فرماید:

«العِفَّةُ رَأسُ کلِّ خَیرٍ؛ عفت سرآمد هر خوبی است.»[6]

و نیز می‌فرماید:

«العِفَّةُ أفضَلُ الفُتُوَّةِ؛ عفت برترین جوانمردی است.»[7]

لذا عفاف به معنی حالتی از نفس است که انسان را از غلبه و تسلط شهوت و تمایلات نفسانی منع می‌کند و نتیجه آن حفظ انسان از آلوده شدن به گناه و معصیت است و به‌طورکلی می‌توان گفت که عفاف مترادف است با خودکنترلی، نظارت بر خویشتن، خویشتن‌داری‌ ازآنچه حلال‌ و زیبا نیست، پرهیزکاری، احساس حضور در محضر خداوند و جلوگیری از طغیان نفس در ارتکاب گناهان به‌ویژه گناهان جنسی.

اطلاعات بیشتر  سایت تبیان و پایگاه اطلاع رسانی حوزه …

[1]. راغب اصفهانی، حسین بن محمد؛ ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن؛ خسروی حسینی، سیدغلامرضا مترجم، نشر مرتضوی، ج 2، ص 618: العِفَّة حُصُولُ حالةٍ لِلنَفس تَمتَنع بِها عَن غَلَبَة الشَّهوَة.

[2]. مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، مرکز نشر آثار علامه مصطفوی، جلد 8، صفحه 180 هو حفظ النفس عن تمایلاته و شهواته النفسانیّة. کما أنّ التقوى حفظ النفس عن المحرّمات و عمّا یوجب الخلاف و العصیان.

[3]. تعلیم و تربیت، مرتضى مطهرى، ص 150.

[4]. تصنیف غررالحکم، ص 284.

[5]. میزان الحکمه، ج 6، ص 359، ح 12824.

[6]. غررالحکم ص 256.

[7]. غررالحکم ص ۲۵۶. |