سیصد و سیزده فدائی منجی انسانهایی هستند حلال زاده، با تربیتی درست، با ایمانی استوار چون کوه، دارای کسب حلال و گوش،چشم،زبان،شکم و دامن پاک
حضرت امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام :
«مَا جَفَّتِ الدُّمُوعُ إِلَّا لِقَسْوَةِ الْقُلُوبِ وَ مَا قَسَتِ الْقُلُوبُ إِلَّا لِکَثْرَةِ الذُّنُوب» ؛
«چشم‌ها خشک نمی‌شوند، مگر به سبب قساوتی که دل‌ها پیدا می‌کنند و دل‌ها قساوت پیدا نمی‌کنند، مگر به سبب گناهانی که انجام می‌شود»،[1]
[1]. وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج 16، ص 45.
مطلب مرتبط:
امام زین العابدین علیه السلام :
«کُلُّ عَینٍ ساهِرةٌ یَومَ القِیامةِ إلّا ثلاثَ عُیونٍ: عَینٌ سَهِرَت فی سَبیلِ اللّهِ، وعینٌ غَضَّت عَن مَحارمِ اللّهِ، وعَینٌ فاضَت مِن خَشیة اللّهِ».
تمام چشم‌ها در روز قیامت گریان و چون چشمه روانند مگر سه چشم: چشم بیدارى کشیده در راه خدا و چشم فروهشته از حرام هاى الهى و چشم اشک بار از ترس خدا.[1]
[1] . الکافی: ج ۲ ص ۸۰ ح ۲ / چشم تماشا: ج۱ ص۱۴۴.
حضرت امیرالمؤمنین امام علی (علیه السلام) :
کُلُّ عَینٍ یَومَ القِیامَةِ باکِیَةٌ، وکُلُّ عَینٍ یَومَ القِیامَةِ ساهِرَةٌ، إلّا عَینَ مَنِ اختَصَّهُ اللّهُ بِکَرامَتِهِ، وبَکى عَلى ما یُنتَهَکُ مِنَ الحُسَینِ وآلِ مُحَمَّدٍ علیهم السلام.[1]
همه چشم‌ها در قیامت، گریان و بیدارند، جز چشمى که مشمول کرامت ویژه خدا باشد و به خاطر شکسته شدن حریم حسین علیه السلام و خاندان محمّد صلى الله علیه و آله، گریه کرده باشد.
[1] . دانش نامه امام حسین (ع) بر پایه قرآن و حدیث،ج10 . ص40، حدیث 2773.
حضرت امیرالمؤمنین علیه‌السلام:
البُکاءُ مِن خَشیةِ اللّهِ یُنیرُ القلبَ، و یَعْصِمُ مِن مُعاوَدَةِ الذَّنبِ
گریستن از ترس خدا دل را نورانى مىکند و از خو گرفتن و عادت به گناه(یا بازگشت به گناه) مصون مى دارد.
میزان الحکمه حدیث 1968.
بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم
«پیش از آن که فرعون دعوى خدایى کند، بر سر در قصرش نام خدا را نقش کرده بود. پس از طغیان فوق العادهاش و دعوى خدایى کردنش، فراموش کرد آن نقش را پاک کند. وقتى حضرت موسى علیه السلام نفرین کرد و عقوبتش به تأخیر افتاد از خداوند سببش را جویا شد، ندا رسید: تو گفتار و ادّعاى فرعون را مىبینى و ما نام خودمان را بر سر در قصرش، لذا پیش از عقوبت کردنش آن نام مبارک را از سر در قصرش پاک کرد».
لئالى الأخبار: 3/ 345
امام رضا علیه السلام :
المُذِیعُ بالسیّئةِ مَخذُولٌ ، و المُستَتِرُ بالسیّئةِ مَغفورٌ لَهُ
کسى که گناه[خود] را آشکار کند به حال خود وا نهاده شود و کسى که گناه را پوشیده بدارد ، آمرزیده گردد .
بحار الأنوار: 73/ 356/ 67.
امام صادق علیه السلام :
کَتَبَ رجلٌ إلى الحسینِ صلواتُ اللّه ِ علَیهِ : عِظْنِی بحَرفَینِ ؟ فکَتَبَ إلَیه : مَن حاوَلَ أمراً بمَعصیَةِ اللّه ِ کانَ أفوَتَ لِما یَرْجُو و أسرَعَ لِمَجِیءِ ما یَحذَرُ .
مردى به حسین ، صلوات اللّه علیه ، نوشت : مرا دو کلمه موعظه کن . ایشان در پاسخ او نوشت : هر که با نافرمانى خدا کارى را بجوید، مطلوب خود را بیشتر از دست دهد و به آمدنِ آنچه از آن مى ترسیده است، بیشتر شتاب بخشد .
بحار الأنوار: 73/ 392/ 3.
عواملی موجود هست که موجب سنگینی میزان اعمال می‌گردد.
امام سجاد (علیه السلام) از پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) نقل می‌کند که آن حضرت فرمود:
«ما یُوضَعُ فی میزانِ امْرِیٍ یَوْمَ القیامَةِ اَفْضَلُ مِنْ حُسْنِ الخُلْقِ»
«در میزان هیچ انسانی روز رستاخیز چیزی گرانبهاتر از خُلق نیکو نیست».[1]
حضرت رسول الله صلی الله علیه و آله:
مَن صامَ رَمَضانَ وقامَهُ إیمانا وَاحتِسابا غُفِرَ لَهُ ما تَقَدَّمَ مِن ذَنبِهِ،
هر کس رمضان را از روى ایمان و براى خدا و پاداش او، روزه بگیرد و به عبادت برخیزد، گناهان گذشته اش آمرزیده مى شود.
سنن الترمذی: ج 3 ص 67 ح 683
حضرت رسول الله صلی الله علیه و آله:
مَن قامَ لَیلَةَ القَدرِ إیمانا وَاحتِسابا غُفِرَ لَهُ ما تَقَدَّمَ مِن ذَنبِه
هر کس شبهای قدر را با ایمان و امید به اجر و پاداش بیدار و در آنها به عبادت بپردازد گناهان پیشین او بخشیده می شوند.
سنن الترمذی: ج 3 ص 67 ح 683
طراح و مدیر سایت:سید محمد علوی زاده
کپی برداری از مطالب با ذکر منبع و افزودن لینکش سایت باعث امتنان و مسرت است و بدون آن بلامانع.
