فلسفه تحریم رقص
فقها در مورد رقص، دیدگاه هاى مختلفى دارند. برخى به جواز آن براى هم جنس و نیز زن براى شوهر، نظر داده اند و برخى دیگر نیز تنها رقص زن براى شوهر را مجاز دانسته اند. دلایل فقهى این دو دیدگاه، در کتاب هاى مربوطه، موجود است.
مستند کسانى که رقص را حرام دانسته اند، احادیثى است که در آن از برخى امور از جمله رقص نهى شده است. پیرامون دلیل عقلى و به تعبیر دقیق تر دلیل عقلایى یا فلسفه تحریم آن نیز گفتنى است که فلسفه بعضى از احکام را باید در غایات و نتایجى که یک کار به دنبال دارد، جست و جو کرد. از دیدگاه اسلام، چون انسان موجودى با کرامت و داراى ارزش فوق العاده است، بایستى تمام همت خود را مصروف کمال خواهى کند و براى این منظور، زمینه ها را فراهم ساخته و از آنچه که او را از این هدف باز مى دارد، پرهیز کند. از جمله موانع جدى انسان در این راه، اشتغال به لهو و لعب و غفلتى است که از این طریق عاید انسان مى گردد.
- دوشنبه ۹ دی ۹۲
- ۰۸:۳۶
- ۱۷۳۰
- ۰