گناه شناسی

امام باقر علیه السلام‏ درباره آیه «و لا تَقْرَبُوا الزِنا إنّه کانَ فاحِشَةً» «و به زنا نزدیک مشوید که آن فحشاست» فرمود: یعنى، مَعصیَةً و مَقْتا فإنّ اللّهَ یَمقُتُهُ و یُبغِضُهُ معصیت و نفرت انگیز است؛ زیرا خداوند زنا را دشمن مى‏دارد و از آن نفرت دارد. فرمود: «و ساءَ سَبِیلًا» «و بد راهى است» هُو أشَدُّ الناسِ‏ عَذابا عذاب زناکار از همه گنهکاران سخت‏تر است  و الزنا مِن أکبَرِ الکَبائرِ زنا از بزرگترین گناهان کبیره است.

بحار الأنوار: 79/ 19/ 5.

درباره عذاب زناکار این پستها را هم ببینید:

داستانی از عقوبت تجاوز به ناموس مردم و سختی جان کندن

سخت‏ ترین عذابها در روز قیامت

«وَ أَمْطَرْنا عَلَیْها حِجارَةً مِنْ سِجِّیلٍ مَنْضُودٍ مُسَوَّمَةً عِنْدَ رَبِّکَ وَ ما هِیَ مِنَ الظَّالِمِینَ بِبَعِیدٍ »

پس همین که امر ما آمد سرزمین‏شان را زیر و رو نموده بلندیهایش را پست ، و پستى‏هایش را بلند کردیم و بارانی از کلوخ بر آن سرزمین باریدیم ، کلوخ‏هایی چون دانه‏‎‏های تسبیح ردیف شده کلوخ‏هایی که در علم پروردگارت نشان دار بودند و این عذاب از هیچ قومی ستمگر به دور نیست»

(هود 82 و 83)

به عنوان شاهد مثال این چند پست را ببینید:

عاقبت جنازه همجنس باز

اشاره: حرمت قطعی لواط

خداوند در قرآن کریم می‌فرماید:

وَ لُوطاً إِذْ قٰالَ لِقَوْمِهِ أَ تَأْتُونَ الْفٰاحِشَةَ مٰا سَبَقَکُمْ بِهٰا مِنْ أَحَدٍ مِنَ الْعٰالَمِینَ. إِنَّکُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجٰالَ شَهْوَةً مِنْ دُونِ النِّسٰاءِ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ مُسْرِفُونَ؛[1]

[به خاطر آورید] لوط را، هنگامی که به قوم خود گفت: «آیا عمل بسیار زشتی را انجام می‌دهید که هیچ یک از جهانیان، پیش از شما انجام نداده است؟! آیا شما از روی شهوت به جای زنان به سراغ مردان می‌روید؟! شما اسراف کار [و منحرف] هستید!

و در جای دیگر می‌فرماید:

وَ لُوطاً إِذْ قٰالَ لِقَوْمِهِ أَ تَأْتُونَ الْفٰاحِشَةَ وَ أَنْتُمْ تُبْصِرُونَ أَ إِنَّکُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجٰالَ شَهْوَةً مِنْ دُونِ النِّسٰاءِ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ تَجْهَلُونَ؛[2]

لوط را [به یاد آور] هنگامی که به قوم خود گفت: «آیا به سراغ کار بسیارزشتی می‌روید در حالی که [نتایج شوم آن را] می‌بینید؟! آیا شمابه جای زنان، از روی شهوت به سراغ مردان می‌روید؟! شما نادانید!

امام باقر علیه السلام ـ درباره آیه « لَم یُصِرُّوا عَلَى مَا فَعَلُوا »« بر آنچه انجام دادند (گناه)، اصرار نمی‏ورزند ... » (آل عمران135) فرمود :

 الإصرارُ أن یُذنِبَ العَبدُ و لا یَستَغفِرَ ، و لا یُحَدِّثَ نفسَهُ بالتوبةِ فذلکَ الإصرارُ .

 اصرار بر گناه این است که بنده گناه کند و آمرزش نطلبد و در فکر توبه هم نباشد . این است اصرار [بر گناه] .

بحار الأنوار: 6/ 32/ 40.

وَ أَقِمِ الصَّلاةَ طَرَفَیِ النَّهارِ وَ زُلَفًا مِنَ اللَّیْلِ إِنَّ الْحَسَناتِ یُذْهِبْنَ السَّیِّئاتِ ذلِکَ ذِکْری‏ لِلذّاکِرینَ

 هود/ 114

در دو طرف روز، و اوایل شب، نماز را برپا دار; چرا که حسنات، سیئات (و آثار آنها را) از بین می‏برند; این تذکری است برای کسانی که اهل تذکرند.

حضرت امیرالمؤمنین امام علی (علیه السلام) :

إنّ اللّهَ عزّ و جلّ یُکَفِّرُ بکلِّ حَسَنةٍ سیّئةً، قالَ اللّهُ عزّ و جلّ: «إنّ الحَسَناتِ یُذْهِبْنَ السیّئاتِ».

خداوند متعال با هر کار نیکى، یک کار بد را مى‏زداید. خداوند عزّ و جلّ فرموده است: «همانا نیکیها بدیها را از میان مى‏برد»

میزان الحکمه حدیث 6894.  

مَن جَاء بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثَالِهَا وَمَن جَاء بِالسَّیِّئَةِ فَلاَ یُجْزَى إِلاَّ مِثْلَهَا وَهُمْ لاَ یُظْلَمُونَ

هر کس‌ کار نیکی‌ (به آخرت) بیاورد (و با گناهان آنها را از بین نبرد) ده‌ برابر آن‌ (پاداش‌) دارد و هر کس‌کار بدی‌ بیاورد جز به‌ مانند آن‌ کیفر نبیند و بر آنان‌ ستمی‌ نرود.(انعام آیه 160.)

به به عجب فضل و کرمی!!!

چه‌ تشویق‌ بزرگ‌ و چه‌ جایزه ارزشمند و عجب‌ امتیاز ممتازی‌ است‌ برای‌ نیکوکاران‌!!

راستی چقدر باید انسان از کاروان سعادت دور بیفتد که در عین حالیکه گناه او یکی و خوبی او ده برابر نوشته می‏شود مع ذلک گناهان او بیشتر و سنگین‏تر باشد.

امام زین العابدین علیه السلام :

یا سَوأتاهُ لِمَن غَلَبَت إحداتُهُ عَشَراتِهِ

بدا به حال کسى که یک هایش (گناهانش) بر ده هایش (حسناتش) چیره شود . (تحف العقول ص 203.)

یکی از موضوعات منفی ای که در جامعه امروز ما رواج یافته و در شرع مقدس اسلام نسبت به آن نهی شدید صورت گرفته قسم خوردن است. البته قسم خوردن انواع مختلفی دارد که در برخی موارد حرمت دارد و در بعضی نیز کراهت شدید. اگر سوگند و قسم ما همراه با اسامی جلاله و صفات مخصوص خداوند باشد مثلا بگوید: "به خدا قسم" یا "به الله قسم" آنگاه در صورت دروغ بودن علاوه بر حرمت شامل کفاره نیز خواهد شد.
در آیه ۸۹ سوره مائده آمده است:

سخن چینی در قرآن

قرآن مجید در نکوهش سخن چینی می فرماید: «وَیْلٌ لِکُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ»؛ وای بر هر عیب جوی سخن چین. (سوره همزه، 1)

در مورد دیگر می فرماید: «هَمّازٍ مَشّاءٍ بِنَمیمٍ»؛ از کسانی که بسیار عیب جو و سخن چین هستند پیروی مکن. (سوره قلم، 11)