گناه شناسی

امام صادق علیه السلام:

أقذَرُ الذُّنوبِ ثلاثةٌ: قَتلُ البَهیمةِ، و حَبسُ مَهرِ المرأةِ، و مَنعُ الأجیرِ أجرَهُ.

اکسی که دعا می کند و از درگاه خداوند درخواستی دارد چون خواسته اش برآورده نمی شود و دعایش مستجاب نمی گردد، ممکن است گمان کند که نظر رحمت خداوند از او برگشته است و ناامید گردد.

پیامبراکرم (صلی الله علیه و آله):

إنَّ اللّهَ تعالى یَقبَلُ‏ تَوبَةَ العبدِ ما لَم یُغَرْغِرْ.

 خدای تعالی توبه بنده را پیش از آنکه نفسش به شماره افتد می‌پذیرد.

کنز العمّال: 10187.

پیامبر خدا صلى الله علیه و آله:

 لَن یَعمَلَ ابنُ آدَمَ عَملًا أعظَمَ عِندَ اللّهِ تبارکَ و تعالى مِن رَجُلٍ قَتَلَ نَبیّا أو إماما، أو هَدَمَ الکَعبَةَ التی جَعَلَها اللّهُ عزّ و جلّ قِبلَةً لِعِبادِهِ، أو أفرَغَ ماءَهُ فی امرَأةٍ حَراما.

آدمیزاد هیچ کار [گناهى‏] نکرد که نزد خداوند تبارک و تعالى سنگین‏تر از این باشد که پیامبرى یا امامى را بکشد، یا کعبه را، که خداوند عزّ و جلّ قبله بندگان خود قرار داده است، ویران کند، یا به حرام، نطفه اش را در رحم زنی قرار دهد.

میزان الحکمه، ج‏5،40،حدیث: 7834.

در نهج البلاغه علی‌علیه السلام بعد از آنکه داستان برادرش عقیل را که فقیر شده بود و نزد امام‌علیه السلام آمده تا چیزی بگیرد، را نقل نموده می‌فرماید:

سئوال: اجرت گرفتن بابت تراشیدن ریش چه حکمی دارد؟

جواب: پولی را که پیرایش گر و تراشنده ی ریش به عنوان اجرت می گیرد حرام است.

چرا که رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند:

اذا حرم الله شیئاً حرم ثمنه.

وقتی خدا چیزی را حرام نموده اجرت آنرا نیز حرام کرده است.

محمّدبن مسلم نقل مى‏کند که از امام باقر علیه‏ السلام شنیدم که فرمود:

الغناء ممّا وعداللّه‏ علیه النار، و تلا هذه الایة: «و من النّاس من یشترى لهوالحدیث لیضل عن سبیل اللّه‏...»؛[1]

غنا از آن گناهانى است که خدا بر آن وعده‏ىِ آتش داده است و در این آیه آمده است که: «و از مردم کسانى هستند که سخن لهو را مى‏خرند تا از راه خدا گمراه کنند».[2]

فَاجْتَنِبُوا الرِّجْسَ مِنَ الْأَوْثَانِ وَاجْتَنِبُوا قَوْلَ الزُّورِ» حج/51

از بت‏هاى پلید و «سخن زور» اجتناب کنید.

زید شحام نقل می کند: از امام صادق علیه‏السلام در باره‏ىِ این قول خداى عزّ و جل که«واجتنبوا قول الزور؛ از قول زور اجتناب کنید» پرسیدم، حضرت فرمود:

قول الزور الغناء؛(1) قول زور همان غناست.(2)

در روایتى صحیح از امام صادق علیه‏السلام نقل شده است که در تفسیر این آیه فرمود:

منه قول الرجل للذى یغنّى اَحْسَنْتَ؛(3) از جمله [مصادیق] قول زور، سخن کسى است که به غناکننده مى‏گوید: احسنت.

پاورقی:

1 . وسائل، ج12، ص225، باب 99 از ابواب ما یکتسب به، حدیث 2

2 . روایاتى دیگر به همین مضمون از امام صادق علیه‏السلام با طرق مختلف نقل شده‏است که در کتاب وسائل الشیعه، ج12، باب 99، از ابواب «ما یکتسب به» احادیث 8 و 9 آمده است. شیخ صدوق نیز در معانى الاخبار صفحه‏ىِ 349 روایتى نزدیک به این معنا آورده است.

3. سیدهاشم حسینى بحرانى؛ البرهان فی تفسیر القرآن، اسماعیلیان، قم، ج3، ص90

مطالعه بیشتر در: bit.ly/1RomVA3

خداوند اراده اش این است که بندگانش پاک به ملاقات او روند، برای پاک شدن بندگان راه های مختلفی وجود دارد که قسمتی در اختیار بندگان است (مثل توبه و انجام اعمال صالح) و قسمت دیگر در اختیار او نیست.

برای این پاک کننده های گناهان تعابیر مختلفی در روایات وجود دارد از جمله کفاره، محو کننده، موجب مغفرت، تبدیل کننده به حسنات و ... که همانطوری که از ظاهر این تعابیر پیداست بعید است همه آنها به یک معنی باشند.

به هر حال ما از تعبیر کفاره گناهان شروع کردیم و اینکه چه چیزهایی کفاره گناهان هستند!

خدا می بیند و می پوشاند

امّا مردم نمی بینند و فریاد می زنند

امام صادق علیه السلام: