سؤال: چرا بعضى با دیدن معجزات و کمالات انبیا، باز هم ایمان نمىآورند؟ یا با روشن بودن حق چراآن را قبول نمی کنند؟!
پاسخ: انکار آن بزرگواران و عدم پذیرش حق گاهى به خاطر تقلید نابجا از نیاکان است، گاهى به خاطر حفظ منافع شخصى است و گاهى به خاطر خودبینىها و تعصّبهاى نابجاست.
اگر در شب لامپى روشن نباشد، ستارگان آسمان را مىبینیم، امّا اگر چراغ خانه خود را روشن کنیم، دیگر نور بسیارى از ستارهها را نمىبینم. کسى هم که خود را ببیند، از دیدن کمالات دیگران عاجز مىشود.
شخصى سوار بر اسب به نهرى رسید که آب کمى داشت و اسب مىتوانست به راحتى از آب عبور کند لکن اسب ایستاد. صاحب اسب هرچه افسار حیوان را کشید، اسب جلو نرفت، به پشت او کوبید باز هم اسب نرفت. مرد حکیمى که این صحنه را مشاهده مىکرد به او گفت: آب را گل آلود کن، اسب از نهر رد مىشود. او آب را گل کرد، اسب حرکت کرد و از نهر گذشت. صاحب اسب، حکمت این کار را پرسید، مرد حکیم گفت: آب که تمیز است، اسب خود را در آب مىبیند و حاضر نمىشود پا روى خود بگذارد، لذا حرکت نمىکند. انسانهایى هم که خود را ببینند (مقام خود، منافع خود، قبیله خود، حزب خود و ...) حاضر نمىشوند پا روى آن بگذارند، لذا حرکت و تکاملى ندارند.
پرسش هاى مهم، پاسخ هاى کوتاه(تمثیلات)، ص: 69
- شنبه ۳۰ مرداد ۹۵
- ۱۸:۴۶
- ۶۷۹
- ۰
