گناه شناسی

شیخ طوسى از حضرت صادق علیه السّلام روایت مى‏کند که مردى پیر از عابدهاى بنى اسرائیل مشغول نماز بود که دید دو طفل خروسى را گرفتند و پرش را مى‏کنند و آن خروس ناله و فریاد مى‏کند. پس آن عابد همان‏طور مشغول نماز بود و آن حیوان را نجات نداد و از بچه‏ها جلوگیرى نکرد. پس خداوند به زمین وحى فرمود آن عابد را فروبر، و تا آخر دنیا فرومى‏رود.

گناهان کبیره ؛ ج‏2 ؛ ص70

از گناهانى که به کبیره بودنش تصریح شده، یارى نکردن مظلومین و جلوگیرى نکردن از ستم به ایشان است، چنانچه از حضرت صادق علیه السّلام‏ روایت شده است که می فرمایند:

أَنَّ الْکَبَائِر... وَ تَرْکُ‏ مَعُونَةِ الْمَظْلُومِینَ‏،

یعنى از جمله گناهان کبیره، یارى نکردن ستمدیدگان است.

الوسائل 11: 262/ 36.

پیامبر خدا صلى الله علیه و آله:

مَن أصبَحَ لا یَهتَمُّ بِامورِ المُسلمینَ فَلَیسَ مِنهُم، و مَن سَمِعَ رَجلًا یُنادِی: یا لَلمسلمینَ‏! فَلَم یُجِبهُ فلَیسَ بمُسلِمٍ.

هر که روز خود را آغاز کند و دغدغه امور (مشکلات) مسلمانان را نداشته باشد، از آنان نیست و هر که فریاد کمک خواهىِ مردى را بشنود و به کمکش نشتابد، مسلمان نیست.

الکافی: 2/ 164/ 5.

امام صادق علیه السلام:

ما مِن مُؤمِنٍ یَخذُلُ أخاهُ وهُوَ یَقدِرُ عَلى نُصرَتِهِ إلّا خَذَلَهُ اللّهُ فِی الدُّنیا وَالآخِرَةِ.

هیچ مؤمنى نیست که برادرش را بى ‏یاور بگذارد، در حالى که مى‏تواند او را یارى رساند، مگر آن که خداوند، در دنیا و آخرت، او را بى‏یاور مى‏گذارد.

 ثواب الأعمال: ص 177 ح 1، الأمالی للصدوق: ص 574 ح 785،  بحار الأنوار: ج 75 ص 17 ح 1.

پیامبر خدا صلى الله علیه و آله :

مَن أعرَضَ عن مُحَرَّمٍ أبدَلَهُ اللّه ُ بهِ عِبادَةً تَسُرُّهُ .

هر که از کارى حرام روى گرداند، خداوند به جاى آن عبادتى شاد کننده عطایش فرماید.

 بحار الأنوار: 77/ 121/ 20.

امام صادق(علیه السلام)

کُلُّ ذی‌صَناعَةٍ مُضطَرًّ اِلی ثَلاثِ خِصالٍ یَحْتلِبُ بِها الْکَسْبَ: و هُوَ اَن یَکُونَ حاذِقاً بِعِلْمٍ مُؤَدّیاً لِلْاَمانَةِ فیهِ، مُسْتَمیلاً لِمَنِ اسْتَعْمَلَهُ

هر اهل فنی برای موفقیت در کسب و کار خود (که کارش بگیرد) به سه مطلب نیازمند است:

- تخصص و باهوشی در فن و حرفه مورد نظر.

- امین باشد و در کار و مال مردم، امانت و درستی را حفظ کند.

- با کارفرما و صاحب کار، خوش‌برخورد و خوش‌قلب باشد.

بحارالانوار، ج75، ح235

درمان گناه با نسخه امیرالمؤمنین علیه السلام

کمیل یکى از یاران مخلص امیرالمؤمنین است ، مى گوید:
از امیرالمؤمنین (ع ) پرسیدم ، انسان گاهى گرفتار گناه مى شود و به دنبال آن از خدا آمرزش مى خواهد، حد آمرزش خواستن چیست ؟
فرمود:
حد آن توبه کردن است .
کمیل : همین مقدار؟
امام (علیه السلام ) نه !
کمیل : پس چگونه است ؟
امام : هرگاه بنده گناه کرد، با حرکت دادن بگوید استغفرالله .
کمیل : منظور از حرکت دادن چیست ؟
امام : حرکت دادن دو لب و زبان ، به شرط این که دنبال آن حقیقت نیز باشد.
کمیل : حقیقت چیست ؟
امام : دل او پاک باشد و در باطن تصمیم بگیرد و به گناهى که از آن استغفار کرده باز نگردد.
کمیل : اگر این کارها را انجام دادم از استغفار کنندگان هستم ؟

أقرَبُ ما یکونُ العَبدُ مِن اللّه ِ جلَّ و عَزَّ إذا خَفَّ بَطنُهُ ، و أبغَضُ ما یکونُ العَبدُ إلَى اللّه ِ عَزَّ و جلَّ إذا امتَلَأَ بَطنُهُ .

میزان الحکمه، ج‏9، ص: 383، حدیث16785

حضرت سلیمان علیه السلام از معدود انبیائیست که به حکومت و پادشاهی رسید و تنها پیغمبریست که بر همه موجودات مناطق تحت امرش حتی شیاطین تسلط کامل و حکومت داشت، اما جالب اینجاست که با آن همه عزت، شوکت و قدرت ارتزاق ایشان از طریق بافت حصیر و زنبیل و فروش آنها بوده!! نه غارت بیت المال!

امام عسکرى علیه السلام:

 جُعِلَتِ الخَبائثُ فی بَیتٍ وجُعِلَ مِفتاحُهُ الکذبَ.

[همه‏] پلیدیها در یک خانه نهاده شده و کلید آن، دروغ قرار داده شده است.

 الدّرة الباهرة: 43.

امیدوارم مسئولین ما به ملت دروغ نگن، وعده های دروغین ندن، وعده‏‎ای ندن که نمی تونن بهش عمل کنن یا جرأت و جسارت عذرخواهی بخاطر عملی نکردن وعده هاشونو داشته باشند.

ان شاءالله