حضرت امیرالمؤمنین امام علی (علیه السلام) :

کُلُّ عَینٍ یَومَ القِیامَةِ باکِیَةٌ، وکُلُّ عَینٍ یَومَ القِیامَةِ ساهِرَةٌ، إلّا عَینَ مَنِ اختَصَّهُ اللّهُ بِکَرامَتِهِ، وبَکى عَلى ما یُنتَهَکُ مِنَ الحُسَینِ وآلِ مُحَمَّدٍ علیهم السلام.[1]

همه چشم‏ها در قیامت، گریان و بیدارند، جز چشمى که مشمول کرامت ویژه خدا باشد و به خاطر شکسته شدن حریم حسین علیه السلام و خاندان محمّد صلى الله علیه و آله، گریه کرده باشد.

[1] . دانش نامه امام حسین (ع) بر پایه قرآن و حدیث،ج‏10 . ص40، حدیث 2773.

حضرت امیرالمؤمنین علیه‌السلام:

البُکاءُ مِن خَشیةِ اللّهِ یُنیرُ القلبَ، و یَعْصِمُ مِن مُعاوَدَةِ الذَّنبِ

گریستن از ترس خدا دل را نورانى مى‏کند و از خو گرفتن و عادت به گناه(یا بازگشت به گناه)‏ مصون مى‏ دارد.

میزان الحکمه حدیث 1968.

نگهداری عمل سخت تر از عمل!؟

امام باقر (علیه السلام) فرمود:
 الْإِبْقَاءُ عَلَى الْعَمَلِ أَشَدُّ مِنَ الْعَمَلِ قَالَ وَ مَا الْإِبْقَاءُ عَلَى الْعَمَلِ قَالَ یَصِلُ الرَّجُلُ بِصِلَةٍ وَ یُنْفِقُ نَفَقَةً لِلَّهِ وَحْدَهُ لَا شَرِیکَ لَهُ فَکُتِبَ لَهُ سِرّاً ثُمَّ یَذْکُرُهَا وَ تُمْحَى فَتُکْتَبُ لَهُ عَلَانِیَةً ثُمَّ یَذْکُرُهَا فَتُمْحَى وَ تُکْتَبُ لَهُ رِیَاءً
نگهدارى عمل از خود عمل مشکل تر است. راوى گفت: نگهدارى عمل یعنى چه؟
امام فرمود: یعنى انسان عملى براى خداى یکتا دور از چشم مردم انجام مى دهد و در نامه عمل او همینطور ثبت مى شود؛ بعد آن عمل را بازگو مى کند؛ آن عمل از صورت یک عمل سرّى محو مى شود و به عنوان یک عمل علنى در نامه عمل او ثبت مى گردد. بار دیگر آن عمل را بازگو مى کند. در اینوقت آن عمل از دیوان حسنات محو مى شود و به عنوان یک عمل «ریائى» در دیوان سیّئات او ثبت مى گردد.

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏2، ص: 297

حدیث تکان دهنده استاد رائفی پور درباره نگه داری سگ در خانه

قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(ص): إِنَّ جَبْرَئِیلَ أَتَانِی فَقَالَ إِنَّا مَعْشَرَ الْمَلَائِکَة لَا نَدْخُلُ بَیْتاً فِیهِ کَلْبٌ وَ لَا تِمْثَالُ جَسَدٍ وَ لَا إِنَاءٌ یُبَالُ فِیه‏.

پیامبر اسلام(ص) فرمود: همانا جبرئیل بر من وارد شد و گفت: ما ملائکه بر خانه ای که در آن سگ و مجسمه و ظرفی که در آن ادرار می کنند، وجود دارد، داخل نمی شویم.
بحار الأنوار، ج‏۵۶،  ص۱۷۷

بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم

«پیش از آن که فرعون دعوى خدایى کند، بر سر در قصرش نام خدا را نقش کرده بود. پس از طغیان فوق العاده‏اش و دعوى خدایى کردنش، فراموش کرد آن نقش را پاک کند. وقتى حضرت موسى علیه السلام نفرین کرد و عقوبتش به تأخیر افتاد از خداوند سببش را جویا شد، ندا رسید: تو گفتار و ادّعاى فرعون را مى‏بینى و ما نام خودمان‏ را بر سر در قصرش، لذا پیش از عقوبت کردنش آن نام مبارک را از سر در قصرش پاک کرد».

لئالى الأخبار: 3/ 345

امام رضا علیه السلام :

المُذِیعُ بالسیّئةِ مَخذُولٌ ، و المُستَتِرُ بالسیّئةِ مَغفورٌ لَهُ

 کسى که گناه[خود] را آشکار کند به حال خود وا نهاده شود و کسى که گناه را پوشیده بدارد ، آمرزیده گردد .

 بحار الأنوار: 73/ 356/ 67.

پیامبر خدا صلى الله علیه و آله :

کُلُّ اُمَّتِی مُعافى إلاّ المُجاهِرِینَ الذینَ یَعمَلونَ العَمَلَ باللیلِ فَیَستُرُهُ رَبُّهُ ، ثمّ یُصبِحُ فیقولُ : یا فلانُ إنّی عَمِلتُ البارِحةَ کذا و کذا ! .

همه امّت من بخشوده مى شوند، مگر پرده دران ؛ یعنى کسانى که در شب، کارى [خلاف ]انجام مى دهند و پروردگارشان آن را پرده پوشى مى کند، اما صبح که مى شود مى گویند : فلانى! من دیشب چنین و چنان کردم .

 کنز العمّال: 10338.

امام صادق علیه السلام :

 کَتَبَ رجلٌ إلى الحسینِ صلواتُ اللّه ِ علَیهِ : عِظْنِی بحَرفَینِ ؟ فکَتَبَ إلَیه : مَن حاوَلَ أمراً بمَعصیَةِ اللّه ِ کانَ أفوَتَ لِما یَرْجُو و أسرَعَ لِمَجِیءِ ما یَحذَرُ .

مردى به حسین ، صلوات اللّه علیه ، نوشت : مرا دو کلمه موعظه کن . ایشان در پاسخ او نوشت : هر که با نافرمانى خدا کارى را بجوید، مطلوب خود را بیشتر از دست دهد و به آمدنِ آنچه از آن مى ترسیده است، بیشتر شتاب بخشد .

بحار الأنوار: 73/ 392/ 3.

عواملی موجود هست که موجب سنگینی میزان اعمال می‌گردد.

اخلاق نیکو

امام سجاد (علیه السلام) از پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) نقل می‌کند که آن حضرت فرمود:

«ما یُوضَعُ فی میزانِ امْرِیٍ یَوْمَ القیامَةِ اَفْضَلُ مِنْ حُسْنِ الخُلْقِ»

«در میزان هیچ انسانی روز رستاخیز چیزی گرانبهاتر از خُلق نیکو نیست».[1]

«و نَضَعُ المَوازینَ القِسْطَ لِیَوْمِ القِیامَةِ».

«و روز قیامت ترازوهاى عدل را وا می‏نهیم».[1]

زیارت نامه مطلقه حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام:  «السّلامُ علَی میزانِ الأعمالِ»[2].

میزان عدل الهى که سر سوزنى انحراف ندارد «علىّ بن ابى طالب‏» است. نماز اوّلین و آخرین را بیاورند، میزانش نماز على است. از حضرت صادق علیه السلام مروى است که فرمود: «الموازینُ هُمُ الاَنبیَاء وَ الاَوصیَاء »؛[3] موازینى که بر پا مى‏شود تا عبادات و افعال خلق سنجیده شود، انبیا و اوصیایند».