گناه شناسی

خیلی از مردم بخاطر فرزندان و خانواده دچار گناه می شوند، با نافرمانی پروردگار و پا گذاشتن روی حقوق مردم، معصیت کار میشوند و در توجیه می گویند: بخاطر آسایش و محبت به خانواده این کارها را مرتکب شدم!

امام حسن عسکرى‏ علیه السلام:

إنَّ الوُصولَ إلَى اللّهِ عَزَّ و جلَّ سَفَرٌ لا یُدرَکُ إلّا بامتِطاءِ اللَّیلِ.

 رسیدن به خداوند عزّ و جلّ سفرى است که جز با نشستن بر مرکب شب، پیموده نشود.

میزان الحکمه    ج‏9،  ص 386 ، حدیث 16798.

امام صادق علیه‏السلام:

اجتَنِبُوا المَعاصِیَ لَیلَةَ الجُمُعَةِ؛ فَإِنَّ السَّیِّئَةَ مُضاعَفَةٌ وَالحَسَنَةَ مُضاعَفَةٌ.

ومَن تَرَکَ مَعصِیَةَ اللّهِ لَیلَةَ الجُمُعَةِ غَفَرَ اللّهُ لَهُ کُلَّ ما سَلَفَ فیهِ، وقیلَ لَهُ: استَأنِفِ العَمَلَ، ومَن بارَزَ اللّهَ لَیلَةَ الجُمُعَةِ بِمَعصِیَةٍ أخَذَهُ اللّهُ بِکُلِّ ما عَمِلَ فی عُمُرِهِ، وضاعَفَ عَلَیهِ العَذابَ بِهذِهِ المَعصِیَةِ.

...آتَیْتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ مُحْصِنِینَ غَیْرَ مُسَافِحِینَ وَلاَ مُتَّخِذِی أَخْدَانٍ...

...مهرهایشان را به ایشان بدهید در حالى که خود پاکدامن باشید نه زناکار و نه آنکه زنان را در پنهانى دوست‏ خود بگیرید...

مائده/5

فَانکِحُوهُنَّ بِإِذْنِ أَهْلِهِنَّ وَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ مُحْصَنَاتٍ غَیْرَ مُسَافِحَاتٍ وَلاَ مُتَّخِذَاتِ أَخْدَانٍ

پس آنان را با اجازه خانواده‏شان به همسرىِ [خود] درآورید و مهرشان را به طور پسندیده به آنان بدهید [به شرط آنکه‏] پاکدامن باشند نه زناکار، و دوست‏گیران پنهانى نباشند.

سوره نساء / 25

«موریس دبس» گوید:
«دیر یا زود غریزه جنسی مخصوصاً‌ در نزد پسران تا سرحدّ وجدان نفود کرده و تحریکات شهوانی همچون تصادم امواج به ساحل شروع به مبارزه می‎نماید، عمل این غریزه آن قدر قوی است که در واقع، مرکز تحریکات مستقیم برای تمام آرزوهای اعضای مختلف بدن می‎گردد... و در سن هفده - هجده سالگی مالک اصلی (حساسیت انسان) می‎شود و آنگاه تمام نظاهرات محبت‎آمیز انسان از غریزه جنسی سرچشمه می‎گیرد.»

گفتار فلسفی، جوان (محمد تقی فلسفی، چاپ 5)، نشر معارف تهران 1344 ص307.

مطالب بیشتر در http://bit.ly/1PDlTvD

حضرت رسولُ اللّهِ صلى الله علیه و آله:

مَن شَرِبَ الخَمرَ لَم یُقْبَلْ مِنهُ صَلاةٌ أربَعینَ لَیلَةً، فإنْ عادَ فأربَعینَ لَیلَةً مِن یَومِ شَرِبَها، فإنْ ماتَ فی تِلکَ الأربَعینَ مِن غَیرِ تَوبَةٍ سَقاهُ اللّهُ یَومَ القِیامَةِ مِن طِینَةِ خَبالٍ.
کسى که شراب بنوشد تا چهل شب نمازى از او پذیرفته نشود و اگر دوباره نوشید، از روزى که نوشیده تا چهل شب دیگر نمازش پذیرفته نشود و اگر در خلال آن چهل روز بمیرد و توبه نکرده باشد، خداوند در روز رستاخیز او را از زردابه بدن دوزخیان، بنوشاند.

بحار الأنوار: 79/ 131/ 20.

توجه:

دقت شود که عدم پذیرش نماز به معنی بطلان نماز یا جواز ترک نماز در این چهل روز نیست، بلکه اگر نماز ترک شود جرمی سنگین تر به جرائم این فرد افزوده خواهد شد.

البته بعید نیست که با توجه به قرینه ادامه حدیث در صورت توبه این اثر گناه (عدم پذیرش نماز) هم برداشته شود.

شخصى خدمت حضرت امیرالمؤمنین على (علیه السلام ) رسید و عرض کرد: نمی دانم چرا گره به کارم افتاده و از نظر رزق و روزی در مضیقه به سر می برم!؟؟

حضرت پرسیدند: گویا با قلم گره خورده چیزى مى نویسى ؟ (بسته شده به جایی مثل خودکارهای موجود در بانکها)

او عرض کرد: نه .

مقام معظم رهبری زمینه توفیقشان را بخاطر یک کار نیک به پدرش می داند و در این زمینه می فرماید:

بد نیست من مطلبی را از خودم برای شما نقل کنم . بنده اگر در زندگی خود در هر زمینه توفیقاتی داشته ام ، وقتی محاسبه می کنم ، به نظرم می رسد که این توفیقات باید از یک کار نیکی که من به یکی از والدینم کرده ام ، باشد.

مرحوم پدرم در سنین پیری ، تقریبا بیست و چند سال قبل از فوتش (که مرد هفتاد ساله بود) به بیماری آب چشم ، که انسان نابینا می شود، دچار شد. بنده آن وقت در قم بودم . تدریجا در نامه هایی که ایشان برای ما می نوشت ، این روشن شد که ایشان چشمش درست نمی بیند. من به مشهد آمدم و دیدم چشم ایشان محتاج دکتر است .

قدری به دکتر مراجعه کردم و بعد برای تحصیل به قم برگشتم ، چون من از قبل ساکن قم بودم ، باز ایام تعطیل شد و من مجددا به مشهد رفتم و کمی به ایشان رسیدگی کردم و دوباره برای تحصیلات به قم برگشتم .

عالم ثقه ((شیخ باقر کاظمى )) مجاور نجف اشرف از شخص صادقى که دلاک بود نقل کرد که او گفت : مرا پدر پیرى بود که در خدمتگذارى او کوتاهى نمى کردم ، حتى براى او آب در مستراح حاضر مى کردم و مى ایستادم تا بیرون بیاید؛ و همیشه مواظب خدمت او بودم مگر شب چهارشنبه که به مسجد سهله مى رفتم ، تا امام زمان علیه السلام را ببینم . شب چهارشنبه آخرى براى من میسر نشد مگر نزدیک مغرب ، پس تنها و شبانه راه افتادم .