گناه شناسی

امام صادق علیه السلام از پیامبر نقل فرمود: که آن حضرت فرمودند:

انّ اللّه عزّ و جلّ وکّل ملائکته بالدعاء للصائمین و قال اخبرنی جبرئیل عن ربّه انه قال: ما امرت ملائکتی بالدعاء لاحد الّا استجیب لهم فیه.

خدای متعال به فرشتگان وکالت داده تا برای روزه داران دعا کنند و فرمود: جبرئیل از سوی خدا به من خبر داد که خدا فرمود: فرشتگان را امر به دعا نکردم جز این که آن را اجابت خواهم کرد.

اصول کافی، ج 4، ص 64.

توجه داشته باشید که روزه درمان نمی کند بلکه پیشگیری می نماید و هر عاقلی واقف است که پیشگیری بهتر از درمان است.

پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله فرمود:

ان اللّه اوحی الی نبیّ من بنی اسرائیل: اخبر قومک ان لیس عبد یصوم یوماً ابتغاء وجهی الا صحّت جسمه واعظمت اجره؛

حضرت علی‌بن‌موسی‌الرضا (علیه‌السلام) به روایت از پدرش علی‌بن‌ابی‌طالب (علیه‌السلام) از آخرین جمعه از ماه شعبان یکی از سال‌های پربرکت رسالت نبی اکرم خبر داده است که پیامبر در جمع پیروانش خدا را حمد و ثنا گفت و درباره عظمت ماه هبارک رمضان فرمود:

«اى مردم! همانا ماه خدا ، همراه با برکت و رحمت و آمرزش ، به شما روى آورده است ؛ ماهى که نزد خدا برترینِ ماه هاست و روزهایش برترینِ روزها ،

شب هایش برترینِ شب ها و ساعاتش برترینِ ساعات است .

یکى از عوامل مۆثر در سرنوشت انسان، خواندن قرآن و دعا مخصوصا در ماه مبارک رمضان است و اگر ما به آثار خواندن قرآن توجه داشته باشیم و قرآن را مانند دوستى در زندگى انتخاب کنیم، آیاتش را بخوانیم و در معانى آسمانى‌اش تفکر کنیم، پس از مدتى زندگى‌مان سرشار از نور، روشنایى، طراوت و زیبایى می‌شود.

قرآن، کتاب الهى و وسیله نجاتى است که از طرف خداوند براى هدایت و تکامل انسان‌ها نازل شده است، تا آن خوانده شود و با عمل کردن به دستورات آن رستگار و سعادت‌مند شویم.

1. کفاره گناهان: عن رسول الله صلی الله علیه و آله أنَّهُ قالَ: « عَلَیکَ بِقِراءَةِ القُرآنِ فَإنَّ قِرائَتَهُ کَفّارَةٌ لِلذُّنوبِ وَسِتْرٌ فی النَّارِ وَأمَانٌ مِنَ العَذابِ؛[1]

بر تو باد قرائت قرآن زیرا که خواندن قرآن کفاره گناهان و پوششی از آتش [دوزخ] و ایمنی از عذاب است.»

2. محافظت از فساد و زشتی: عن رسول الله صلی الله علیه و آله أنَّهُ قالَ: «یا بُنَی! لاتَغْفُلْ عَن قِراءَةِ القُرآنِ فَإنَّ القُرآنَ یحیی القُلُوبَ وَینْهی عَنِ الفَحشَاءِ وَالمُنْکَرِ؛ [2]

فرزندم! از خواندن قرآن غافل مشو که قرآن دل ها را زنده می کند و [انسان را] از زشتی و بدی دور می دارد.»

 پی نوشت ها:

در  پست قبلی و ذیل تفسیر آیه 7 سوره شریف غافر اشاره شد که حدود بیست گروه از امت حضرت رسول الله صلى الله علیه و آله مشمول استغفار ملائکه هستند که به احادیثی در مورد فرستندگان صلوات بر حضرت محمد و آل محمد علیهم السلام‏ در نوشته ها و شبهای جمعه، محبین اهل بیت، طالِبین علم‏ و دانشجویان، موذن و خادم مسجد اشاره شد که در این پست به تعداد دیگری از آنها اشاره می شود.

هر مسلمانى که ماه رمضان را درک کند

روزه ‏دار

نمازگزار

اجابت کننده ندای موذن

منتظر وقت نماز

هر کس بعد از نماز در جانمازش بنشیند

هر کس بعد از نماز  جماعت صبح سه آیه آغازین سوره انعام را بخواند

هر کس که در راه نماز جماعت بمیرد

هرکسی که برای نماز وارد مسجد شود

هر کسی که در جایى که تنهاست اذان بگوید سپس نماز بخواند

  توبه سبب طول عمر و وسعت در زندگى و رفع گرفتاریهاى عیشى و رفاهیت در امور است چنانچه در قرآن کریم مى خوانیم :

وَأَنِ اسْتَغْفِرُواْ رَبَّکُمْ ثُمَّ تُوبُواْ إِلَیْهِ یُمَتِّعْکُم مَّتَاعًا حَسَنًا إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى.[1]

و طلب آمرزش کنید از پروردگار خودتان پس به سوى او رجوع کنید که اگر به سوى خدا توبه کردید با شما برخورد بسیار خوب و شایسته و نیکى تا آخر عمرهائیکه براى شما مقدر شده است خواهد شد.

حضرت صادق آل محمّد (ص ) فرمود:

مَنْ یَمُوتُ بِالذُّنُوبِ اَکْثَر مِمَّنْ یَمُوتُ بِالاْجالِ .[2]

کسانیکه به سبب گناهان عمرشان کوتاه شده و مى میرند، بیشترند از کسانیکه با اجل مقدرشان مى میرند یعنى کسانیکه اهل گناه باشند عمرشان کوتاه است .

خلاصه چنانچه گناه عمر را کوتاه مى کند توبه عمر را دراز و طولانى مى نماید، چنانچه خداوند مى فرماید:

رمضان ماه آمرزش توبه و بازگشت به سوی خداوند است. آنهایی که در زندگی خویش آلودگیهایی داشته اند میتوانند با روزه جان خود را شتسشو دهند. و به پاکی درون خود بپردازند و از خدای خویش طلب آمرزش کنند. پیشوایان معصوم (ع) فرموده اند: گناهان در این ماه بخشوده میشود و این مژدهای بزرگ است برای کسانی که لغزشهایی داشتند و تسلیم خواهشهای نفسانی بودند. میتوانند از برکات این ماه استفاده کنند و به سوی خدا بازگردند. بدون تردید گناهکار پشیمانی که در این ماه مبارک رمضان برای خداوند روزه بدارد و از گذشته خویش توبه کندن و طلب آمرزش بخواهد مورد بخشش و عفو خداوند قرار خواهد گرفت.

 جالب اینجاست که به واسطه توبه ، انسان نه تنها تاریکى گناه را برطرف مى کند، بلکه بجایش نور طاعت جایگزینش مى شود و گناه مبدل به ثواب مى گردد چنانچه حضرت حق جلّ جلاله در قرآن سوره فرقان آیه 70 فرموده :

الا مَنْ تابَ وَامَنَ وَعَمِلَ عَمَلا صالِحا فَاُولئِکَ یُبَدِّلُ اللّهُ سَیَّئاتِهِمْ حَسَناتٍ وَ کانَ اللّهُ غَفُورا رحیما

مگر آن کسانیکه (از گناه ) توبه کنند و ایمان (بخدا) آورند و عمل صالح بجا آورند پس خدا گناهان آنها (گنه کارانى را که توبه کرده اند) را مبدل به حسنات گرداند زیرا خداوند در حق بندگانش بسیار آمرزنده و مهربان است .