گناه شناسی

رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرمود:
می خواهید بهترین زنان را معرفى کنم؟ 
گفتند آرى یا رسول اللَّه. 
فرمود: بهترین زنان آنست که ... برای شوهرش زیبائی هاى خود را اظهار کند و نسبت به دیگران (از مردان) مستور و خوددار باشد. (برای شوهرش آرایش و خودنمایی کند، اما خود را از نامحرمان بپوشاند)

أَ لَا أُخْبِرُکُمْ بِخَیْرِ نِسَائِکُمْ قَالُوا بَلَى قَالَ إِنَّ خَیْرَ نِسَائِکُمُ ... الْمُتَبَرِّجَةُ مَعَ زَوْجِهَا الْحَصَانُ عَنْ غَیْرِهِ

بحارالانوار، ج ۱۰۳، ص ۲۳۵ ؛ مکارم اخلاق ص ۲۲۰

امام‌ صادق‌(علیه السلام‌):

روز قیامت، زن‌ زیبایی‌ را که‌ با زیبایی‌ خود فتنه‌ می‌کرده‌ است‌، می‌آورند و به‌ او خطاب‌ می‌شود که‌ چرا فتنه‌ کردی‌؟ جواب ‌می‌دهد که‌: خدایا! تو مرا زیبا آفریدی‌! به‌ او خطاب‌ می‌شود که‌: حضرت‌ مریم‌(سلام الله علیها‌) از تو زیباتر بود ولی‌ او فتنه‌ نکرد!

سپس‌ مرد زیبایی‌ را که‌ با زیبایی‌ خود فتنه‌ می‌نموده‌ است‌، رامی‌ آورند و به‌ او خطاب‌ می‌شود که‌ چرا فتنه‌ کردی‌؟ جواب‌ می‌دهد که‌: تو مرا زیبا آفریدی‌! به‌ او خطاب‌ می‌شود که‌: حضرت‌ یوسف‌ از تو زیباتر بود. ولی‌ به‌ فتنه‌ نیفتاد.

بعد شخصی‌ را که‌ به خاطر بلاها و سختی‌ها به‌ فتنه‌ افتاده‌ بود را می‌آورند. به‌ او خطاب ‌می‌شود که‌: چرا تحمل‌ سختی‌ها ننمودی‌ و به‌ فتنه‌ افتادی‌؟ جواب‌ می‌دهد که‌: تو سختی‌ها و بلاها را بر من‌ نازل‌ کردی‌ و من‌ به‌ فتنه‌ افتادم‌! به‌ او خطاب‌ می‌شود که‌: بلاهای‌ حضرت‌ ایوب‌(علیه السلام‌‌) از تو بیشتر بود ولی‌ او به فتنه‌ نیفتاد.

منبع: از عالم بعد از مرگ چه خبر؟/ محمد تقی صرفی پور

خیلی ها به مردی که به خانواده خود خدمت کرده و به همسرش در کارهای منزل کمک می کند زن ذلیل می گویند در حالی که از نظر دین مبین اسلام زن ذلیل معنای دیگری دارد.

حضرت رسول الله (صلی الله علیه و آله) :

یا عَلیُّ: مَن أَطاعَ امرأتَهُ أَکَبَّهُ اللّهُ عَلى وَجهِهِ فی النَّارِ، فَقالَ عَلیٌّ علیه السلام: وَما تِلکَ الطَّاعَةُ؟ قالَ (صلى الله علیه و آله): یأذَنُ لَها فی الذِّهابِ إِلى الحَمَّاماتِ والعُرُساتِ وَالنَّائِحاتِ وَلُبسِ الثِّیابِ الرِّقاقِ‏.

 اى على! هر کس از زنش اطاعت کند، خداوند، او را به رو در آتش مى‏ افکند». امیر مومنان على (علیه السلام) عرض کردند: این اطاعت، چیست؟

فرمود: «اجازه دادن به او براى رفتن به حمّام‏ها و عروسى‏ها و عزاداری‌ها و پوشیدن لباس‏هاى نازک».

حضرت فاطمه زهراء سلام الله علیها:

« خَیْرُ لِلْنِّساءِ اَنْ لا یَرَیْنَ الرِّجالَ وَ لا یَراهُنَّ الرِّجالُ

برای زنان بهتر است که آنان مردان را نبینند، و مردان [نیز] آنها را نبینند .»

خانم های محترم ! درباره حجاب  یک لحظه تفکر لطفاً

بدون شک در عصری که بعضی نام آن را عصر برهنگی و آزادی جنسی گذاشته اند و افراد ناآگاه وغرق درظواهرفریبنده دنیایی وتمایلات شهوانی ، بی بند و باری مردان و زنان را جزئی ازسهم آزادی او می دانند ، سخن از حجاب وعفاف گفتن ، کمی سخت است .  ولی مفاسد بی حساب و مشکلات و گرفتاری های روز افزونی که از این آزادی های بی قید و شرط به وجود آمده، سبب شده است که به تدریج گوش های شنوایی برای این سخن پیدا شود.

همان قدر که بی حیایی زن ها در بی حجابی آنها تاثیر دارد دو چندان آن بی غیرتی مردها دخیل است!

یکی از ویژگیهای شایسته و متعالی، «غیرت» است. این واژه در لغت یعنی «نَفْرَةُ طَبِیعَةٍ تَکونُ عَنْ بُخْلِ مُشَارِکَةِ الْغَیرِ فِی اَمْرِ مَحْبِوبٍ لَهُ؛[1] غیرت، یعنی آنکه سرشت و طبیعت انسان از مشارکت غیر، در امر مورد علاقه ‏اش نفرت داشته باشد».

این لغت در اصطلاح، یعنی:

آنکه کسی نسبت به ناموس خود و همسر خود، تا آنجا اهتمام ورزد که به دیگری اجازه تعرّض به حریم خویش ندهد.

مدینه، شبى را به یاد مى ‏آورد که کاروان حیا با تمام شکوه و جلال به سوى مکه روانه شد. آن شب از شبهاى ماه رجب بود که کاروانى مجلل از مدینه بیرون رفت; در حالى که دو بانوى «حیا» و عفت را جوانان بنى‏ هاشم و در راس همه سید جوانان اهل بهشت احاطه نموده بودند . در قطعه‏اى تاریخى، راوى چنین نقل مى‏کند:

«چهل محمل را دیدم که با پارچه‏ هاى حریر [ابریشم] و دیباج زینت‏ شده بودند . در این وقت امام حسین علیه السلام دستور داد بنى هاشم زنهاى محرم خود را سوار بر محملها نمایند، پس در این حال من نظاره مى‏ کردم که ناگهان جوانى از منزل حسین علیه السلام بیرون آمد در حالى که قامت‏ بلندى داشت و بر گونه او علامتى بود و صورتش مانند ماه مى‏ درخشید و مى‏فرمود: بنى ‏هاشم کنار روید و آن‏گاه دو زن از خانه حسین علیه السلام خارج شدند، در حالى که دامانشان بر اثر حیاى از مردم به زمین کشیده مى‏ شد و دور آن دو را کنیزانشان احاطه نموده بودند . پس آن جوان به سوى یکى از محملها پیش رفت و زانوى خود را تکیه قرار داد و بازوى آنها را گرفت و بر محمل سوار نمود .