امام حسین علیه السلام، به مردى که به ایشان گفت: بنشین تا در دین، مناظره کنیم فرمود: یا هذا، أنَا بَصیرٌ بِدینی، مَکشوفٌ عَلَیَّ هُدایَ، فَإِن کُنتَ جاهِلًا بِدینِکَ فَاذهَب فَاطلُبهُ، ما لی ولِلمُماراةِ على مذهب الشکّ والریبة، ویقال للمناظرة: مُماراة (النهایة: ج 4 ص 322 «مرا»).! وإنَّ الشَّیطانَ لَیُوَسوِسُ لِلرَّجُلِ ویُناجیهِ ویَقولُ: ناظِرِ النّاسَ لِئَلّا یَظُنّوا بِکَ العَجزَ وَالجَهلَ.! وإنَّ الشَّیطانَ لَیُوَسوِسُ لِلرَّجُلِ ویُناجیهِ ویَقولُ: ناظِرِ النّاسَ لِئَلّا یَظُنّوا بِکَ العَجزَ وَالجَهلَ.
اى مرد! من، دینم را مىشناسم و راهم برایم معلوم است. اگر تو به دین خود، جاهلى، برو و آن را بجوى. مرا با مجادله (بگومگو) چه کار؟ همانا شیطان، انسان را وسوسه مىکند و درِ گوشى به او مىگوید: با مردم، مناظره کن تا مردم به تو گمان ناتوانى و نادانى نبرند.
دانش نامه امام حسین (علیه السلام) بر پایه قرآن و حدیث، ج14، ص: 264حدیث 4069.
- جمعه ۲۳ بهمن ۹۴
- ۲۲:۴۸
- ۸۸۱
- ۱
