یک مژده به بندگانی که مرتکب گناه شده و به شدت دچار عذاب وجدان هستند و خود را دائما سرزنش می کنند:
یکى از اصحاب امام صادق (ع) شنیدم که حضرت مى فرمود:
إِنَّ الرَّجُلَ لَیُذْنِبُ الذَّنْبَ فَیُدْخِلُهُ اللَّهُ بِهِ الْجَنَّةَ
«به راستى که شخصی گناهى می کند و خدا به وسیله آن گناه وی را به بهشت می برد»
با تعجب عرض کردم و خدا به وسیله آن گناه وی را به بهشت می برد!؟؟ فرمودند:
نَعَمْ إِنَّهُ لَیُذْنِبُ فَلَا یَزَالُ مِنْهُ خَائِفاً مَاقِتاً لِنَفْسِهِ فَیَرْحَمُهُ اللَّهُ فَیُدْخِلُهُ الْجَنَّةَ.
«آرى، راستش این است که گناهى مىکند و دائما نگران و ترسان است و نسبت به خود عصبانی است، پس خداوند به او رحم مىکند و او را به بهشت مىبرد.»
الکافی (ط - الإسلامیة) ؛ ج2 ؛ ص426
- يكشنبه ۱۱ بهمن ۹۴
- ۲۱:۱۹
- ۱۸۰۴
- ۱
