گناه شناسی

سلام
ببخشید یک ایراد در مطلب بالا از نظر من مشاهده میشود
مطلب تجویز شراب در رابطه با شخص امام بزرگوار نوشته شده است نه مردمان مومن عادی ،تفاوت امام با شخصی مثل بسیار است امام از نظر ما شیعیان بهشت و جهنم را میبینند امام با عالم غیب رابطه دارد امام در مرتبه بالای انسانی قرار دارد یعنی چیزهایی برای ایشان روشن شده است که برای من وامثال من فقط بعد از ضربه سنگ لحد روشن خواهد شد
باستناد برخی از آیات قرآن کریم، روشن نشدن و در هاله ابهام بودن مسایل دینی برای انسان لطف بزرگ خداوند است نسبت به انسان
برخی از انسانها بهدنبال این هستند که بطور مثال در نماز لذت ببرند خبر از این ندارند که اگر چنین توفیقی خداوند بدهد آنوقت دیگر لغزش قابل توچیه نخواهد بود و عقوبت دنیایی شدیدی خواهد داشت همانند زمانی که حواریون از حضرت تقاضای مایده آسمانی کردند خداوند متعال فرمود مایده را میفرستم اما اگر احدی از شما سستی کند برایش بلا نازل میکنم
ما باید طبق سیره اهل بیت حرکت کنیم نه اینکه مثل آنان زندگی کنیم حتی توصیه ایشان هم به این نیست
امیرالمومنین لباسهای مندرس و وصله دار میپوشیدند ولی هیچکدام از اهل بیت به مومنین توصیه به لباس وصله دار نکرده اند امیرالمومنین ظرف فالوده ای که برای ایشان آورده شد نخوردند پیامبر عظیم الشان هنگام افطار جرعه شیر همراه با عسل را را از دهان مبارک بیرون ریختند واعتراض نمودن که چرا دونوع غذا برای من آوردید و ووو....روایتهای بسیاری از اهل بیت وجود دارد که افردی همچون من اگر بخواهیم مثل آن روایتها زندگی کنیم به ورطه هلاک خوا هیم افتاد
در انتها آیا گوشت خوک و مردار حرامتر است یا شراب ،این دو از همان اول حرام اعلام شد و شراب چند شال بعد از نزول آیات مبارک
روایت از امیر المومنین هست گه ایشان میفرماید اگر کسی به هنگام اضطرار از گوشت خوک و مردار استفاده نکند کافر است و در قرآن کریم هم شراب خواری را حرام اعلام کرده و میفرماید در شراب فایده هایی هست اما ضررش بیشتر است
بنده پناه بر خدا شراب خواری راتایید نمیکنم اما به عنوان دارو در شرایط اضطرار اگر مصرف نشود بدعت است و به روایت توجه کنید امام فرمود انذ من نمیخورم .
این که شراب است امیر المومنین فالوده نخورد و پیامبر شیر همراه عسل
والسلام

با سلام

مصارف اضطراری

مصارفی که در شریعت اسلامی، حرام و ممنوع اعلام شده، مبتنی بر احکام اولیه و برای وضعیت های عادی و طبیعی است، و با پیدایش حالت اضطرار، ممنوعیت و حرمت آنان برداشته می‏شود.
در همین زمینه، از امام علی (علیه السلام) روایت شده است:
هر آنچه که بنده بدان اضطرار یابد، خداوند برای او مباح و حلال گردانید.**حسین نوری، همان، ج 16، ص 166. ***
مرحوم طبرسی، می‏گوید:
اضطرار، هر کاری است که شخص مبتلا به آن، نتواند از آن خودداری نماید، مانند گرسنگی که برای انسان پیش می‏آید و شخص نمی‏تواند از آن امتناع ورزد. **فضل ابن حسن طبرسی، مجمع البیان ج 1، ص 257. ***بر پایه این قاعده، اگر شخص، در تنگنای گرسنگی قرار گیرد و چیزی جز مردار یا گوشت خوک نیابد، یا به بیماری‏ای مبتلا شود که به تشخیص پزشکان جز با نوشیدن شراب شفا نیابد، می‏تواند -بلکه باید -به مقدر سد جوع و رفع اضطرار، از اشیا یاد شده مصرف نماید.
قرآن در اشاره به این حکم ثانوی می‏فرماید:
بر شما، مردار و خون و گوشت خوک و آن ذبیحه ای که به نام غیر خدا کشته شود و...حرام شده است، پس هر کس از روی اضطرار، در ایام تنگی و قحطی، نه به قصد گناه، چیزی از آنچه حرام شده بخورد (مورد مواخذه و باز خواست قرار نمی‏گیرد،زیرا) خداوند بخشنده و مهربان است. **مائده، آیه 3. ***
و به نقل از امام صادق (علیه السلام) می‏خوانیم:
هر کس به خوردن مردار و خون و گوشت خوک، اضطرار پیدا کند، ولی از آن‏ها نخورد تا آیت که از گرسنگی بمیرد، کافر است. **حر عاملی، وسائل الشیعه، ج 24 ص 216. ***
از جمله احکام قاعده اضطرار، آن است که مخالفت با احکام اولیه در ظرف اضطرار، تنها به مقدار رفع اضطرار جایز است.
(نام کتاب : الگوی مصرف « برگزیده اسلام و الگوی مصرف»
نویسنده: دکتر علی اکبر کلانتری‏)

با شلام
تشکر از اینکه وقت گذاشتید
فکر کنم نتونستم منظورم را برسانم
شما در روایت هم ببینید امام بزرگوار فرموده حاضر نیستم با شراب خود را درمان کنم
در ضمن پزشک مجتهد نیست که بر اساس حلال وحرام تجویز کند
شراب حرام است بحثی نیست ولی تجویز آن از نظر پزشک ربطی به نقوای پزشک ندارد
باز هم تشکر از وقتی که صرف میکنید

با سلام
عذر خواهی میکنم قصد مشاجره ندارم فقط میخواهم مطلب برایم روشن شود
نوشتم هزاران دارو وجود دارد با ترکیبات مخدر که همه پزشکان تجویز میکنند بعضی ها را میدانیم مخدر دارد بعضی ها را نمیدانیم تکلیف با این دارو ها چیست
در ضمن هیچ پزشکی شراب را قطعا تجویز نمیکند
خود بیمار از پزشک میپرسد اگر شراب بخورم برای بیماری ام خوب است یا نه، پزشک هم در جواب میگوید خوب است اگر مفید باشد چون طبق گفته قرآن کریم در شراب فایده هائی هم وجود دارد ولی مضراتش بیشتر است
سوال بر سر گفته پزشک بی تقوا است
این که حرام است بحث دیگری است و آن کس که اعتقاد ندارد که خوب ندارد و کسی که مثل من دیندار سست پایه است و میخواهد فعل حرام انجام بدهد آنقدر میگردد تا یک مسئله فقهی یا یک روایت در باره آن فعل حرام پیدا کند و کارش را انجام دهد . پس ربطی به پزشک ندارد
با تشکر جسارت بنده را ببخشید
التماس دعا

با سلام
تشکر از پیامها و مقاله های بسیار خوب حضرت عالی و با تشکر از زحمات جنابعالی در امر تعالی ببیشتر ما بندگان خدا
در رابطه با تجویز ی که پزشک معالج در رابطه با بیماری افراد ، فکر نمی کنم ربطی به تقوای پزشک داشته باشد
پزشک تجویز نمی کند که من بیمار یک بشگه شراب بخورم تجویز به مقدار بسیار اندک است
اگر بی تقوائی صورت گیرد از من بیمار است و آسیب جسمی و معنوی اینکار هم به عده خود بیمار است
هزاران دارو وجود دارد با نامهای مختلف که ترکیبات مخدر دارد ولی به اندازه و زمانی که پزشک تجویز کرده به سلامتی کمک میکند اگر من بسته دارو را یکجا و برای سرمستی خودم مصرف کنم آیا ربطی به پزشک و دارو ساز دارد
از نظر مراجع فقهی استفاده از حرامات در شرایط اضطرار و به مقداری که باعث نجات جان انسان بشود جایز است به شرطی که چاره ای جز مصرف حرام نباشد البته این فقط در شرایط اضطرار جا نیفتاده است و ما قبل از هر کاری میگوئیم شرایط اضطرار است
با تشکر
التماس دعا