هر گناهی که انجام می شود ممکن است اثرات و عقوباتی در دنیا داشته باشد که جز وحی و اخبار معصومین از آنها با خبر نمی شویم.
در این باره امام صادق (علیه السلام) فرمودند:
اَلذُّنوبُ الَّتی تُغَیِّیرُ النِّعَمَ الْبَغْیُ
وَ الذُّنوبُ التَّی تورِثُ النَّدَمَ الْقَتْلُ
وَ الَّتی تُنْزِلُ النِّقَمَ الظُّلْمُ وَالَّتی تَهْتِکُ السُّتورَ شُرْبُ الْخَمْرِ
وَ الَّتی تَحْبِسُ الرِّزْقَ الزِّنا
وَ الَّتی تُعَجِّلُ الْفَناءَ قَطیعَهُ الرَّحِمِ
وَالَّتی تَرُدُّ الدُّعاءَ وَ تُظْلِمُ الْهَواءَ عُقوقُ الْوالِدَیْنِ؛
گناهی که نعمتها را تغییر می دهد، تجاوز به حقوق دیگران است.
گناهی که پشیمانی می آورد، قتل است.
گناهی که گرفتاری ایجاد می کند، ظلم است.
گناهی که آبرو می بَرد، شرابخواری است.
گناهی که جلوی روزی را می گیرد، زناست.
گناهی که مرگ را شتاب می بخشد، قطع رابطه با خویشان است.
گناهی که مانع استجابت دعا می شود و زندگی را تیره و تار می کند، نافرمانی از پدر مادر است.
منبع: علل الشرایع ، ج 2، ص 584 .
- سه شنبه ۱۰ آذر ۹۴
- ۲۰:۵۶
- ۱۴۰۱
- ۰