گناه شناسی

روایت شده است که مردى نزد امام حسین علیه السلام آمد و گفت: من، مردى گُنهکارم و در برابر گناه، شکیبایى ندارم. مرا اندرزى ده.

امام حسین علیه السلام فرمود:

«پنج کار را انجام بده و آنگاه هر چه می خواهی گناه کن.

اول: نخست، آن که روزىِ خدا را نخور و هر گناهى خواستى، بکن.

دوم: از ولایت خدا بیرون برو و هر گناهى خواستى، بکن.

سوم: جایى که خدا تو را نبیند، پیدا کن و هر گناهى خواستى، بکن.

چهارم:چون فرشته مرگ آمد تا قبضِ روحت کند، او را از خود بران و هر گناهى خواستى، بکن.

پنجم: چون مالک (فرشته جهنّمْ) تو را به دوزخْ وارد کرد، به آن، وارد مشو و هر گناهى خواستى، بکن».

جوان اندکی فکر کرد و شرمنده شد و در برابر واقعیت های طرح شده چاره ای جز توبه نداشت.

متن عربی:

قال الامام الحسین علیه السلام:

««افعَل خَمسَةَ أشیاءَ وأذنِب ما شِئتَ، فَأَوَّلُ ذلِکَ: لا تَأکُل رِزقَ اللّهِ وأذنِب ما شِئتَ، وَالثّانی: اخرُج مِن وِلایَةِ اللّهِ وأذنِب ما شِئتَ، وَالثّالِثُ: اطلُب مَوضِعا لا یَراکَ اللّهُ وأذنِب ما شِئتَ، وَالرّابِعُ: إذا جاءَ مَلَکُ المَوتِ لِیَقبِضَ روحَکَ فَادفَعهُ عَن نَفسِکَ وَأذنِب ما شِئتَ، وَالخامِسُ: إذا أدخَلَکَ مالِکٌ فِی النّارِ فَلا تَدخُل فِی النّارِ وأذنِب ما شِئتَ.» ⁽¹⁾