گناه شناسی

سوال:

غنا چیست؟

آیا فقط شامل صدای انسان است یا اینکه شامل صداهای حاصل از آلات موسیقی هم می شود؟

امام خمینی (ره)

غنا عبارت است از کشیدن صدا در صورتی که با ترجیع و طرب همراه بوده و مناسب با مجالس لهو و لعب و آلات لهوی باشد.[1]

آیت الله بهجت (ره)

غنا کشیدن صدا و گردش آن در حنجره است به گونه ای ویژه که طرب آور بوده و به علت شدت شادمانی به واسطه ی خیال وصول به محبوب و یا حزن و اندوه به واسطه ی خیال فراق و دوری او، موجب سبکی در انسان گردد و علامت آن مناسبت داشتن با مجالس اهل فسوق می باشد.

و موسیقی مطرب استماع(گوش دادن به) آن هم حرام است، و تشخیص در مطرب بودن آن با خود مکلّف است.

تغنی در شب عروسی چه حکمی دارد؟

غناء منیّات (زنان خواننده) در عروسی ها اشکال ندارد به شرط آن که به کلام باطل تعلّق نگیرد.[2]

آیت الله تبریزی (دام ظله)

غنا کیفیتی در صوت انسان است.

آوازه خوانی مناسب مجالس لهو و خوشگذرانی با مضامین باطله حرام است و بنابر احتیاط واجب از آوازه خوانی مذکور بدون مضامین باطله باید اجتناب شود و آوازه خوانی زنان در مجالس خاص عروسی که اختصاص به زنان دارد بدون نواختن آلات لهو و بدون محرمات دیگر جایز است. استعمال آلات لهو به نحو مناسب مجالس خوشگذرانی حرام است. والله العالم[3]

آیت الله خامنه ای (دام ظله)

غنا یعین ترجیع صدا به نحوی که مناسب با مجالس لهو باشد که از گناهان بوده و بر خواننده و شنونده حرام است.[4]

آیت الله خویی (ره)

کلام بیهوده و لهوی که به صورت کیفیّت لهوی واقع شود (صدا را در گلو بگردانند و بکشند).[5]

آیت الله سیستانی (دام ظله)

غنا و آوازخوانی به طور کلی حرام است و آن بنا بر نظر و رأی برگزیده ما عبارت است از کلام بیهوده و لهوی که با آواز و آهنگ متناسب در نزد اهل لهو و لعب اجراء می شود.[6]

آیت الله صافی گلپایگانی (دام ظله)

غنا عبارت از آوازی است که مشتمل بر ترجیع و صوت و طرب انگیز و مناسب با مجالس طرب باشد و موسیقی گاه بر غناء و گاه بر آلات مختلف موسیقی مانند تار، سنتور، دف و غیره اطلاق می شود.[7]

آیت الله فاضل لنکرانی (ره)

غنا آوازی است که در آن صدا را در گلو می گردانند که به زبان عرفی چهچهه می گویند و طرب انگیز (تحول غیراختیاری) هم باشد و مناسب مجالس لهو و لعب هم باشد. غنا و موسیقی دو مقوله می باشند ولی علت حرمت در هر دو، یک چیز که همان طرب است، می باشد.[8]

آیت الله گلپایگانی (ره)

الف) ج- غناء، کشیدن صدا و دور دادن به آن به کیفیت خاصه طرب آور است که مناسب با مجالس لهو و محافل انس و طرب و موافق با آلات لهو و لعب است. و خواندن به نحو غنا و گوش دادن به آن و تکسّب به آن حرام است. و فرقی نمی کند که همراه آلات لهو خوانده شود یا نه، و در باطل استعمال شود یا در قرآن، یا دعا، یا مرثیه، یا شعر.

غنا که حرام است مشتمل بر ترجیع و تطریب و مناسب لهو و لعب و صداهای دیگر که این خصوصیت را نداشته باشد حرام نیست.[9]

آیت الله مکارم شیرازی (دام ظله)

غنا معمولاً به صورت انسان می گویند ولی آهنگهای موسیقی مناسب لهو و فساد نیز حرام است.[10]

آیت الله نوری همدانی (دام ظله)

مخصوص صدای انسان است ولی آلات موسیقی هم از جهت لهو بودن حرام است.[11]

آیت الله وحید خراسانی (دام ظله)

کلام بیهوده  و لهوی که به صورت کیفیت لهوی واقع شود.[12]

منبع:  تبیان