1- اگر کسی به عمد روزه خود را در ماه مبارک رمضان ، به وسیله استمناء باطل کند ، چه حکمی دارد؟
2- کسی که به حرمت استمنا در ماه رمضان آگاهی داشته؛ ولی نمیدانسته روزه را باطل میکند، تکلیف او چیست؟
آیت الله خامنه ای : 1- و 2- استمناء مطلقاً حرام است و اگر منجر به خروج منى شود، و این عمل در حال روزه در روز ماه رمضان صورت بگیرد، در حکم افطار عمدى با حرام است و علاوه بر قضا باید شصت روز روزه بگیرد و یا شصت مسکین را اطعام نماید و احتیاط مستحب آن است که هر دو را انجام دهد.
آیت الله وحید خراسانی : 1- 2-در فرض سوال قضا و کفاره بر او واجب است و بنابراحتیاط واجب کفاره جمع بر او لازم است.
یعنى باید دو ماه روزه بگیرد و شصت فقیر را سیر کند ، یا به هر کدام آنها یک مُد طعام بدهد ، و چنانچه هر دو برایش ممکن نباشد ، هر کدام آنها که ممکن باشد واجب است انجام دهد ، و بنابر احتیاط واجب استغفار هم بنماید.
اگر به چیز حرامى روزه خود را باطل کند ـ چه آن چیز اصلا حرام باشد مثل شراب و زنا ، یا به جهتى حرام شده باشد مثل نزدیکى کردن با عیال خود در حال حیض ـ بنابر احتیاط کفّاره جمع بر او واجب مى شود ، یعنى باید یک بنده آزاد کند و دو ماه روزه بگیرد و شصت فقیر را سیر کند ، یا به هر کدام آنها یک مُد طعام بدهد ، و چنانچه هر سه برایش ممکن نباشد ، هر کدام آنها که ممکن باشد واجب است انجام دهد ، و بنابر احتیاط واجب استغفار هم بنماید.
آیت الله سیستانی : 1و 2- اگر کسى روزه ماه رمضان را به خوردن یا آشامیدن یا جماع یا استمناء یا باقى ماندن بر جنابت باطل کند ، در صورتى که بداند آن کار روزه را باطل مى کند، اضافه بر قضا ، کفاره هم بر او واجب مىشود . وهمچنین است بنا بر احتیاط واجب کسى که جاهل به حکم است ولى در جهل خود معذور نیست ومطمئن هم نیست یعنى احتمال مى دهد که مبطل باشد. واما کسى که مساله را نمى داند و در جهل خود معذور است یا مطمئن است که آن کار روزه را باطل نمى کند کفاره بر او نیست ولى اگر مى داند مبطل است ونمى داند کفاره دارد باید کفاره بدهد. و در کفاره افطار روزه ماه رمضان ، کافی است به شصت فقیر غذا بدهد به هر کدام 750 گرم گندم یا آرد یا نان و مانند انها . واگر قضای آن را یک سال تأخیر بیاندازد تا ماه رمضان بعد برسد باید بابت هر روزعلاوه بر قضا همان مقدار غذا را به یک فقیر بدهد واگر بیش از یک سال تاخیر بیاندازد کفاره تکرار نمى شود
آیت الله مکارم شیرازی : اگر روزه دار به چیز حرامى روزه خود را باطل کند، بنابر احتیاط واجب باید کفّاره جمع بدهد، یعنى هم یک بنده آزاد کند و هم دو ماه روزه بگیرد و هم شصت فقیر را سیر کند (یا به هر کدام از آنها یک مد طعام که تقریبا 750 گرم است بدهد) و چنانچه هر سه برایش ممکن نباشد هر کدام که ممکن است باید انجام دهد (خواه آن چیز حرام، مانند شراب و زنا باشد یا مانند نزدیکى کردن با همسر خود در عادت ماهانه).
آیت الله نوری همدانی : باید قضای روزه را بگیرد و کفاره افطار عمدی به حرام نیز دارد.
(http://talabehpasokhgoo.parsiblog.com/)
آیات عظام امام، صافى و نورى: اگر جهل به حدى باشد که احتمال باطل شدن روزه را نمىدادهاید، کفاره واجب نیست ولى بنابر احتیاط واجب، باید روزههایى را که با حال جنابت گرفتهاید، قضا کنید.(1)
آیات عظام تبریزى و وحید: باید روزههایى را که با حال جنابت گرفتهاید، قضا کنید ولى کفاره واجب نیست.(2)
آیتالله سیستانى: پرداخت کفاره واجب نیست و اگر جهل به حدى باشد که احتمال باطل شدن روزه را نمى داده اید، قضاى روزهها نیز واجب نیست.(3)
آیات عظام بهجت، خامنهاى و فاضل: اگر جهل به حدى باشد که احتمال باطل شدن روزه را نمىدادهاید، کفاره واجب نیست ولى باید روزه هایى را که با حال جنابت گرفتهاید، قضا کنید.(4)
آیتالله مکارم: بنابر احتیاط واجب باید روزه هایى را که با حال جنابت گرفتهاید، قضا کنید ولى کفاره واجب نیست.(5)
جهت آگاهى درباره مسائل جنابت و روزه به بخش احکام جنابت مراجعه فرمایید.
نکته:
کفاره گناه هر کس بر عهده خود اوست و خود او باید کفاره را بجا بیاورد.
پىنوشت
(1) امام، تحریر الوسیلة، ج 1، فیمایجیب الامساک فیه، م 18، فیما یترتب على الافطار، م 1 آیتالله صافى، هدایة العباد، ج 1، م 1311، 1318 آیتالله نورى، تعلیقات على العروة، الفصل الثالث، السادس.
(2) آیتالله تبریزى، آیتالله وحید: منهاج الصالحین، کفارة الصوم، تتمیم.
(3) آیتالله سیستانى، منهاج الصالحین، ج 1، کفارة الصوم، تتمیم.
(4) آیتالله بهجت، وسیلة النجاة، ج 1، م 1109، 1117 آیتالله فاضل، تعلیقات على العروة، الفصل الثالث، السادس آیتالله خامنهاى، اجوبة الاستفتاءات، س 718.
(5) آیتالله مکارم، توضیح المسائل مراجع، م 8561.
- شنبه ۲۲ خرداد ۹۵
- ۱۸:۲۷
- ۲۴۹۴
- ۰
