عیادت، پرستاری و برآوردن نیازهای بیماران ، یکی از امور بسیار سفارش شده در گفتار ائمه اطهار (علیهم السلام) می‌باشد، به نحوی که ثواب و پاداش عظیمی برای این امر انسان دوستانه و خداپسندانه ذکر شده است.
در این باره پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) فرموده اند: «هر که مریضى را عیادت کند، منادى اى از آسمان او را به اسم ندا کند ... پاک شدى و مسیرت پاک شد، و [با این کار] بهشت را جایگاه خود قرار دادی»[1]
امام صادق(علیه السلام) می فرماید: «هر کس به عیادت بیمارى برود، هفتاد هزار فرشته او را همراهی کرده و براى او طلب آمرزش مىکنند تا هنگامى که به جایگاه خود باز گردد».[2]
در حدیث دیگری امیرالمومنین علی (علیه السلام) روایت فرموده اند که حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) بیان داشته اند: هر کس در برآوردن نیاز بیماری بکوشد، خواه آن را برآورد و خواه نتواند آن را برآورده نماید، از تمامی گناهان خویش پاک می شود، درست مانند روزی که از مادر متولد شده است.
مردی از انصار عرض کرد: ای پیامبر خدا؛ پدر و مادرم به فدایت، اگر بیمار از خانواده ی شخص باشد، آیا در صورتی که در برآوردن نیاز خانواده ی خویش بکوشد، این تلاش و کوشش چگونه است؟
پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمودند: همانا این کوشش، اجر و پاداشی فراتر از خدمت رسانی به افراد دیگر دارد.[3]
منابع:
- شنبه ۳ خرداد ۹۳
- ۱۷:۱۰
- ۱۲۲۹
- ۲
