گناه شناسی

از نظر شرعی نگاه‌های حرام عبارت‌اند از:

1. نگاه به چهره آرایش‌کرده زن.
2. نگاه به زیورآلات زن.
3. نگاه به‌عکس بی حجاب زن آشنا.
4. نگاه با ریبه (ترس افتادن به حرام).
5. نگاه زن به بدن مرد نامحرم (به‌جز صورت و دست‌ها)، البته در این مسئله بین مراجع اختلاف‌نظر وجود دارد و آیات عظام سیستانی، فاضل، مکارم، نوری و وحید فتوایشان این است که اگر نگاه زن به بدن مرد نامحرم، بدون قصد لذت و ترس افتادن به گناه باشد، اشکال ندارد.[1]
6. نگاه به تمام بدن زن نامحرم (به‌جز صورت و دست‌ها تا مچ).
7. نگاه هوس آلود (هرچند به‌صورت و دست‌ها و یا به بدن هم‌جنس)[2]

در این میان شاید برایتان سؤال باشد که نگاه بدون ریبه و غیر هوس آلود به بدن نامحرم(غیر از صورت و دست‌ها) یا نگاه مرد به چهره آرایش‌کرده زن نامحرم چرا حرام است؟

پاسخ:

جالب است بدانید که برخی از روان‌شناسان معتقدند که 75 درصد از شناخت انسانها ما از جهان خارج، از طریق بینایی حاصل می‌شود و فقط 25 درصد دیگر از طریق شنوایی، لامسه، بویایی و چشایی.[3] ازاین‌رو میزان تحریک‌پذیری انسان از طریق چشم بسیار زیاد است و اگر موقع نگاه کردن به نامحرم فرد تحریک نشود، ممکن است درزمانی دیگر تصاویر نامحرم که در حافظه‌اش ثبت‌شده است در ذهن و خیال انسان حاضر شود و او را تحریک نماید.

چه بسا ممکن است که تصویرها، چهره‌ها و صحنه‌های محرّکی که در دوران کودکی در حافظه ثبت‌شده است، در دوران بلوغ در ذهن و خیال حاضرشده و موجب گناه شود.

چشم‌چرانی به‌قدری در تحریک غریزه جنسی مؤثر است که حتی برخی از سالخوردگان زمین‌گیر را نیز تحریک کرده و به‌عکس العمل وا‌می‌دارد.

ازاین‌رو از نظر اسلام نه‌تنها نگاه هوس آلود و با ریبه به بدن نامحرم حرام است، حتی نگاه بدون ریبه و غیر هوس آلود به بدن نامحرم(غیر از صورت و دست‌ها) و نیز نگاه مرد به چهره آرایش‌کرده زن نامحرم حرام می باشد.

[1]. رساله دانشجویی، احکام نگاه، ص 202.

[2]. رساله دانشجویی، احکام نگاه، ص 197.

[3]. روان‌شناسی عمومی دانشسرای تربیت معلم، ص 25.