حضرت رسول الله صلی الله علیه و آله:
و هر زنى که (بیجهت و یا براى بىبند و بارى) از شوى خود، طلاق خلع بگیرد، پیوسته مورد لعنت خدا و فرشتگان و پیامبران خدا و همه مردم خواهد بود، هنگامى که فرشته مرگ (عزرائیل) او را دریابد به او مىگوید: تو را به دوزخ بشارت باد! و چون روز قیامت فرا رسد به او خطاب مىشود که: به همراه دوزخیان رهسپار دوزخ شو! زنهار که خداى متعال و پیامبر خدا از زنانى که به ناروا (و از سر هوس) طلاق خلع مىگیرند، بیزار و متنفرند؛ و خداوند متعال و پیامبر خدا از مردى که همسر خود را مورد اذیّت و آزار و شکنجه قرار مىدهد تا از او طلاق خلع بگیرد، نفرت دارند[1]
منبع: پاداش نیکیها و کیفر گناهان / ترجمه ثواب الأعمال (آخرین حدیث)
[1] . طلاق خلع، به طلاقى گفته مىشود که همسر مردى به خاطر مسائل اخلاقى و اختلاف در تربیت خانوادگى، و طرز تفکر و مسائلى از این دست، با دادن مال و یا بخشیدن کابین (مهریه) رضایت شوى خود را براى طلاق به دست مىآورد، و مرد نیز با رضایت کامل و بدون اکراه، همسر خود را طلاق مىدهد، به این نوع طلاق با کیفیتى که ذکر شد «طلاق خلع» گفته مىشود.
در این طلاق تا زمانی که زن مال بخشیده به شوهر خود را مطالبه نکند، شوهر نمی تواند به او رجوع نماید.
در طلاق خلع باید آزردگی و بی میلی فقط از طرف زن باشد و اگر بی میلی هر دو طرف باشد، به آن طلاق مبارات گویند، نه خلع.
اگر زنى به خاطر بى بند و بارى و آزاد بودن در معاشرت و تماس با مردان بیگانه با این نوع از طلاق، از شوى خود جدا شود، بر اساس روایت فوق مورد نفرت و بیزارى خدا و رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم قرار خواهد گرفت و در روز قیامت از دوزخیان بشمار خواهد رفت، و اگر مردى هم در اثر شکنجه و آزار و از روى هوى و هوس، همسر خود را به انتخاب چنین طلاقى تشویق کند، همین کیفر را خواهد داشت.
- پنجشنبه ۱۸ تیر ۹۴
- ۱۲:۲۳
- ۶۹۳
- ۲
