وقتى که آیه تحریم خمر (شراب ) نازل شد، منادى حضرت رسول اللّه (صلی الله علیه و آله) ندا داد کسى نباید شراب بخورد.
روزى آقا رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) از کوچه اى مى گذشتند؛ اتفاقا یکى از مسلمانها شیشه شرابى در دست داشت وارد همان کوچه اى شد که حضرت داشتند میگذشتند تا حضرت رسول خدا (صلی الله علیه و آله) را دید مى آید خیلى ترسید، گفت الا ن است که آبرویم بریزد (زیرا به حضرت خیلى علاقه داشت) گفت خدایا غلط کردم توبه کردم و دیگر لب به خمر و شراب نمى زنم فقط مرا جلوى حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) رسوا نکن .
وقتى که نزدیک حضرت شد. حضرت رسول اللّه (صلی الله علیه و آله) فرمود: در این شیشه چیست؟ از ترس گفت آقا سرکه است . آنحضرت فرمود: اگر سرکه است قدرى در دست من بریز حضرت دست مبارک را پیش برد.
آن مرد هم شیشه را برگردانید یک وقت متوجه شد که مقدارى سرکه در دست حضرت ریخته شده . مرد به گریه در آمد و گفت یا رسول اللّه قسم بخدا که در این شیشه شراب بود ولى چون توبه کردم و از خدا خواستم که مرا رسوا نکند خدا هم توبه مرا قبول کرده و دعایم را مستجاب فرموده .
حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: چنین است حال کسى که توبه کند از گناهان خود و خداوند متعال تمام سیئات و بدیها و زشتى هاى او را تبدیل به حسنه و خوبى فرماید:
«إِلّا مَنْ تَابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ عَمَلًا صَالِحا فَأُولئِکَ یُبَدِّلُ اللّهُ سَیِّئاتِهِمْ حَسَنَاتٍ وَ کانَ اللّهُ غَفُورا رَحِیما». (الفرقان: 70.)
«مگر آن کسان که توبه کنند و ایمان آورند و کارهاى شایسته کنند. خدا بدیهایشان را به نیکیها بدل مىکند و خدا آمرزنده و مهربان است».
اى پادشاه کون و مکان اى اله من
لطفت ز مهر شامل حال تباه من
من مستحق دوزخم از کرده هاى خویش
واحسرتا اگر تو نبخشى گناه من
در حشر گر تو پرده زکارم برافکنى
محشر بود سیاه ز روى سیاه من
آندم که جز عطاى تو کس را پناه نیست
خواهم که هم عطاى تو باشد پناه من
یک شب به طاعت تو نیاورده ام صبح
بیهوده رفت روز و شب و سال ماه من
اعضاى من که غیر گنه نیست کارشان
اى واى گر شوند به محشر گواه من
ترسم که روز حشر ز بسیارى گناه
نزد تو هیچ کس نشود عذر خواه من
من لایق جنان نیم اى واى پس اگر
روز جزا جحیم نشود جایگاه من
- جمعه ۱۳ دی ۹۲
- ۱۴:۱۵
- ۱۱۴۲
- ۱
